بزرگنمايي:

راه ترقی- در روزهای گذشته بحران شیوع ویروس کرونا در کشور علاوه بر به تعطیلی کشاندن مدارس، دانشگاه‌ها و بسیاری از مشاغل و اضطراب ابتلا، بسیاری از افراد را به یک خانه نشینی اجباری آن هم در روزهای پایان سال که همواره توام با تب و تاب آدم‌ها برای سال جدید است، واداشت. خانه نشینی اجباری البته همواره ناخوشانید است و نخواستنی، اما در این میان شاید بهترین راه استفاده مطلوب از زمان است و ادامه دادن هنرها و سرگرمی هایی که عنصر آموختن را همچنان در بر دارند.

شرایط بحران و وظیفه هنرمندان

یکی از این هنرها موسیقی است که همواره بخش انکارناپذیری از اوقات فراغت ارادی و اجباری (با توجه به شرایط حاضر) را در بر می گیرد. اما سوال اینجاست که در چنین شرایطی، هنرمندان چه نقشی دارند؟ و چطور به این مهم یاری می رسانند که هادی آدم ها برای استفاده مطلوب از زمانشان باشند؟

آنچه در ادامه می آید گفت وگو با آزاده امیری نوازنده تار، استاد موسیقی و سرپرست گروه راستان است.

امیری که سابقه اجراهای متعدد داخلی و خارجی را دارد و از سال 1376 تاکنون عضو ارکستر موسیقی ملی ایران (به رهبری فرهاد فخرالدینی و بردیا کیارس) و رهبرگروه راستان است، نقش هنرمندان و به ویژه موسیقی‌دانان را برای گذر از بحران‌هایی چون شیوع ویروس کرونا، نقشی پررنگ خواند.

این استاد موسیقی و نوازنده تار در ابتدا و ضمن توضیح نقش هنر و موسیقی در برهه‌های حساس، گفت: همواره معتقدم که هنر و خصوصاً موسیقی می‌تواند در برهه‌های سخت تاریخی و اجتماعی؛ همانگونه که تا امروز نیز نشان داده است، نویدبخش، تهییج کننده، آرامش بخش و تاثیرگذار باشد.

شاید اثر بخشی بسیار زیاد موسیقی نسبت به دیگر هنرها، به دلیل انتزاعی بودن آن باشد. این خصیصه به موسیقی ،خصوصاً موسیقی بی کلام (که با شعر خط مشی دقیق فکری را به شنونده نمی‌دهد) سبب می‌شود که انسان‌ها را تبدیل به کارگردانان، راویان و نقش آفرینان منحصر به فرد دنیای خویش کند. چراکه هر فردی در زمان شنیدن موسیقی دنیای آمال و آرزوها و تصورات خود را می‌سازد.

انتشار موسیقی ارزشمند و رساندن آن به شنوندگان مشتاق

وی افزود: زمانی که افراد مختلف؛ به یک موسیقی واحد گوش می‌سپارند، به تعداد هرکدام از آنان برداشت‌ها و تصورات و دنیاهای خلاقانه‌ای در ذهن و جان هر فرد ایجاد می‌شود که می‌تواند تاثیرات متفاوتی را بر روح و روان آن شخص بگذارد. فردی دنیای سرشار از سلامتی و دیگری آرامش را در ذهن خود می‌سازد؛ حتی ممکن است فردی دیگر به یاد وابستگی‌های گذشته‌اش بیفتد و فردی دیگر رؤیایی دیگر را در سر دنبال کند. همین تصویرپردازی و خلق آینده‌ای که هر فرد خواستار آن است، در وجود و فکر انسان، رمز قدرت بی بدیل موسیقی محسوب می‌شود.

امیری در تصریح نقش موسیقی و موسیقی‌دانان در شرایط فعلی که بسیاری از افراد جامعه را به دلیل قرنطینه بودن مجبور به خانه نشینی ساخته است، اظهار داشت: با شیوع ویروس کرونا که همه ما را مجبور به یک خانه نشینی اجباری کرده است، راه اول می‌تواند مثل اغلب اوقات بی حوصلگی و بی طاقتی و گلایه باشد؛ اما راه دومی نیز وجود دارد که عهده داری و انتشار آن، وظیفه ما هنرمندان است که به شخصه آن را ارزنده‌تر می‌دانم و خود نیز مدتی است که مصرانه به آن پرداخته‌ام و آن انتشار موسیقی ارزشمند و رساندن آن به شنوندگان مشتاق است. آن هم با یک شعار ثابت «برای عبور از بحران از موسیقی کمک بگیریم» است که آن را در پست‌های اینستاگرام منتشر می‌کنم؛ دقیقاً در همین زمان که جای موسیقی و کنسرت به واقع در جامعه خالی است.

سرپرست گروه راستان ادامه داد: در این زمان وظیفه تک تک ما به عنوان موسیقیدان این است که تلاش کنیم، موسیقی‌های ارزشمند را برگزیده و از هر فضایی که داریم، حتی در همین فضای چند دقیقه‌ای اینستاگرام، به گوش مخاطبان تشنه و مردمی که به حق، ترس و شک و غم و اندوه از یک بیماری و ویروس ناشناخته در جان و روانشان نشسته است، برسانیم.

موسیقی راه را پیدا می کند

وی افزود: یقین دارم که موسیقی به خودی خود؛ با همان توانمندی که در بخش بالا سعی در توضیح آن داشته‌ام، می‌تواند راه اصلاح عواطف و آرامش بخشیدن به جامعه را به وسیله فانتزی‌ها و خلاقیت‌های فردی انسان‌ها و در نتیجه استفاده از قدرت ذهن که سالهاست توسط پزشکان و روانشناسان اثبات شده است را در جامعه باز کند. ما در این دوران فقط باید راهی باشیم برای شنیدن شدن بیشتر موسیقی، آن هم موسیقی خوب؛ همین و بس.

امیری تصریح کرد: موسیقی خودش راه را پیدا خواهد کرد. من می‌پندارم موسیقی همیشه از افراد انسان‌های بهتری می‌سازد و از این رو ما موسیقی‌دانان می‌توانیم در تعالی سطح شعور و حس جامعه آن هم در مقاطع بحرانی تاثیرگذار باشیم.

این هنرمند حوزه موسیقی در عین حال معتقد است که می‌توانیم امید به آینده و حس شفقت و همزیستی را در نغماتمان به یاد انسان‌های عصر تکنولوژی و فراموشی احساسی بیندازیم و کمک کنیم تا از برهه‌های سخت تاریخی با آرامش و تعقل بیشتری عبور کنیم؛ چرا که موسیقی به راستی تجلی پاکی عشق پروردگار است و زبان مشترک انسانی.