راه ترقی - ایران / متن پیش رو در ایران منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
عباس عبدی/ متأسفانه هنوز اطلاعات ریز و دقیق مبتلایان به کرونا و مرگ و میز ناشی از آن در اختیار جامعه قرار نگرفته است. اطلاعات داده شده نیز بسیار کلی است. به همین علت از اطلاعات موجود نمی‌توان ایده‌هایی قطعی راهبردی و کاربردی ارایه کرد. البته به عللی اطلاعات کلی و توصیفی ارایه شده نیز فاقد اعتبار و روایی است که از آن می‌گذریم.
ولی داده‌های تقاطعی میان متغیرها می‌تواند معتبر باشند از این رو تحلیل دو عامل مهم سن و جنسیت در فهم موضوع کرونا اثرات تعیین‌کننده دارند. در باره سن بسیار گفته می‌شود که افراد جوان‌تر مبتلا نمی‌شوند یا اگر بشوند مرگ و میر آنان بسیار کم است. در این یادداشت و براساس اطلاعات موجود مقایسه‌ای تحلیلی در باره رابطه سن و جنس در ابتلا و مرگ و میر تا آنجا که در دسترس است میان داده‌های موجود از ایران و ایتالیا ارایه می‌شود.
1- مبتلایان

مشاهده می‌شود که درصد مبتلایان جوان‌تر در ایران بیشتر است ولی اگر این نسبت‌ها را برحسب توزیع سنی جمعیت در دو کشور در نظر بگیریم، جدول تقریبی زیر حاصل خواهد شد.

اگر گروه صفر تا 14 سال را به دلیل تعداد مبتلایان اندکشان کنار را بگذاریم، متوجه می‌شویم که جمعیت 65 سال به بالای ایران در حالی که فقط 6 درصد جمعیت کشور هستند، ولی 33 درصد مبتلایان را شامل می‌شوند. در حالی که جمعیت 65 سال به بالای ایتالیا 22 درصد کل جمعیت است و فقط 48 درصد مبتلایان را شامل می‌گردد. به عبارت دیگر افراد سالمند در ایران به نسبت بیشتری مبتلا شده‌اند، هر چند میانگین سن مبتلایان ایران کمتر است. زیرا جمعیت آن به نسبت جوان‌تر است.
در مورد جنسیت نیز نوعی از تشابه وجود دارد.

مشاهده می‌شود که هیچ تفاوتی از این حیث بین الگوی مبتلایان به جنسیت در دو کشور نیست. ولی اطلاعات ریزتری در مورد ایتالیا وجود دارد که بسیار مفید است. در جدول زیر درصد مردان مبتلا به بیماری و درصد آنها در جمعیت کشور آورده شده است.

ملاحظه می‌شود که در سنین پایین و متوسط تفاوت چندانی میان درصد مبتلایان مرد و زن وجود ندارد. ولی در سنین بالاتر از 55 سال این تفاوت به طرز معناداری برای مردان بالاتر از زنان است.
این تفاوت اگر علل بیولوژیکی داشته باشد طبعاً باید در سنین پایین‌تر نیز خود را نشان می‌داد. بنابر این به نظر می‌رسد که علت آن را باید در سبک زندگی مردان جستجو کرد و تفاوت‌هایی که از این نظر با زنان دارد. احتمالاً ارتباطات بیشتر با دیگران، مصرف بالاتر سیگار یا مشروب و نیز بیماری‌های زمینه‌ای می‌تواند در این امر موثر باشند.
2- مرگ و میر

مشاهده می‌شود که تفاوت میانگین سنی فوت شدگان در ایران و ایتالیا بسیار زیاد شده و به 15 سال رسیده است در حالی که این تفاوت سنی در مبتلایان فقط 3 سال بود.
همچنین در ایران میان نسبت مرگ و میر مبتلایان به کرونا برحسب جنسیت، تفاوت چندانی با مبتلایان وجود ندارد. اگر زنان 4/41 درصد از مبتلایان هستند، 40 درصد مرگ و میر هم از زنان است و فقط اندکی کمتر از نسبت مبتلایان است. ولی این تفاوت در ایتالیا بسیار چشمگیر است. شاید همان عواملی که در سبک زندگی و میزان ارتباطات اجتماعی و رعایت بهداشت گفته شد بهترین عامل برای تبیین این تفاوت باشد. این استدلال از جدول زیر به دست می‌آید.

ملاحظه می‌شود بیشترین نسبت مرگ و میر مردان به مردان مبتلا در گروه‌های سنی پایین‌تر است. که احتمالاً به نوعی نشان‌دهنده تفاوت بیشتر در سبک زندگی این گروه سنی میان مرد و زن است. البته اینها همگی فرضیه است باید با شواهد بیشتری تأیید شود. ولی اگر در مورد ایران اطلاعات مزبور ارایه شود، قطعاً بهتر می‌توان اظهار نظر کرد.
نتیجه‌گیری
زنان به نسبت کمتری از مردان به این بیماری مبتلا شده‌اند. هرچند در ادامه و همه‌گیر شدن بیماری ممکن است این تفاوت کم شود.
در میان مبتلایان نیز زنان به نسبت کمتری دچار مرگ و میر می‌شوند. هر چند این مسأله در سنین پایین‌تر بیشتر دیده می‌شود و در سنین بالا تفاوت‌ها کمتر است.
بعید است که این تفاوت‌ها منشاء بیولوژیک داشته باشد، احتمالاً متأثر از تفاوت سبک زندگی زنان و مردان است.
با این حال هیچ کدام از این گزاره‌ها قطعی نیست و نیازمند گذشت زمان و مطالعات بیشتر است.
ولی می‌توان گفت که از روی احتیاط، مردان باید قدری از سبک زندگی زنان پیروی کنند و روابط اجتماعی را حداقل در مقطع حاضر کاهش دهند.