بزرگنمايي:

راه ترقی - روزنامه جوان / متن پیش رو در جوان منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
نوام چامسکی، زبان‌شناس و تحلیلگر سیاسی 91 ساله از ایالت آریزونای امریکاست- جایی که او به دلیل ویروس فراگیر کرونا در قرنطینه خانگی به سر می‌برد- او روز شنبه گذشته با شبکه تلویزیون «دموکراسی در جنبش اروپا 2025 (DiEM25)» درباره موضوع کرونا گفتگو کرد و تأکید کرد «لحظات کنونی یکی از مهم‌ترین لحظات تاریخ بشر است»
بحران سلامتی که ویروس کرونا برای بشر امروز ایجاد کرده، بسیار خطرناک و جدی می‌باشد و ممکن است عواقب وخیم‌تری در آینده به‌بار آورد، اما این بحران موقتی است و در نهایت برطرف خواهد شد. در‌حالی‌که ما با دو بحران دائمی بسیار خطرناک‌تر و جدی‌تر که هستی بشر را به یکباره از میان برمی‌دارد، روبه‌رو هستیم. این دو بحران یکی جنگ هسته‌ای است و دیگری گرم شدن کره زمین. باید اذعان نمود که این تهدیدات اعم از بحران کرونا، جنگ هسته‌ای و گرم شدن کره زمین تهدیداتی است که به‌دلیل اِعمال سیاست‌های نئولیبرالیسم ایجاد شده و روز‌به‌روز نیز شدت خواهد گرفت.
تحریم‌های امریکا باعث رنج مردم ایران شده است
بدیهی است بعد از پایان گرفتن بحران کرونا جهان با دو گزینه محتمل روبه‌رو خواهد شد، یا بر تعداد نظام‌های تمامیت‌خواه و مستبد به‌مراتب ددمنش‌تر افزوده می‌شود یا یک بازسازی بنیادین با شرایط انسانی‌تر در جوامع ایجاد خواهد شد، اما در حال حاضر سرنوشت ما در دستان دلقک‌های بیمارگونه اجتماعی مانند ترامپ و متحدان همفکرش در جهان قرار دارد. برای مثال، قدرت امریکا بسیار فراگیر است، زیرا امریکا تنها کشوری است که حداکثر فشار‌های روانی و تحریم‌های اقتصادی را بر سایر کشور‌ها مانند ایران و کوبا اِعمال کرده است و دیگر کشور‌ها (به ویژه کشور‌های اروپایی) را مجبور ساخته تا از سیاست‌های غیر‌انسانی آن پیروی کنند. همان‌طور که ما شاهد آن هستیم این کشور‌ها در پیروی از استاد خود اقدام کرده‌اند. بدون تردید فقط مردم این کشور‌ها هستند که از تحریم‌های اعمال شده رنج بسیار می‌برند.
تمدن ویران‌کننده غرب
این روز‌ها در رابطه با بحران کرونا از سوی یکی از این کشور‌های تحریم شده اتفاق جالبی افتاده است. 52پزشک کوبایی برای کمک به پرسنل پزشکی ایتالیا که در زیر فشار شدید و خستگی مستمر به کار مشغولند، در منطقه لومباردی مستقر شده‌اند. در حالی که آلمان با سیستم پیشرفته پزشکی خود حتی نتوانسته به یونان کمک کند. بدون تردید با وجود فجایعی که سراسر جهان را فراگرفته است (مانند غرق شدن هزاران مهاجر و پناهنده در دریای مدیترانه، اعمال تحریم‌های غیرانسانی گسترده، جنگ‌های خانمان‌سوز، حمایت از رژیم‌های فرامرتجع، مستبد و...) در این مقطع تمدن غرب برای بشریت ویران‌کننده می‌باشد. حال اگر می‌خواهیم امروز با بحران کرونا مقابله کنیم، باید رفتار زمان جنگ را پیشه خود کنیم. باید تمامی نیرو‌ها را برای از میان بردن دشمن نامرئی بشریت بسیج کنیم. بسیج مالی امریکا در زمان جنگ جهانی دوم مثال خوبی در این مورد است. بنابراین کشور‌های ثروتمند مانند امریکا به جای اینکه به دیگر کشور‌ها مستقیم و غیرمستقیم لشکرکشی کنند یا با دیگر متحدان خود در هر گوشه از جهان بلوا به راه اندازند (جنگ یمن، سوریه و لیبی) بهتر آن است که از نیرو و پتانسیل خود در راه بهبود زندگی انسان‌ها استفاده کنند.
برای کمپانی‌های داروسازی ساخت کرم‌پودر سودآورتر از واکسن کروناست
با پایان گرفتن بحران کرونا، مردم جهان باید تصمیم بگیرند که براساس چه الگو و عقیده‌ای می‌خواهند آینده خود را بنا سازند، زیرا می‌دانیم منشأ همه نابسامانی‌ها و مشکلات عمیق اقتصادی، اجتماعی و سیاسی به‌خاطر اِعمال سیاست‌های نئولیبرالیسم و بازار جهانی است. برای مثال، از مدت‌ها پیش نئولیبرالیسم می‌دانست یک بیماری فراگیر و کمی متفاوت با بیماری سارس (SARSr- CoV) که گونه‌ای از کرونا ویروس است، از راه خواهد رسید و جهان را مبتلا خواهد کرد. سیاست نئولیبرالیسم می‌توانست برای پیشگیری از این بیماری دست به‌کار شود و واکسن آن را تهیه کند، اما کمپانی‌های خصوصی داروسازی (Big Pharma) همراه با لابی‌های وابسته، برایشان ساختن انواع کرم‌پودر‌های جدید سودآورتر از ساختن واکسن کرونا می‌باشد. ویروسی که جان مردم را به خطر انداخته است و هر روز پشته‌ای از کشته‌ها در سراسر جهان به جای می‌گذارد. توجه داشته باشید که تهدید فلج اطفال با واکسن سالک (SALK) پایان یافت واکسنی که توسط یک نهاد دولتی ساخته شده بود و بدون ثبت اختراع در دسترس همگان قرار گرفت. همین اقدام می‌توانست در مورد ویروس کرونا انجام گیرد، اما طاعون نئولیبرالیسم مانع آن شد.
اطلاعات کرونا در دسترس بود، اما توجهی نشد
در مورد ویروس کرونا همه اطلاعات در دسترس ما بود، اما به همان دلایلی که پیش‌تر ذکر شد به آن توجهی نشد. برای مثال، در اکتبر سال 2019 یک شبیه‌سازی از یک ویروس فراگیر جهانی در ایالات متحده امریکا به عمل آمد، اما این اقدام در همان سطح شبیه‌سازی باقی ماند و اعتنایی به آن نکردند. در تاریخ 31 دسامبر چین، سازمان بهداشت جهانی را از وجود یک ویروس آگاه ساخت و یک هفته بعد دانشمندان چینی ویروس کرونا را شناسایی کردند و اطلاعات لازم را در اختیار جهان قرار دادند. کشور‌های منطقه مانند چین، کره‌جنوبی و تایوان بی‌درنگ دست به اقدام زدند. در اروپا نیز تا حدودی در این مورد اقدام شد. آلمان که دارای سیستم بیمارستانی پیشرفته و قابل اطمینانی است، بدون کمک دیگران به موقع وارد عمل شد و تا حدودی بحران را مهار کرد، اما دیگر کشور‌های اروپایی کم‌کاری کردند و حتی بعضی از آن‌ها بحران را نادیده گرفتند. بدترین این کشور‌ها انگلستان در اروپا و ایالات متحده در امریکای شمالی بودند.
2 گزینه در فردای پس از کرونا
دگر بار باید خاطر نشان کرد زمانی که ما بر این بحران جهانی غلبه کنیم، دو گزینه محتمل فردای سرنوشت بشریت را تعیین خواهد کرد. نخست، بعد از بحران، یا بر تعداد نظام‌های فرااقتدارگرا، مستبد و بی‌رحم‌تر از گذشته نسبت به جان و مال انسان‌ها افزوده می‌شود یا با همت و مقاومت توده مردم در سراسر جهان، بازسازی بنیادین نظام‌های حاکم در جهت بهتر شدن شرایط زندگی انسان آغاز می‌شود، اما هنوز امروز بشریت با وقوع یک جنگ هسته‌ای از یک طرف و فاجعه تخریب محیط‌زیست از طرف دیگر که هستی و نسل انسان را برای همیشه نابود خواهد ساخت، دست به گریبان است. بنابراین لحظات کنونی یکی از مهم‌ترین لحظات تاریخ بشر است. این لحظات نه فقط به دلیل مقابله با ویروس کرونا، بلکه آگاهی از نقص و عیوب نظام‌های جهانی و نارسایی عملکرد سیستم اقتصادی آن‌ها می‌باشد که باید برای بهبود آینده بشریت تغییر کنند، بنابراین ویروس کرونا یک هشدار و زنگ خطر برای جلوگیری از فجایع آینده است. به عبارت دیگر بی‌توجهی به این هشدار و عدم واکاوی و جست‌وجو برای ریشه‌های چنین بحران‌های فراگیر، بدون شک آینده وخیم‌تری را برای ما رقم خواهد زد.
بشریت سال‌هاست در قرنطینه است
اما باید اذعان کرد قرنطینه‌ای که بیش از 2 میلیارد نفر را در کره‌زمین به انزوا کشانده، فقط مختص امروز نیست، بلکه بشریت سال‌هاست که به نوعی از انزوای مخرب اجتماعی گرفتار شده است و امرور آن را در واقع حس می‌کند. باید با بازآفرینی اوراق قرضه اجتماعی به هر روشی که ممکن است به کمک نیازمندان در سراسر جهان بشتابیم، اما آنچه از دستمان در عصری که ما را از تشکل و تجمع رودررو تا مدتی محروم کرده است، بر‌می‌آید، ارتباط اینترنتی جهت سازماندهی، ایجاد و گسترش سازمان‌های مردم‌نهاد، بسط تحلیل مسائل مبتلابه جوامع امروزی و مشورت جهت حل مشکلات و معضلات آن‌ها می‌باشد. بشر در گذشته نیز با چنین مشکلاتی بسی سخت‌تر از امروز روبه‌رو بوده که با درایت، سختکوشی و اتحاد بر همه آن‌ها فائق آمده است.