بزرگنمايي:

راه ترقی - جار / « ای شبروان را مشعله! » عنوان یادداشت میهمان در روزنامه کیهان به قلم محمدهادی صحرایی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
خدایا بلا برایمان بزرگ شده و بیچارگی ما آشکار گردیده و پرده از کارمان برداشته شد و امید ناامید شد و زمین پهناور بر ما تنگ گردیده و آسمان از ما دریغ می‌کند و تنها تو یاور مایی و به تو شکایت می‌کنیم و در هر سختی و آسانی تو مورد اعتمادی. خدایا بر محمد و خاندانش درود فرست آن زمامدارانى که اطاعتشان را بر ما واجب کردى و اینگونه، مقامشان را به ما شناساندی. پس به حق آنها در کارمان گشایشى فوری و نزدیک قرار ده، سریعتر از چشم برهم زدن. اى محمد صلی الله علیه وآله اى على علیه‌السلام اى على و اى محمد مرا کفایت کنید که شما برایم کافی هستید و مرا یاری دهید که یاری ده من شمایید. ‌ای مولای من! صاحب‌الزمان به دادم برس به دادم برس به دادم برس، مرا دریاب مرا دریاب مرا دریاب، عجله کن عجله کن عجله کن همین الان، همین الان همین الان؛ ‌ای مهربان‌ترین مهربانان به حق محمد و خاندانش.
زمین با آسمان زیباست و نمی‌توان زمین بی‌آسمان را تصور کرد. هر پایینی باید بالایی داشته باشد که هم معقول باشد و هم موجود. اگرچه به زمین پایین است و آسمان بالا ولی در افق به نظر چنان به هم رسیده و چسبیده‌اند که گویی با هم‌اند و در هم تنیده. ما زمینیان هم همین‌گونه‌ایم. اگرچه روی زمین زندگی می‌کنیم و زمین گاهواره ماست ولی باید گاهی به آسمان نگاه کنیم. باید دید و به فکر افتاد. عظمت آسمان دیدنی است و زمین ما کوچک. و کوچک در برابر بزرگ خاضع است و خاشع. گویی خدای مهربان به گونه‌ای ما را خلقت نموده که چون کوچک و بزرگ را می‌شناسیم، ناخودآگاه در برابر عظمت‌ها و تحیرها خاضع باشیم و باادب. ما خاک‌نشینان این سیاره کوچکیم و به این کوچکی واقفیم. حتی فرعون هم تا آن زمان که کاملاً غرق غفلت نشده بود می‌دانست که کوچک‌تر از خداست ولی کوچکی باعث تکبرش شد و عاقبتش همان شد که در انتظار همه متکبران و مستکبران است.
گزیده آغازین این نوشته، برگرفته از دعای زیبای فرج است. دعای گشایش کارها که منقول است امام زمان عجل الله تعالی فرجه خودشان به بزرگانمان آموخته‌اند. دعایی که می‌توان بارها خواند و با کلمات ساده‌اش بندگی کرد و خشوع و خضوع را تمرین کرد. همان چیزی که در دنیای امروزی کمیاب و کیمیاست ولی با حضور بیماری امروزین و گرفتاریهای آن کم کم کوچکی و ضعف مفرط ما بندگان آشکارتر شده است و ناخودآگاه خود را به خاطر یک موجود نادیدنی تسلیم قدرت خلقت می‌بینیم. و باید ببینیم بادی که از فرط غرور و تبختر حاصل از علم سکولار غریبه و غربی به دماغ بشر افتاده بود امروز با دیدن ردیف تابوتهای مردگان و بیماران به خود پیچیده در راهروهای بیمارستان‌های آمریکا و اروپای مدعی، از سر مردمان بیرون می‌رود یا نه؟ آیا نگاه مردمان خیره شده به دون و مادون و زمین به آسمان بلند می‌شود یا نه؟ آیا عاقبت پُست مدرن به عاقبت قرون وسطای طاعون زده ختم می‌شود و نوزایی دیگری به نام فرانو جهان را فراخواهد گرفت؟
دعای گشایش ما به خاطر جبران گذشته‌هایی است که نیامرزیدگانی که با تز و آنتی تز خود، دست آدمی را از آسمان کوتاه کردند و انسانی که با آموزه‌های انبیاء به سیر آسمان عادت داشت را اسیر زمین نمود. مرغان تیز پرواز هوایی که چون مرغان خانگی اسیر آب و دانه آماده شدند. با تخیلات و تلاشهای بریده از وحی، بشر فقط خود را دید و منافع خویش را. به خودبینی عادت کرد و از فرط خوشی، حالی از خدا نمی‌پرسید و فلسفه خلقت را در کسب آسایش خود به هرقیمتی که شد، غرق کرد. معنی عبودیت و اخلاق و بندگی فراموش شد و به جای تکلیف در برابر خدا، توقع گذاشت و بنده مکلف را متوقع معرفی کرد و چه ستمی از این بالاتر که هرچه کرد برای رفاه جسم خود بود و تخدیر روح سرگردان شده. آن هم نه برای همه انسانها بلکه برای هرکه غافل‌تر و بهره‌اش از زور و زر بیشتر بود. پناه بر خدا که خدا را در حد طبیعت و حتی خدمتکار زمینی بشر پایین آورده بود و در برابر او تکلیفی برای خود نمی‌دید. گویی بندگی، خور و خواب و لذت است و دیگر هیچ.
دنیای امروز همین است که هست. مستکبران برای خلاصی از سالمند و مسکین و ناتوان و مخالف، بیماری تولید و تکثیر می‌کنند. لحن فرعونی ترامپ شاهد این مدعاست و افشاگری پوتین در میدان سرخ همین است و شیوه جاری حاکمان خدانشناس این را می‌گوید. اگرچه گاهی کار از دستشان خارج شده است ولی در ‌اندیشه شیطانی آنان زندگی برای زورمندان و زرمندان است و بردگی آنها یا مرگ برای دیگران. حکومت شرور آمریکا که رتبه اول در آتش و جنگ افروزی و نماد شیطان بزرگ است و مدینه ضاله پُست مدرن عالم را به رهبری ‌اندیشه صهیونی ساخته است اولین و مهم‌ترین متهم این محکمه است. از‌اندیشه‌ای که از بدو ورودش به آمریکا آتش زد و خون ریخت و غارت کرد نمی‌توان توقع خیری داشت. به راه‌انداختن بیش از صد جنگ در جهان، اولین و آخرین استفاده‌کننده از اتم، ایجاد تفرقه و نزاع در جهان، اتلاف سرمایه‌های مادی و معنوی، افساد فی‌الارض، تولید و ترویج پورن و مخدر و سلاح و تکثیر شهوت و خشونت در جهان، از قاتل غیرت مردان و عفت زنان و... همه از تفکر صهیونی شیطان بزرگ برمی‌آید.
و امروز که بشر یکی یکی عادات خود را در حال تغییر می‌بیند به یاد دلتنگی قدیمی خود افتاده است و باز می‌جوید روزگار وصل خویش را و باز هوای وطنش آرزوست. گویی جهان آماده زایش دیگری نه از سنخ رنسانس است. سبک زندگی غربی که سوغات سر راه همه تمدنها شده است یکی یکی در حال فروریختن و فرورفتن است. تعاملات اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی کم‌کم با تردید هویتی مواجه شده‌اند. گویی اشتباه بود که خانواده‌های تولیدگر را مصرف‌کننده کردند یا اقتصادهای خرد و خانگی را از بین بردند یا مزرعه و کارگاه را به کارخانه‌های بزرگ تبدیل کردند و اقتصاد روستا و شهر و کشورها را سوسیالی و کاپیتالی کردند. یا امنیت و دیوار خانه‌ها و خانواده را برداشتند و شیشه گذاشتند و با ازدواج سفید به گور سپردند. گویی دلار اشتباه بود، ‌هالیوود و دنیای تخیلاتش، انفجار اطلاعات، دنیای مجازی، یورو، ناتو، سازمان ملل، اتحادیه‌های رنگارنگ و... همه ابزار سرگرمی گمشدگان در دنیا بود تا از بی‌برنامگی مدعیان نپرسد و کمی زنده بماند و بمیرد و تمام. بی‌هیچ هنر و فرزانگی و بدون عدل و اخلاق و انصاف و بندگی. و ترس جهان مستکبر و دشمنی سرسختانه دنیای خدانشناس غربی با انقلاب اسلامی ما به این دلیل است که در این غوغای دروغ، گروهی مردمان حق‌پرست و خداجو از میان الهه‌های دروغین، خدای واحد را برگزیدند و رسالت انبیاء را احیاء کردند.
کرونا عدویی است که سبب خیر شد و ثابت کرد همیشه ترک عادت موجب مرض نیست، گاهی مرض موجب ترک عادتهاست. کرونا فرصتی شد تا با دیدن ناتوانی نمرود در برابر مگس، به ضعف دنیای مادی و مدعی پُست مدرن در برابر موجودی نادیدنی پی ببریم و متوجه خدای آسمانها شویم و به زندگی برگردیم. چه حکیمانه فرمود: و ما بر آنیم که به مستضعفان زمین نعمت دهیم و آنان را پیشوا سازیم و وارث گردانیم و آنها را در آن سرزمین مکنت ببخشیم و به فرعون و‌ هامان و لشکریانشان چیزى را که از آن مى‏ترسیدند را نشان دهیم.و چه چیزی برای شیطان از این هراسناک‌تر که بندگان خدا به سوی او بازگردند و فوج فوج به او ایمان بیاورند و راه را از چاه بازشناسند و متوجه منجی واقعی شوند. نیمه شعبان امسال که مردم فرصت بیشتری برای فکر کردن یافته‌اند، یافته‌اند که راه نجات بشر در آسمان است و خدای مدیر و مدبر و خالقی که همه چیز از او و به سوی اوست.
سال 99 سالی است که تمام قهرمانان خیالی و ماچوهای سینمایی غرب فروخواهد ریخت و در مرجعیت فکری، دنیای مجازی جای خود را به واقعیات عینی خواهد داد واقعیاتی که بشر را به حقیقت خواهد رساند و به رضایت از زندگی در سایه خلقیات انسانی و نگاه توحیدی. و انتظار و التماس بشر برای ظهور منجی واقعی را باید از همین نیمه شعبان شروع کرد و به مردم مضطرب جهان معرفی نمود و این پیام را رساند که خدایمان فرموده: پروردگارت تو را رها نکرده و مورد خشم و کینه قرار نداده است.و تنها راه نجات از توفان بلاهای خودساخته، رساندن دستها به کشتی نوح است و مهدی موعود مشتاق و منتظر نجات ماست، اگر دست بلند کنیم و بخواهیم. حق ماست که چون اویی اماممان باشد، پس بخواهیم و بدانیم که او در میان ما و نزدیک ماست و وعده آمدنش را همه ادیان داده‌اند و خواهد آمد و نظمی فرانو از آنچه در مخیله بشر بیاید را خواهد آورد. نظمی که بندگان لذت عبودیت و زندگی موحدانه و حیات طیبه را می‌چشند و رفاهی که یادآور بهشت است را تجربه خواهند کرد و خواهند گفت: سپاس خدایى که وعده‏اش صادق بود و زمین را به ما میراث داد... و این روزها «ای قبله هر قافله» و «ای شبروان را مشعله»، چشم‌ها بیشتر از همه روزها به تو دوخته و چاره کار از تو انتظار می‌کشند.