بزرگنمايي:

راه ترقی - امسال روز جهانی پرندگان مهاجر با شعار پرندگان، دنیای ما را به هم پیوند می دهند نامگذاری شده است. این شعار با هدف اهمیت حفاظت و احیای پیوستگی اکولوژیکی و یکپارچگی اکوسیستم هایی که جابجایی طبیعی پرندگان مهاجر را پشتیبانی می‌کنند و برای بقا و تندرستی آنها ضروری هستند، انتخاب شده است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست، روز جهانی پرندگان مهاجر که در سال 2006 توسط دبیرخانه توافقنامه پرندگان آبزی آفریقایی- اوراسیایی (AEWA) با همکاری کنوانسیون گونه های مهاجر وحشی (CMS) شکل گرفت، رویدادی است که سالانه در سراسر جهان با هدف ارتقاء آگاهی در خصوص اهمیت حفاظت از پرندگان مهاجر و زیستگاه های آن‌ها، تهدیداتی که این پرندگان با آن مواجهند، ارزش اکولوژیک پرندگان مهاجر و نیاز به همکار های بین المللی برای حفاظت از این گونه ها برگزار می شود.
در در دوازدهمین کنفرانس اعضاء کنوانسیون گونه های مهاجر وحشی (CMS) در سال 2017، توافقنامه پرندگان آبزی آفریقایی- اوراسیایی،کنوانسیون گونه‌های مهاجر وحشی و محیط زیست برای قاره آمریکا (EFTA) همکاری خود را برای ارتقاء شناخت و آگاهی جهانی در خصوص پرندگان مهاجر و لزوم حفاظت از آنها و زیستگاه هایشان، اعلام کردند که بدین ترتیب دو پویش " روز جهانی پرندگان مهاجر(WMBD)" و " روز بین المللی پرندگان مهاجر(IMBD)" با هم یکی شده و مقرر شد به اتفاق "روز جهانی پرندگان مهاجر" را هر سال در دومین شنبه ماه های مه و اکتبر برگزار کنند.
همه ساله کشورهای مختلف این روز را با برگزاری مراسم و برنامه های متنوع شامل برگزاری جشنواره‌های پرنده ‌شناسی، برنامه‌های آموزشی، نمایشگاه‌ها و تورهای پرنده نگری گرامی می دارند. 
هر چند این برنامه ها می تواند در هر زمان از سال برگزار گردد، از آنجا که اوج مهاجرت پرندگان در کشورها و مناطق مختلف در زمان های مختلف انجام می شود، دومین شنبه ماه های مه و اکتبر روزهای اصلی برگزاری مراسم روز جهانی پرندگان مهاجر به حساب می آید.
پیوستگی برای گونه های مهاجر حیاتی است و برای طیف گسترده ای از عملکردهای اکولوژیک نیز حائز اهمیت بوده و به جابجایی طبیعی و بی مخاطره گونه‌ها کمک می‌کند. با توجه به مواجهه حدود یک میلیون گونه با خطر انقراض در نسل حاضر ، پیوستگی به موضوع اصلی برای تنوع زیستی و پایداری تبدیل شده است. 
گونه های مهاجر به طرق مختلف در سراسر جهان جابجا می شوند و کشورها ، مردم و قاره ها را از طریق مسیرهای مهاجرت خود به هم متصل می کنند. 
مهاجرت تنها در صورتی امکان پذیر است که حیوانات قادر به دسترسی به سایت ها و زیستگاههای مختلفی که در مسیرهای مهاجرت خود به آنها متکی هستند باشند.
سایت‌های توقف،زمستان گذرانی، تابستان‌گذرانی، تولیدمثل و .... سایت هایی که تخریب هر یک از آنها می تواند تهدید بزرگی برای بقای گونه باشد و بر جمعیت آن تاثیر مخرب داشته باشد.
این مسیرها فراتر از مرزهای ملی، برنامه های ملی و اولویت های حفاظتی یک کشور واحد است. پرندگان مهاجر کشورها را به هم متصل می‌کنند و حفاظت از آنها بدون همکاری های بین المللی و حفاظت های فرامرزی میسر نیست.
امید که با همکاری های هر چه بیشتر در سطوح ملی و بین المللی، بتوان در حفظ این گونه های زیبا و بی بدیل و مسیرهای مهاجرتشان گام هایی هر چه موثرتر برداشت.