بزرگنمايي:

راه ترقی- آیا پول‌ کثیف در سینما وجود دارد یا بدلیل پیشی گرفتن بعضی از هم صنفان از دیگر اهالی صنف، مورد شانتاژ و خبرسازی قرار گرفته و ماحصل اتاق فکرهای گوناگون است؟ اتاق‌هایی که انحصار دولتی سینما را می‌خواهند و...

سیدرضا میرکریمی در مواجهه با اتهام ورود پول مشکوک به فیلمش می‌گوید: قصه اصلاً این نیست که منابع فیلم از کجا تهیه شده یا در این فیلم چقدر هزینه شده است. قصه این است که یک جریان و جمع محدودی ده، پانزده سال است سینمای ایران را در اختیار خود گرفته‌اند و با فیلم‌های بسیار سخیف چرخه ساخت تا اکران را در اختیار خود گرفتند و به محض آنکه احساس خطر می‌کنند، فرد را تهدید می‌کنند و به او تهمت می‌زنند و می‌پرسند که این پول‌هایت از کجا آمده و دستمزدهای نجومی به بازیگران داده‌اید این در حالی است که هیچ‌وقت از خودشان سوال نمی‌شود…

محمدصادق رنجکشان، سرمایه‌گذار تئاتر بینوایان و دو فیلم متری شیش و نیم و سرخ‌پوست می‌گوید: عمده مطالبی که هر از گاهی در رابطه با اینجانب در بعضی از سایت‌ها و رسانه‌های مجازی عنوان می‌شود مربوط به افراد معلوم‌الحالی است که در جایگاه تهیه‌کنندگی یا نویسندگی یا هر مورد دیگری در این چند سال اخیر توفیقی در سینما حاصل نکرده و بدون سند و مدرک بوده و بنا به همین دلایل نتوانستیم با هم همکاری داشته باشیم، بنابراین اقدام به نشر اکاذیب می‌کنند. البته لازم به ذکر است که قالب این افراد به دلیل تفکرات منفی خود سال‌هاست هیچ‌گونه فعالیت هنری نداشته و به گفته خیلی از اهالی سینما صرفاً به اصطلاح چوب لای چرخ دیگران می‌کنند و نگذاریم حسادت‌های فردی از توسعه فیلمسازی در کشور جلوگیری کند.

محمد امامی تهیه کننده سریال شهرزاد که حالا اتهام اختلاس از او پس گرفته شده در پاسخ پرسشی که چقدر بدهکار است، می‌گوید «در اسناد بانک سرمایه منتشرشده در سال 1398 من در لیست بدهکاران بانک سرمایه نیستم. فقط در نوع تسویه بنده تشکیک اتفاق افتاده است، من سال 1394 با بانک تسویه کرده‌ام». درباره تشکیک مطالبات بانک، از ساختمانی می‌پرسند که بالاتر از ارزش واقعی فروخته شده و او پاسخ می‌دهد «ملک من در آرژانتین بود و دو ملک دیگر در لواسان و فرشته که امروز در این سه ملک اختلاف داریم، در صورت‌های مالی بانک حتی این املاک به اختلاف نرسیده، این ادعای نماینده قانونی دادستان است و چهار سال است این ادعا را مطرح می‌کند. من چهار سؤال مطرح می‌کنم خواهشم این است که درباره آن تحقیق کنید، چهار سال پیش این پرونده مطرح شد و من بازداشت شدم اگر همان سال محکوم می‌شدم و حکم می‌گرفتم و همچنان متهم نبودم، بیشتر از این در زندان می‌ماندنم و بیشتر از این مورد اهانت قرار می‌گرفتم؟» و  در پاسخ به این سؤال که نوع تسهیلات شما چه بود؟ می‌گوید «مشارکت مدنی بازرگانی؛ یعنی من در هر حوزه‌ای می‌توانستم هزینه کنم».

او بارها گفته است بیایید کل دارایی‌های او را که به‌صورت وثیقه یا انتقال در اختیار بانک سرمایه گذاشته است، در یک کفه ترازو بگذارید و کل وام و تسهیلاتی را که بانک سرمایه از بدو ورود خود به حوزه‌ کاری بانک سرمایه دریافت کرده، به‌انضمام بهره و دیرکرد و هر نوع خسارت ادعایی بانک را در کفه دیگر ترازو قرار دهید. به‌هرحال تسهیلات و اموال، وزن و اعتباری دارند، با اعتبارسنجی، اموالی را که متعلق به امامی بوده و ادعا شده است با حساب‌سازی در زمان تهاتر مبالغ کارشناسی بسیار بالاتر از ارزش واقعی بوده و از این طریق بانک متضرر شده است، دوباره اعتبارسنجی با حضور کارشناسان منتخب بی‌طرف شود و کل وام و تسهیلات ایشان به اضافه بهره و خسارات تأخیر تأدیه هم حسابرسی شود؛ به یک عددی می‌رسیم که واقعیت امر است. امروز حوزه سینما و تلویزیون در واقع مورد اتهام واقع شده است که هستند افرادی که با تکیه بر روابط ویژه خود منابع مالی را من غیرحق متصرف می‌شوند و کلی معوقه بانکی دارند؛ اما بخشی از این وام و تسهیلات را برای آدرس‌غلط‌دادن به این حوزه سرریز می‌کنند تا پوششی باشد بر تخلفات بانکی آنان.

پیش از آنکه در موردی بصورت احساسی اظهار نظر کنیم خوب است که مستندات طرفین را ببینیم و قضاوت کنیم.