بزرگنمايي:

راه ترقی - صبح نو / متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
در میانه وعده‌های فراموش شده و حاصل ناشدنی، محمدباقر قالیباف را شاید بتوان «نقد»ترین مرد سیاسی ایران دانست؛ از این منظر که در تمامی عرصه‌هایی که فرمانده یا مدیر بوده، هر چه گفته، جامه عمل پوشانده است. او با رویکرد کارآمدمحور و مجاهدانه، پای به عرصه رقابت انتخابات مجلس یازدهم نهاد و در قاموس هماهنگ‌کننده حرکت جریان اصول‌گرایی، در جایگاه سرلیستی تهران، پیروز و سپس در روند سازوکاری فراکسیون مردمی انقلاب اسلامی[فراکسیون اکثریت مجلس یازدهم] ردای ریاست را به تن کرد.
مردی که هر چه می‌گوید، عمل می‌کند
قالیباف برای آن‌هایی که ریشی سفید کرده‌اند، بیشتر با ایماژهایی نظیر فرماندهی قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا، فرماندهی نیروی هوایی سپاه و پیش از همه این‌ها، فرماندهی گردان و تیپ در جنگ تحمیلی شناخته می‌شود. برای جوان‌ترها اما قالیباف عمدتاً با زعامت شهرداری تهران، چهره است. در همه این عرصه‌ها یک چیز از قالیباف، ثابت به جای مانده؛ کارآمدی و جهادی‌گری. کافی‌ است به گوشه و کنار ام‌القرای جهان اسلام یعنی تهران نگاهی بیندازیم تا ابرپروژه‌های عمرانی آن، ما را به مدل مدیریتی قالیباف که در آن، وعده و عمل مساوی انگاشته می‌شوند، واقف نماید. قالیباف با همین روحیه معطوف به عمل، از نیمه دوم سال‌98 حضور حتمی‌اش در انتخابات مجلس یازدهم را به همگان فهماند. در میانه بی‌عملی و بی‌اثری مجلس دهم که فاصله زیادی با مجلس تراز داشت، حضور قالیباف بیش از بقیه چهره‌ها، چشم‌ها و نگاه‌ها را به خود جلب کرد. شعارهای قالیباف عمدتاً ناظر بر بی‌عملی مجلس و دولت نزدیک به آن بود. او منتقد شماره یک عملکرد پر رخوت مجلسی‌ها بود و با وعده تعمیر ماشینِ خسته مجلس و ناکامی‌اش در واداشتن دولت به کار بیشتر، وارد کارزار انتخابات شد.
از همان اول معلوم و مبرهن بود که روحیه کاری و اجرایی قالیباف، خیلی‌ها را به شش‌و‌بش سنگ‌اندازی در مسیر او خواهد انداخت. اصلاح‌طلبان و اندک چهره‌های داخل جریان اصول‌گرایی، از جمله مهم‌ترین نیروهایی بودند که دل خوشی از حضور قالیباف در انتخابات نداشتند چون می‌دانستند که تسری مدل مدیریتی قالیباف به مجلس[به‌عنوان یک قوه حکومتی]، بالفعل و در سطحی وسیع می‌تواند بافته‌های سیاسی آن‌ها را پنبه کند؛ پس تا می‌شد قالیباف را زدند . با همه این هجمه‌ها، قالیباف با رأی قاطع مردم پایتخت به‌عنوان نفر اول لیست تهران وارد پارلمان شد. قالیباف علاوه بر خود، طیفی از نیروهای جدید و در عین حال کارآمد را در قالب فضای گفتمانی «نواصول‌گرایی» که جوانگرایی اصل اساسی آن است، وارد مجلس کرد.
آنچه در فاصله سال های گذشته در عملکرد قالیباف قابل مشاهده است به ویژه در فاصله سال‌های 96 تا 98 بیانگر سیاست ورزی متفاوت اوست. او که مخالفت خود را با محوریت لابی و سیاست بازی بارها بیان کرده، هم فداکاری خود را به وضوح در انتخابات 96 نشان داد و هم با گفتمان نواصولگرایی خون تازه ای به جریان انقلابی دمید و ایده جوان گرایی و حرکت در ریل گام دوم انقلاب شکاف نسلی در سیاست ایران را مدیریت کرد.
با وجود نقدهای درون گفتمانی، به وحدت مقید بود و در جمع اصولگرایان به دنبال اصلاح رویه ها رفت. او سیاستمداری جهادی است که هم با صبر و مدارا در فاصله 96 تا 98 سیاست ورزی ویژه و با مهارت بالایی انجام داد و هم با هدف جهاد برای مردم و در عرصه اقتصاد و فرهنگ و اجتماع وارد میدان شده است. سیاست جهادی به فضل خداوند به تحول در حوزه های مختلف کشور و رفع مشکلات منجر خواهد شد، سیاستی که عین دیانت است و آنگونه که رهبری فرموده اند باید به دنبال رفع مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم باشد.
ایمانی: قالیباف خود را به‌عنوان «سیاستمدار خبره» نشان داده است
ناصر ایمانی، تحلیلگر مسائل سیاسی در گفت‌وگو با خبرنگار «صبح‌‌نو»، با اشاره به مشی و مدل مدیریتی قالیباف گفت: آقای قالیباف بیشتر مدت عمر خود در نظام جمهوری اسلامی ایران را در مسوولیت‌های اجرایی گذرانده و در عرصه سیاست و سیاست‌ورزی به معنای مصطلح آن، حضور کمتری داشته است. آقای قالیباف ابتدا در جریان جنگ تحمیلی و مدتی پس از آن در سپاه حضور داشت و بعد از آن به نیروی انتظامی و شهرداری تهران رفت؛ همه این‌ها سمت‌ها و پست‌های نظامی و اجرایی و خدماتی هستند. وی در همین باره افزود: با وجودی که آقای قالیباف کرسی سیاسی در کشور نداشت، اما در مواقعی که در انتخابات‌های ریاست جمهوری حضور پیدا می‌کرد، اگرچه موفق نبود، خود را به‌عنوان یک سیاستمدار خبره نشان داد.
انصراف قالیباف از انتخابات‌96 تلفیقی از سیاست ورزی و مشی انقلابی بود
ایمانی با بیان اینکه «اوج خبرگی و پختگی قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری‌96 رخ داد» گفت: آقای قالیباف در آن انتخابات به خوبی توانست صحنه را مدیریت و مواضع خود را مطرح کند و اسیر فضاسازی‌های طرف مقابل نشود. وی اضافه کرد: آقای قالیباف در نهایت در آن انتخابات، یک اقدام ویژه و انقلابی انجام داد و آن، انصراف به نفع آقای رئیسی بود که اوج پختگی سیاسی او را نشان می‌داد. این تحلیلگر مسائل سیاسی با بیان اینکه بسیاری از سیاست‌ورزان حرفه‌ای چنین اقدامی[انصراف] را انجام نمی‌دهند، گفت: اقدام آقای قالیباف در انصراف از آن انتخابات، تلفیقی از سیاست‌ورزی و مشی انقلابی و ارزشمدارانه بود که من فکر می‌کنم، کمتر مورد توجه دوستان قرار گرفت.
همه بی‌مهری‌ها را مدیریت کرد
ایمانی در ادامه با اشاره به سیاست ورزی قالیباف پس از انتخابات ریاست جمهوری‌96، گفت: در جریان انتخابات مجلس یازدهم، ناملایمات زیادی بر سر راه وحدت اصول‌گرایان بود و آقای قالیباف از هر سو، مورد بی‌مهری قرار گرفت. جریان اصلاح‌طلب اتهام‌های زیادی را به آقای قالیباف بابت مدیریت او در شهرداری تهران، وارد کرد و مستمراً به شخصیت او آسیب زدند و از داخل جریان اصول‌گرایی هم بی‌مهری‌هایی به ایشان شد. وی افزود: آقای قالیباف اما توانست با درایت سیاسی، همه این بی‌مهری‌ها را مدیریت کند. مثلاً در جایی که لازم نبود ورود کند، ورود پیدا نکرد و در جایی که لازم بود، ورود کرد. در زمان‌هایی که احتیاج بود، از خودگذشتگی لازم و سکوت انقلابی را خرج کرد و توانست از خود، چهره سیاسی پخته‌ای نشان بدهد. این‌ها ویژگی‌هایی است که برای ریاست مجلس لازم است.
کلان نگری و تجربه، دو خصیصه خاص قالیباف
این تحلیلگر مسائل سیاسی در پاسخ به این سؤال که برای تبدیل شدن ایده اصلی آقای قالیباف یعنی «نواصول‌گرایی» به گفتمان، چه لوازمی باید فراهم شود، گفت: هر گفتمانی برای ایجادشدن به زمان طولانی نیاز دارد. گفتمان در واقع نوعی فرهنگ‌سازی است. اینکه یک فرد سیاسی وارد عرصه سیاست شود و بخواهد به طور دستوری از بالا، آرمان‌های خود را مطرح کند، لازمه یک جامعه مدنی پیشرو نیست. وی در همین باره افزود: با این حال، آقای قالیباف با طرح آرمان نواصول‌گرایی، تلاش کرد تا حدودی و به تدریج، یک نگاه جدیدی را در میان اصول‌گرایان حاکم کند. ایمانی در این باره تاکید کرد: در میان نامزدهای اصول‌گرای مجلس یازدهم، تا حدود امیدوارکننده‌ای می‌شود ردی از گفتمان نواصول‌گرایی آقای قالیباف را دید. در این دوره از مجلس، چهره‌های جوان‌تر و نو و جدیدی که می‌توانند صاحب ایده‌ها و انرژی‌های جدید باشند، کم نداریم. تعداد زیادی از اعضای لیست تهران، چهره‌های جوان و جدیدی هستند که می‌تواند تا حدودی، نواصول‌گرایی را امیدبخش و قابل تحقق کند.
این تحلیلگر مسائل سیاسی با اشاره به «کلان نگری» و «تجربه» به‌عنوان دو خصیصه خاص قالیباف، گفت: برای کسی که می‌خواهد ریاست مجلس را به عهده بگیرد، قطعاً باید تجربیات کلان مدیریت اجرایی را داشته باشد و مسائل کلان ملی را بفهمد. شاید در میان روسای مجلس پس از انقلاب اسلامی تا الان، خصوصیت کلان نگری -در زمانی که رییس مجلس شدند نه بعدها که صاحب تجربه شدند- فقط در مرحوم آقای هاشمی وجود داشت.