بزرگنمايي:

راه ترقی- سیزدهمین دورهٔ انتخابات ریاست جمهوری ایران، حدود یک سال دیگر برگزار خواهد شد. انتخاباتی که با گذشت 42 سال از پیروزی انقلاب و وجود مشکلات اقتصادی و تحریم های ناجوانمردانه امریکا می تواند برای ایرانیان اهمیت بسزایی داشته باشد. از طرفی دیگر باوجود این فاصله زمانی نزدیک به یکسال به انتخابات ریاست جمهوری، جناح های سیاسی با برنامه ریزی و رایزنی ها، خود را برای رقابتی فشرده در این صحنه بزرگ اجتماعی آماده می کنند. کارزاری که از هم اکنون سایه آن بر سر بسیاری از مسایل روزمره سیاسی و اقتصادی کشور خودنمایی کرده است و بسیاری از اندیشمندان و تحلیلگران سیاسی و اقتصادی را بر آن داشته است تا به موضعگیری های علنی و گاهی پنهان، نسبت به انتخابات 1400 واکنش نشان دهند.

در این خصوص گروه اطلاع رسانی بر آن شده که دیدگاه ها و نظرات منعکس شده در رسانه های گروهی را به صورت گزیده وار انتخاب و در این مجمل گردآوری و به نظر خوانندگان خود قرار دهد.

رسانه های اصلاح طلب

تخصص؛ ریاست جمهوری!

روزنامه ابتکار در قسمتی از گزارشی آورده است: یک سال دیگر به انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 باقی مانده است، بسیاری از کارشناسان با توجه به مطالبه اقتصادی و معیشتی جامعه معتقدند که مشکل اصلی کشور در واقع اقتصاد آن است، بنابراین رئیس‌جمهوری بعدی به احتمال زیاد فردی اقتصاددان و با سابقه فعالیت اقتصادی خواهد بود. حال سوال این است که این فرد قرار است چگونه و از چه مسیری پاسخگوی مطالبات مردم باشد؟ مهدی مطهرنیا، استاد دانشگاه و تحلیل‌گر مسائل سیاسی می‌گوید باید توجه داشت که ما فقط در زمینه اقتصادی مشکل نداریم، آنچه که اهمیت دارد راه برون‌رفت از مشکلات کنونی است، اینکه رئیس‌جمهوری آینده از چه مسیری و چگونه قرار است مطالبات جامعه را پیگیری کند.

مهدی مطهرنیا، در این‌باره می‌گوید: در وهله اول باید به جایگاه رئیس‌جمهوری و حدود اختیارات آن پرداخت و با توجه به آن از این مقام اجرایی توقع حل مشکلات و مسائل را داشت.

این تحلیل‌گر مسائل سیاسی می‌افزاید: آن چیزی که در مورد انتخابات 1400 مطرح است بیش از آن که متوجه عاملیت، یعنی همان شخصیتی باشد که نامزد انتخابات باشد و یا بیش از آنکه موضوع اقتصاد، فرهنگ و یا سیاست را دربرگیرد، دربرگیرنده آن خواهد بود که رئیس‌جمهوری در ایران آیا می‌تواند به عنوان فرد موثری در مسیر ایجاد فضای مناسب در حل مشکلات و مسائل حرکت کند یا اینکه آیا این فرد با توجه به اختیاراتش می‌تواند جوابگوی شعارهای انتخاباتی خود باشد و توانایی و قدرت حل آن‌ها را دارد. با نگاهی به پیشینه همه روسای جمهوری ایران بعد از انقلاب، متوجه نقش لغزان و حدود اختیارات آن در ساختار قدرت می‌شویم. در واقع رئیس‌جمهوری در مقام رئیس قوه مجریه است و با توجه به حدود اختیارات آن باید انتظار حل مشکلات را داشت و شعارها نیز بر همین مبنا داده شود.

مهدی مطهرنیا تصریح می‌کند: یکی از مهم‌ترین چالش‌های فراروی انتخابات 1400 بالا بردن سطح مشارکت در انتخابات و جلب دوباره اعتماد عمومی است. حالا فرقی هم نمی‌کند این فرد اقتصاددان باشد یا سیاستمدار. در وهله اول باید اعتبار مردمی دوباره بازسازی شود چرا که هیچ دولتمرد قدرتمندی نمی‌تواند بدون تکیه به قدرت مردم و حمایت‌های آنها دولت قدرتمندی داشته باشد. مشکلات اقتصادی و معیشتی که در حال حاضر گریبانگیر کشور و مردم ما شده است، همه‌اش به خاطر دخالت عوامل خارجی یا ضعف در سیاست‌خارجی ما نیست. بنابراین به عقیده من رئیس‌جمهوری آینده با هر پیشینه‌ای باید قادر به پیوند و بازسازی اعتماد مردم با ساختار قدرت باشد.

افراد خاصی از اصولگرایان در انتخابات بعدی حضور دارند

خبرگزاری برنا در گفت و گو با محسن مهرعلیزاده، معاون رئیس دولت اصلاحات، آورده است: در حال حاضر روال به این صورت شده که عبارت اصولگرایان لزوما یک کلمه تمام و کمال برای در بر گرفتن همه جریانات فکری غیر اصلاح‌طلب، نیست.

«محسن مهرعلیزاده»، معاون رئیس دولت اصلاحات، در پاسخ به اینکه بافت اصولگرای مجلس یازدهم تا چه اندازه می‌تواند بر تائید صلاحیت‌ها در سال 1400 تاثیر بگذارد؟ گفت: قطعا حضور اصولگرایان در مجلس بر نظرات شورای نگهبان در نحوه احراز صلاحیت‌ها بی‌تاثیر نیست. فضای عمومی مجلس اصولگراست و این فضا می‌تواند بر همکاری این مجلس با دولت آینده موثر باشد. در همین راستا برای هم سویی با شورای نگهبان تلاش خود را خواهد کرد.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با اشاره به انشقاق به وجود آمده در جریان اصولگرا و افزایش اختلافات درون جناحی این جریان تصریح کرد: در حال حاضر روال به این صورت شده که عبارت اصولگرایان لزوما یک کلمه تمام و کمال برای در بر گرفتن همه جریانات فکری غیر اصلاح‌طلب، نیست. برای نمونه در همین اختلاف نظرهایی که برای ریاست مجلس صورت گرفت، مشاهده کردیم با میرسلیم، که از اصولگرایان سنتی و شناخته شده‌ای است و سابقه کار کردن در نظام را در کارنامه دارد، چه رفتاری شد.

مهرعلیزاده با تاکید بر احراز صلاحیت قشر خاصی از اصولگرایان در انتخابات آتی ریاست جمهوری خاطرنشان کرد: در حقیقت میرسلیم اصولگراست همانطور که باهنر اصولگرا محسوب می‌شود. البته احمدی‌نژاد هم خودش را اصولگرا می‌داند چراکه از اردوگاه اصولگرایان بیرون آمد و رئیس جمهور شد که امروز هم به این وضعیت رسیده است. به این ترتیب در انتخابات آینده طیف خاصی از اصولگرایان شانس موفقیت بیشتری خواهند داشت که طبیعتا آن گروه که تائید صلاحیت خواهند شد، هرگز از جناح اصلاح‌طلب نیستند.

معاون رئیس دولت اصلاحات ادامه داد: همانطور که اصلاح‌طلبان نیستند، همه اصولگرایان هم نخواهند بود و تنها طیفی یا افراد خاصی از اصولگرایان که با جریان فکری حاکم بر مجلس یازدهم همسویی بیشتری دارند، حضور خواهند داشت.

اصلاح‌طلبان آسیب دیده‌اند اما اصلاح‌طلبی نه

خبرگزاری ایلنا در گفت‌وگو با مرتضی مبلغ، فعال سیاسی و تحلیلگر اصلاح‌طلب آورده است: البته به نظر من اصلاح‌طلبان در هر شرایطی باید تلاش کنند که فضا را تبدیل به یک فضای سازنده کنند و حتی در سخت‌ترین و انقباضی‌ترین شرایط هم آن‌ها (اصلاح‌طلبان) یک وظیفه ملی و مردمی دارند که باید به دنبال تلطیف فضا باشند و باید راهکارهایی را پیدا کنند که منجر به بازتولید سرمایه اجتماعی و تجدیدنظر جدی در سیاست‌های غلط و انقباضی در حاکمیت شود. البته ممکن است که نگاه‌های انقباضی چنان شدید باشد که این تلاش‌های اصلاح‌طلبان در پایان سال جاری نتواند منتج به نتیجه شود و ممکن است تحولات سازنده‌ای در این سیاست‌ها و رویکردها رخ دهد. اما بازهم در هر وضعیتی اصلاح‌طلبان باید تلاش کنند تا در صحنه باشند و شرایط و فضای بهتری را برای جامعه ایجاد کنند.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در بخش دیگری از این گفت‌وگو در پاسخ به این سوال که «با در پیش گرفتن راهکارهای ذکر شده و با توجه به شرایطی که در کشور حاکم است، آیا اصلاح‌طلبان امکان حضور اثرگذار و توانمند در انتخابات 1400 را خواهند داشت؟»، بیان داشت: این مساله به شرایط جامعه برمی‌گردد، باید دید که در ماه‌های آینده شرایط سیاست و مسائل مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی چه روندی را درپیش گرفته و طی خواهد کرد. یعنی اگر سیاست‌های به شدت متصلبانه که متاسفانه در بخشی از جریان‌های حاکمیت در حال اعمال شدن است، ادامه پیدا کند و گشایش‌های جدی رخ ندهد، خب طبیعی است که سرخوردگی مردم هم ادامه پیدا کرده و سرمایه اجتماعی بازتولید نمی‌شود، در نتیجه فرصت سازنده‌ای برای جامعه و به تبع آن اصلاح‌طلبان هم فراهم نمی‌شود که بخواهند با یک کنش سازنده و فعال در مسائل مهم ملی حضور پیدا کنند، لذا باید منتظر روزهای آینده باشیم تا ببینیم آیا آن بخش از حاکمیت درخصوص سیاست‌های غلط و آسیب ساز خود تجدیدنظر خواهد کرد یا نه.

وی ادامه داد: این جمع‌بندی اصلاح‌طلبان نکته مهمی است و تبعاً در تصمیم‌گیری‌ها و راهبردهایی که در آینده در پیش خواهند گرفت، تاثیر می‌گذارد، ولی به هر حال سیاست در جامعه ایران بسیار سیال است و نمی‌شود به طور قطع پیش‌بینی کرد که در یک سال آینده چه اتفاقی رخ می‌دهد.

مبلغ در پایان افزود: مهم این است که اصلاح‌طلبان با یک هویت روشن، شفاف و اصیل در عرصه سیاسی حضور پیدا کنند و بتوانند متناسب و براساس اقتضائات و واقعیت‌های موجود و همچنین با محور قرار دادن منافع ملی، مصالح و خیر عمومی جامعه تصمیمات درست و سازنده‌ای اتخاذ کنند، مجموعه نکاتی که گفته شد چارچوب اصلی است اما اینکه دقیقا چه تصمیمی گرفته شود و چه نتایجی داشته باشد را سیر تحولات در آینده مشخص می‌کند.

تحلیل زیباکلام از انتقادات قالیباف به دولت؛ ژست انتقاد به او نمی‌آید!

سایت خبری فرارو در گفت و گو با صادق زیباکلام استاد دانشگاه و تحلیلگر مسایل سیاسی آورده است: در حال‌حاضر یکی از مهم‌ترین معضلاتی که کشور ما با آن روبرو است، معضل بیکاری است، حال باید دید اصول‌گرایان برای این موضوع چه طرح و برنامه‌ای دارند، با توجه به اینکه امروز کشور به سرمایه‌گذاری دارد، باید از نمایندگان مجلس یازدهم پرسید آن‌ها چه قوانینی می‌توانند تصویب کنند که زمینه برای جذب سرمایه‌گذری را تسهیل کند، این در حالیست که آن‌ها مدام به دنبال این است که مشکلات موجود را به گردن دیگران بیندازند و خود را تبرئه کنند.

وی گفت: مردم با توجه به وضعیتی که کشور در آن قرار دارد، در انتخابات 1400 نیز شرکت نخواهند کرد و میزان مشارکت پایین خواهد بود، در چنین شرایطی دوباره به دلیل اینکه اصول‌گرایان دارای یک سبد رای مشخص هستند که این افراد تحت هر شرایطی در انتخابات شرکت می‌کنند، در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی می‌رسند و قدرت دیگر یکدست و یکپارچه خواهد شد.

اصولگرایان در 1400 شانسی ندارند

روزنامه شرق در گزارشی آورده است: عیان است که اصلاح‌طلبان هنوز استراتژی روشنی برای ریاست‌جمهوری ندارند و گویا کار را به دست تقدیر سپرده‌اند؛ تقدیری که در اغلب مواقع روی خوش به آنان نشان داده است. اما اصولگرایان که به دلیل رویکردهایشان باید تقدیرگرا باشند، هرگز تَن به قضا و قدر نداده‌اند و گاه قضا و قدر را هم تغییر داده‌اند. این دو رویکرد، نشئت‌گرفته از دو باور است. اصولگرایان باور دارند با مردمی حداقلی هم می‌توان به قدرت رسید و اصلاح‌طلبان به این باور رسیده‌اند که با مردم حداکثری هم چندان نمی‌توان کاری پیش برد. بگذریم از اصلاح‌طلبانی که دغدغه کسب قدرت دارند و در هر انتخاباتی با استراتژی یا بدون استراتژی، با مردم یا بدون مردم حضور خواهند داشت و اصولگرایان در اغلب انتخابات‌های این‌چنینی این طیف از اصلاح‌طلبان را شکست داده و این شکست را به ‌پای همه اصلاح‌طلبان نوشته‌اند. دور از انتظار نیست که هرقدر به 1400 نزدیک می‌شویم، مجلس یازدهم رویکرد تازه‌ای پیدا کند و به اتاق فکر و مرکز عملیات انتخاباتی اصولگرایان تبدیل شود. در این ماه‌های باقی‌مانده، مجلس با دو تاکتیک به میدان خواهد آمد. تاکتیک اول، عملیات ایذایی است. عملیات‌ ایذایی در حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی برای نشان‌دادن اقتدار و کارآمدی مجلس. مانورهای اقتصادی همچون دعوت از وزرا و مقامات مسئول در حوزه‌های بانکی، صنعتی و تجاری برای پاسخ‌گویی.

عملیاتی ایذایی که بنا دارد دولت را در این روزهای باقی‌مانده دست‌به‌عصا ‌کند و از طرفی دیگر نشان بدهند مردمی که به آنان رأی نداده‌اند، اشتباه بزرگی مرتکب شده‌اند؛ خاصه اینکه نمایندگان از هم‌اکنون سفرهای ایذایی استان را که بعید است به نتیجه‌ای منتج شود، آغاز کرده‌اند. اما تاکتیک دوم مجلس یا عملیات واقعی، تخریب دولت روحانی است. دولتی که امضای اصلاح‌طلبان را پای خود دارد. هرقدر این دولت تخریب شود، مردم کمتری به پای صندوق رأی خواهند آمد و اصولگرایان باز میدان‌دار سیاست خواهند بود. چرا این‌گونه است؟ 

رسانه های اصولگرا

میرلوحی: عارف انگیزه‌ای برای تشکیل جلسات شورایعالی سیاستگذاری ندارد

در بخش هایی از گفت وگوی وبگاه خبرآنلاین با سید محمود میرلوحی، عضو شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان، آمده است: پس از انتخابات 98 با توجه به شرایط کرونایی که پدید آمد، شورای عالی جلسه‌ای نداشته است، یکی از لوازم پاسخ به این مسائل این است که مانند دو دوره گذشته جلساتی برگزار شده و درخصوص فعالیت‌های انجام شده، جمع‌بندی صورت گرفته و گزارشی تهیه شود که به نظر می‌آید در اینجا اشکالی وجود دارد از این جهت که هم آقای موسوی‌لاری که استعفا دادند و هم آقای دکتر عارف نمی‌دانم چرا انگیزه تشکیل جلسه، جمع‌بندی و... را ندارند. حداقل مانند 2 دوره قبل تعیین هیأتی که گزارش ارزیابی را تهیه و ارائه کند، لازم است تا مسیر آینده جریان اصلاحات خصوصاً برای انتخابات 1400 روشن شود.

ممکن است بعضی‌ها تصور کنند که وظیفه و مأموریت شورایعالی فقط لیست دادن بوده و حال که نتوانسته لیست بدهد، پس بهتر است کنار برود تا ببینیم برای سال 1400 چه سازوکار جدیدی باید طراحی کرد، اما به نظر می‌آید همان‌طور که در آن دو دوره اصلاحاتی در 10 سرفصل انجام شد، الان هم باید این اتفاق رخ دهد و اینطور که شورایعالی در این وضعیت بلاتکلیف رها شود، راه‌حل مناسبی نیست.

اعضای پارلمان اصلاحات باید به صورت پلکانی از شهرستان‌ها و استان‌ها انتخاب شوند و به مرکز بیایند و باید براساس معیار مشخصی برای مناطق مختلف سهمیه در نظر گرفت، نمی‌شود فرد یا افرادی در تهران بنشینند و بگوید شما از میاندوآب، شما از خوی، شما از سبزوار و... بیایید، خیر اینطور نیست، خودشان باید انتخاب کنند. وقتی از حزب یا پارلمان صحبت می‌کنیم، باید به صورت انتخابی اعضای رسمی آن حزب در شهرستان بنشینند و نماینده خودشان را به پارلمان اصلاحات معرفی کنند. اما ورژنی که دوستان الان مطرح کردند، چنین نیست و یک ورژن تعیین از مرکز است، یعنی افرادی اینجا بنشینند و بگویند از فلان استان چه کسانی بیایند لذا متأسفانه باید بگوییم هنوز شرایط آنگونه که باید فراهم نیست، لذا ما ناچاریم لااقل تا انتخابات 1400 حرکت جبهه‌ای داشته باشیم و هنوز به شرایط حزبی سیستماتیک نرسیده‌ایم.

حرکت سایه به سایه کاندیدایِ شکست خورده برای فتح پاستور 1400

وبگاه خبری خبرآنلاین در بخشی از این گزارش آورده است: از سایه سکوت بیرون آمده و این روزها حضوری پررنگ در فضای سیاسی و مشخصا توئیتر دارد، پیش فعالی که حکایت از آن دارد که سعید جلیلی کم کم خود را برای انتخابات 1400 آماده می کند.

سعید جلیلی که سابقه یک بار حضور در انتخابات ریاست جمهوری با کسب 4 میلیون رای را دارد، حال بار دیگر در مظان کاندیداتوری این آوردگاه سیاسی آنهم در سال 1400 قرار گرفته است. شخصیتی که این روزها در توئیتر حضور فعالی دارد و از بایدها و نبایدهای ساختاری و مدیریتی می نویسد.

گویا پس از استقرار محمدباقر قالیباف در کرسی ریاست مجلس، جلیلی خود را مستعدترین نام برای نامزدی پاستور می بیند؛ هرچند در واقعیت شانس چندانی برای پیروزی و پیش از آن، ایجاد اجماع حول خود را نداشته باشد.  

نام سعید جلیلی که می آید، چند فریم جلوی چشم مان بالا و پایین می شود؛ اول قاب های همراه با بگو و بخندهایِ فاصله دار با «کاترین اشتون» سلف فدریکا موگرینی در اتحادیه اروپا، در جایگاه دبیری شورایعالی امنیت ملی و دومی، قاب بسته با آیت الله محمدتقی مصباح یزدی پدر معنوی جبهه پایداری در جایگاه نامزد انتخابات ریاست جمهوری 92.

احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 شرکت می‌کند

باشگاه خبرنگاران جوان در گفت‌وگو با اسفندیار عبداللهی عضو شورای مرکزی و مسوول کمیته روابط عمومی حزب جمهوریت آورد: نزدیکان احمدی‌نژاد در تلاش هستند تا مقدمات تایید صلاحیت او را فراهم کنند. یکی از شرایطی که آقای احمدی نژاد می‌تواند وارد شود این است که از بابت تایید صلاحیت خود اطمینان حاصل کند که این مهمترین شرط حضور اوست.

او ادامه داد: به تعبیری دیگر احمدی نژاد آمادگی این را دارد که در کارزار انتخاباتی 1400 شرکت کند، ولی باید از تایید شورای نگهبان اطمینان حاصل کند؛ از همین رو نیز نزدیکان او در تلاش هستند تا مقدمات تایید صلاحیت احمدی نژاد را فراهم کنند؛ من بیشتر از این نمی‌توانم توضیح دهم.

عبداللهی افزود: مهم این است که احمدی نژاد جایگاه خوبی در بین اصولگرایان دارد و شما اگر الان توجه کنید می‌بینید که برخی از مدیران زمان احمدی نژاد و برخی پایداری‌های در ارتباط با احمدی نژاد در مجلس حضور دارند و این یعنی چهارچوب‌هایی را برای او خواهند چید که او از این چهارچوب‌ها خارج نشود، از همین جهت احتمال دارد که در انتخابات شرکت کند.

احمدی‌نژاد مدل 84 یا 96؛ کدام یک برای انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 می‌آید؟

در گزیده ای از گزارش باشگاه خبرنگاران جوان آمده است: کارشناسان معتقدند هر کاری از احمدی‌نژاد بر می‌آید؛ کسی نمی تواند نقشه او را بازی خوانی کند.

ارزیابی من از تحرکات احمدی نژاد این است که حتما در انتخابات شرکت خواهد کرد؛ زیرا جلسات مکرر احمدی نژاد، موج سفرهایش و شعارهایی که به راه می‌اندازد نظیر اینکه احمدی نژاد برگرد، زمینه سازی طرفدارانش و اظهارات مشاور رسانه‌ای او یعنی جوانفکر مبنی بر اینکه احمدی نژاد در انتخابات 1400 شرکت خواهد کرد همه نشان از تصمیم قاطع او برای حضور در انتخابات آینده ریاست جمهوری دارد؛ اگرچه او تایید صلاحیت هم بشود رای نخواهد آورد.» این صحبت‌هایی بود که محمد حسن قدیری ابیانه از فعالان سیاسی اصولگرا، درباره احتمال حضور احمدی نژاد در انتخابات مطرح کرده بود.

پیش از این هم عباس امیری‌فر، از چهره‌های بسیار نزدیک به احمدی‌نژاد گفته بود که شک ندارم برای انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1400 می‌آید و پیش‌بینی می‌کنم مانند سال 96 که دست در دست بقایی برای انتخابات ثبت‌نام کرد این‌بار همراه با آقای اِلهام وارد این رقابت‌ها خواهد شد. اینطور که من رصد می‌کنم آقای الهام تنها چهره نزدیک به احمدی‌نژاد است که احتمال تایید صلاحیت شدن را دارد و از آنجا که او تا امروز درباره تخلفات و رفتارهای محمود احمدی‌نژاد سکوت کرده می‌تواند او را معرفی کند و پشت‌سر او قرار بگیرد.

اخیرا صادق زیباکلام نیز در تحلیلی قصد بازگشت احمدی‌نژاد را محتمل دانسته است.

حسین کنعانی مقدم دبیرکل حزب سبز نیز با اشاره به احتمال کاندیداتوری احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری 1400 به موضوع دیگری اشاره کرده و گفته است: البته در جمهوری اسلامی ایران و مخصوصا در سپهر سیاسی کشور همه چیز محتمل است؛ اما نامزد شدن دلیل بر تایید صلاحیت و انتخاب شدن نیست؛ زیرا حتی رهگذرها هم می‌توانند در انتخابات ثبت نام کرده و بگویند می‌خواهیم رئیس جمهور شویم.

جمشیدی: انتخابات آینده زیر تابلوی اصول‌گرا ــ اصلاح‌طلب نیست

خبرگزاری تسنیم در گفت و گو با مهدی جمشیدی عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و تحلیلگر مسایل سیاسی آورده است: انتخابات 1400 زیر تابلوی اصول‌گرا و اصلاح‌طلب نیست و این مفاهیم قدرت تعیین‌کنندگی ندارد.

وی در پاسخ به این سؤال که «چه گفتمانی در انتخابات سال 1400 می‌تواند جامعه را پیشبری کند و چه ایده‌ای می‌تواند آرای مردمی را سمت خود جلب نماید؟» اظهار داشت: انتخابات آینده زیر تابلوی اصول‌گرا و اصلاح‌طلب نیست؛ این دوگانه برای مردم بسیار مشمئزکننده شده است و من هم با همین تعبیر غلیظ عرض کردم. کسی هم اگر این تابلو را بلند کند قطعاً مقبولیت اجتماعی نخواهد داشت و این شعارها، شعارهای رأی‌ساز نیست و شعارهای رأی‌سوز است، شکاف تعیین‌کننده‌ای نیست و این سخن که دهه این شعارها و این نوع شکاف‌بندی‌ها گذشته، حرف درستی است و زمانه‌اش به‌سر آمده و سپری شده است. هر گفتمان و هر شکافی تا یک مقطع قابلیت پیشروی و پیش‌برندگی دارد و بعد از اینکه اشباع شد، باید آن را کنار گذاشت و حرف، منطق و شکاف نو به صحنه آورد و این دو جریان از حد اشباع گذشتند؛ این شکاف قطعاً تعیین‌کننده نخواهد بود.

این تحلیلگر مسائل سیاسی ادامه داد: یک جریان و بازیگر اصلی از جریان اصیل اسلامی انقلابی خواهد بود که با مایه پُر، دست انباشته و ادعاهایی که ضمایم عملی هم داده به صحنه خواهد آمد.

جمشیدی خاطرنشان کرد: احتمالاً شاهد یک جریان یا نیروی مستقل باشیم؛ خارج از دوگانه اصلاح‌طلب و اصول‌گرا، یک نیروی مستقلی که تجربه نشده و به‌واسطه آسیب‌ها و اشتباهات دیگران نسوخته و زخمی نشده هم به میدان اصلی بازی راه پیدا کند و چنین حدسی می‌زنم و احتمال دارد این اتفاق هم بیفتد، یعنی از مهره نسوخته و تجربه‌نشده برای بازی انتخابات 1400 استفاده شود ولی در هر حال یکی از بازیگران اصلی از میان جوانان حزب‌اللهی خواهد بود.