بزرگنمايي:

راه ترقی- داروی این شرکت که با نام REGN-COV2 شناخته می‌شود، ترکیبی از دو آنتی بادی است که پروتئین خوشه‌ای ویروس کرونا را مهار کرده و مانع تهاجم آن به سلول انسان می‌شود.
این شرکت وارد فاز سوم از آزمایشات بالینی شده است که در آن توانایی دارو در جلوگیری از بیماری افرادی که اخیرا در معرض آلودگی ویروسی قرار گرفته‌اند،‌ مورد آزمایش و بررسی قرار می‌گیرد.

قرار است در این تحقیقات که با کمک موسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی آمریکا انجام می‌شود، 2 هزار بیمار آمریکایی با استفاده از داروی جدید، تحت درمان قرار بگیرند.
شرکت Regeneron همچنین اعلام کرد در حال انجام آخرین مراحل آزمایشاتی است که قابلیت این دارو را در درمان بیماران بستری شده و بستری نشده مبتلا به کووید 19 ارزیابی می‌کند.

این تحقیقات نیز با کمک 1850 داوطلب بستری در بیمارستان و 1050 بیمار اهل آمریکا، برزیل، مکزیک و شیلی که در بیمارستان بستری نشده‌اند، در دست انجام است و نتایج اولیه این تحقیقات در فصل تابستان حاصل خواهد شد.
محققان شرکت Regeneron هزاران آنتی بادی به دست آمده از انسان و موش‌هایی که به صورت ژنتیکی دستکاری شده‌اند، مورد بررسی قرار داده و دو مورد از آن‌ها را انتخاب کردند که بیشترین قابلیت مقابله با SARS-CoV-2 را داشته و با یکدیگر نیز تضاد ندارند.
این شرکت به منظور کاهش احتمال جهش ویروس در واکنش به ویژگی مهارکنندگی یک آنتی بادی، از رویکردی استفاده کرده است که در آن چند آنتی بادی به صورت همزمان برای مقابله با ویروس به کار گرفته می‌شوند.
ویروس کرونا موسوم به « کوید 19»  اواسط ماه دسامبر (24 اذر) در شهر ووهان واقع در مرکز چین گزارش شد ابتدا از این بیماری به عنوان ذات الریه نام برده می شد اما کمیسیون ملی بهداشت چین در 30 دسامبر سال 2019 (9 دی ماه 98) به صورت رسمی شیوع این ویروس را در چین اعلام کرد.
تدروس آدهانوم مدیر کل سازمان جهانی بهداشت چهارشنبه 21 اسفندماه 98 در کنفرانسی خبری تاکید کرد که اگرچه واژه «همه‌گیر» (pandemic) به دلیل حساسیتی که دارد نباید بدون دقت مورد استفاده قرار گیرد اما ارزیابی‌های این سازمان ویروس کرونا را «همه‌گیر جهانی» شناسایی و اعلام می‌کند.
بر اساس آخرین گزارش سازمان جهانی بهداشت، تاکنون 11 میلیون و 692 هزار و 786 نفر به این بیماری مبتلا شده‌اند، 6 میلیون و 611 هزار و 89  نفر بهبود یافته‌اند و 539 هزار و 394 نفر جان خود را از دست داده‌اند.
دانشمندان بسیاری در سراسر جهان به دنبال ساخت واکسن این پاندمی هستند.
معمولا تولید یک واکسن جدید و اخذ تاییدیه‌های آن به زمان زیادی نیاز دارد. علاوه بر این مشکلات دیگری نیز در رابطه با دسترسی عمومی به این واکسن وجود دارد که توجه به آن ضروری است.

یکی از این مشکلات، ظرفیت تولید است. زیرا برای تولید انبوه یک واکسن جدید باید کارخانجات جدید با تجهیزات سفارشی ساخته شوند که مسلتزم سرمایه‌گذاری قابل توجهی در این حوزه است.
چالش بعدی رساندن واکسن به دست افرادی است که واقعا به آن نیاز دارند. انجام این کار درون یک کشور امر دشواری است اما در یک اپیدمی جهانی تمام کشورها برای دسترسی سریع‌تر به واکسن با یکدیگر رقابت می‌کنند و این امر موضوع را پیچیده‌تر می‌کند.
همچنین از آنجا که ویروس کرونا بیشترین اثر را روی شهروندان کشورهایی دارد که ضعیف‌ترین سیستم سلامت را داشته و کمترین بودجه را در این حوزه صرف می‌کنند، برقراری تعادل بین نیاز کشورها و توان خرید آن‌ها یک چالش جدی محسوب می‌شود.
سازمان جهانی بهداشت تلاش‌هایی را برای ایجاد ساختارهای مناسب و تدوین استراتژی‌های کاربردی به منظور جمع‌آوری بودجه و توزیع عادلانه واکسن‌ها به کار گرفته است. اما از آنجا که خط مشی‌های این سازمان برای هیچ دولتی الزام‌آور نیست و معمولا شیوع ویروسی مانند کرونا دولت‌ها را با موقعیت‌های اضطراری مواجه می‌کند، پرسش‌های بسیاری در این رابطه بدون پاسخ باقی مانده است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Science‌ منتشر شده است.