بزرگنمايي:

راه ترقی - ایسنا / پژوهشگران جهاد دانشگاهی واحد خواجه نصیرالدین طوسی موفق به طراحی و ساخت موتور و درایو آسانسور گیرلس شده‌اند که این سیستم پس از آزمایشات نهایی به مرحله تولید خواهد رسید.
مهندس محمدهادی کریمی، سرپرست گروه پژوهشی محرکه‌های الکتریکی جهاد دانشگاهی واحد خواجه نصیر، با بیان سابقه طراحی سیستم‌های درایو موتور گیرلس آسانسور در این واحد، گفت: از دو سال قبل پروژه‌ای در دو بخش طراحی و ساخت موتور و درایو آسانسورهای گیرلس در جهاد دانشگاهی واحد خواجه نصیرالدین طوسی تعریف شد که در دو گروه مجزا به انجام رسید. طراحی و ساخت موتور این آسانسورها در گروه ماشین‌های الکتریکی انجام شد و گروه محرکه الکتریکی نیز درایو را طراحی کردند.
به گفته مهندس کریمی، نمونه نیمه صنعتی این آسانسور طراحی و ساخته شده است. آزمایش این محصول در مراحل شبیه‌سازی بار آسانسوری و مقایسه با نمونه‌های خارجی موفقیت‌آمیز بوده است. اکنون ساخت نمونه صنعتی نیز کامل شده و در حال انجام تست‌های بارگیری است.
وی افزود: قرار است تست‌های بارگیری با همکاری پژوهشگاه نیرو انجام شود. این بررسی‌ها به صورت عملی در برج تست صورت می‌گیرد تا تمام مشکلات احتمالی رفع شده و با گرفتن تاییدیه به مرحله تولید برسد.
این پژوهشگر در خصوص کاربرد این آسانسورها در منازل مسکونی گفت: این آسانسور نمونه 7.5 کیلووات است که معمولا برای ساختمان‌های 5 یا 6 طبقه استفاده می‌شود. نمونه بعدی 11 و 13 کیلووات خواهد بود. ولی در حال حاضر آسانسورهای 7.5 کیلووات بیشترین تقاضا را دارند.
به گفته این محقق، تفاوت مهم آسانسورهای گیرلس با آسانسورهای گیربکس‌دار، میزان مصرف انرژی آن‌هاست. موتورهای گیرلس به دلیل حذف گیربکس، بازدهی بیشتری دارند و برق کم‌تری مصرف می‌کنند. به دلیل این‌که در حال حاضر هزینه انرژی در ایران پایین است، به این ویژگی توجه زیادی نمی‌شود؛ ولی در آینده این موضوع بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد. همچنین هزینه نگهداری آسانسورهای گیربکس‌دار بالاتر است. چون سیستم گیربکس نیاز به بازبینی دوره‌ای و تعمیرات دارد. در آسانسورهای گیرلس این هزینه‌ها تقریبا حذف می‌شود.
پژوهشگر جهاد دانشگاهی در مورد سابقه این فناوری گفت: استفاده از آهنربا به جای سیم‌پیچ در موتورها از حدود 15 سال پیش به صورت صنعتی شروع شده و به دنبال آن درایو مناسب برای آن‌ها نیز ساخته شد. تنها مشکلی که این موتورها دارند، قیمت بالای آهنربا است. در حال حاضر کشورهای مختلفی روی ساخت آهنربا کار می‌کنند و به تدریج موتورها از سیم‌پیچ به موتورهای مغناطیسی دائم تبدیل می‌شوند.
این محقق با توجه به چهل سالگی سازمان جهاد دانشگاهی، در خصوص مشکلات این سازمان گفت: جهاد دانشگاهی در این سال‌ها نتوانسته از برند خود در صنعت استفاده کند. این سازمان توانایی این را داشته که پروژه‌های بالاتر و سنگین‌تری را به عهده بگیرد و به سرانجام برساند. ولی اکثرا پروژه‌های خاص و با سازمان‌های نظامی انجام داده است. در صورتی که می‌توانست با ورود به بازار و توجه به نیازهای بازار، تولیدات انبوه انجام دهد.
وی افزود: از دیگر مشکلاتی که ما در جهاد دانشگاهی با آن مواجه هستیم، عدم ایجاد انگیزه برای پرسنل است. ما در جهاد در حال از دست دادن پرسنل قدرتمند و متخصص هستیم. چون انگیزه ایجاد نکردیم که ماندگار شوند. سقف حقوق ما نسبت به شرکت‌های خصوصی خیلی پایین است و نیروی انسانی بلافاصله بعد از این‌که پیشنهاد خوبی می‌گیرد، از ما جدا می‌شود. این باعث می‌شود که ما همیشه درجا بزنیم. ما نیروها را جذب می‌کنیم، پرورش می‌دهیم و از دست می‌دهیم و دوباره از صفر شروع می‌کنیم. این لوپی است که در این چند سال ما می‌بینیم.
به گفته این پژوهشگر، «با این‌که سقف حقوق در جهاد دانشگاهی پایین است؛ ولی به دلیل پرداخت به موقع، نسبت به شرکت‌های خصوصی، امنیت شغلی بالاتری دارد. اگر سازمان بتواند برای افراد ایجاد انگیزه کند، محل مناسبی برای فعالیت است».