بزرگنمايي:

راه ترقی - مجله ایلیاد / محققانی که در حال مطالعه‌ی به اصطلاح «یخ قابل اشتعال» در دریای ژاپن بودند، به کشف شگفت‌انگیزی دست یافتند؛ وجود حیات در حباب‌های میکروسکوپی. این ریزبوم‌ها توسط میکروب‌هایی در حباب‌های کوچک روغن و آب که در ورقه‌های یخ و گازِ منجمد یافت شده، رشد کرده‌اند. این ریزبوم‌ها سرنخ هوس‌انگیزی برای احتمال حیات در سیارات دیگر ارائه می‌دهند.
این حباب‌های کوچک در بسترهای بزرگ هیدراتِ زیر دریا که یخ قابل اشتعال یا «هیدرات متان» نام دارند، پراکنده شده‌اند. یخ قابل اشتعال زمانی شکل می‌گیرد که یخ، متان را در ساختار سلولی خود به دام اندازد. این کشف ریزبوم‌ها در مقاله‌ای در مجله‌ی Scientific Reports منتشر شده است. این تحقیق بخشی از پروژه‌ی بزرگ‌تری به رهبری پروفسور «ریو ماتسوموتو» از دانشگاه میجی ژاپن بوده است. وی در حال بررسی هیدرات متان به عنوان منبع انرژی است که نسبت به سوخت‌های فسیلیِ سنتی کربن اضافی کمتری منتشر می‌کند.
دکتر «استفان بودن» می‌گوید: «با توجه به اینکه سیاراتِ سرد حاوی یخ و میزان گرمای کمی هستند، همه‌ی آن‌ها در لبه‌ی هر منظومه‌ی سیاره‌ای می‌توانند میزبان ریزبوم‌های کوچک حاوی میکروبی باشند که اکوسیستم‌های کوچک خود را ایجاد می‌کنند، دقیقاً همان‌گونه که در اینجا کشف کردیم.»
دکتر «گلن تی اسنایدر» نویسنده‌ی اصلی این مطالعه، در حال ذوب کردن هیدرات برای بررسی گاز متان بود که متوجه پودری شد که متشکل از ذرات کروی‌ میکروسکوپی حاوی هسته‌های مرموزِ تیره بود. وی سپس گروهی از محققان هم‌عقیده را جمع‌ کرد تا بیشتر تحقیق کنند.
دکتر استفان بودن، از دانشکده‌ی علوم زمین دانشگاه آبردین، توانست با استفاده از تکنیک‌های تحلیلی که در دانشگاه آبردین پیشگام بوده و مناسبِ مقادیر کمِ نمونه بوده، نشان دهد که روغن در ریزمحیط‌های درون هیدرات متان تجزیه می‌شود.
دکتر بودن می‌گوید: «نتایج ما همراه با دیگر شواهد جمع‌آوری‌شده توسط همکارانم، نشان می‌دهد که حتی در دماهای نزدیک به انجماد، در فشارهای بسیار زیاد که فقط در روغن سنگین و آب شور به عنوان منابع غذایی وجود دارد، حیات در حال شکوفایی بوده و اثر خود را بر جای گذاشته است.»
دکتر اسنایدر نیز می‌گوید: «متان موجود در هیدرات متان با تجزیه‌ی ماده‌ی آلی موجود در زیر دریا شکل می‌گیرد. ا‌ما چیزی که هرگز انتظار نداشتیم بیابیم، این بود که میکروب‌ها، در تمام مدتی که در حفره‌های سرد، تاریک و کوچک آب شور و روغن جدا شده بودند، همچنان به رشد دادن و تولید این ذرات کروی ادامه می‌دادند. این امر مطمئناً به نفع مکان‌های سرد و تاریک است و سرنخ مهم و هوس‌انگیزی را راجع به وجود حیات در سیاراتِ دیگر ارائه می‌دهد.»
دکتر بودن می‌گوید: «این امر مطمئناً نحوه‌ی تفکر من درباره‌ی چیزها را تغییر می‌دهد. با توجه به اینکه سیاراتِ سرد، حاوی یخ و میزان گرمای کمی هستند، همه‌ی آن‌ها در لبه‌ی هر منظومه‌ی سیاره‌ای می‌توانند میزبان ریزبوم‌های کوچک حاوی میکروبی باشند که «ستاره‌های مرگِ» خود را می‌سازند و اکوسیستم‌های کوچک خود را ایجاد می‌کنند، دقیقاً همان‌گونه که در اینجا کشف کردیم.»