بزرگنمايي:
راه ترقی- این روزها برخی ادعاها از سوی ساکنان جدید بهارستان مطرح می شود که جای
تعجب دارد به طوری که بجای حل مشکل، چالش های جدیدی را ایجاد می کند.
به تازگی یکی از اعضای هیات رییسه مجلس با کنایه، تصمیمات در حوزه مسکن،
بورس، ارز و طلا و را به پاستور و بهارستان و باب همایون و میرداماد مرتبط
دانسته بود و نه به جورجیا و آریزونا.
«محمدباقر نوبخت» رییس سازمان برنامه و بودجه نیز در واکنش به این
صحبت‌ها گفت که مردم ایران به جای اعانه و یارانه از مدیران خود رفع تحریم و
برداشتن زانوی زور از گلوی اقتصاد ایران را با حفظ عزت‌ملی طلب می‌کنند.
در این زمینه به سراغ کارشناسان اقتصادی رفته و به گفت وگو با «مهدی پازوکی» و «غلامرضا علیزاده» پرداختیم و نظر آنها را جویا شدیم.
پرداخت اعانه تاثیری بر زندگی مردم ندارد
«مهدی پازوکی» روز پنجشنبه گفت:
در شرایط فعلی، اقتصاد ایران به سلامت اقتصادی نیاز دارد، منظور از سلامت
اقتصادی، انضباط اقتصادی است این انضباط به دو بخش انضباط پولی و مالی
تقسیم می‌شود.
این کارشناس اقتصادی افزود: بانک مرکزی مسوول انضباط پولی است و انضباط
مالی نیز در سند بودجه و سیاست‌های مالی دولت است و دولت و مجلس در آن نقش
اساسی دارند.
وی با بیان اینکه بودجه در واقع حساب دخل و
خرج است و منابع درآمدی و هزینه‌ای در آن مشخص می‌شود، گفت: اگر مجلس
شورای اسلامی طرح یارانه معیشتی را مطرح می‌کند که هزینه بالایی دارد،
باید منبعی برای این هزینه در نظر گرفته شود در غیر این صورت پول پرقدرت
وارد اقتصاد می‌شود و در نتیجه تبعات منفی برای اقتصاد کشور خواهد داشت و
انضباط پولی را دچار مشکل می‌کند و سبب افزایش نقدینگی و تورم خواهد شد.
پازوکی با اشاره به اینکه امسال بسیاری از درآمدهای بودجه‌ای دولت از
جمله درآمدهای نفتی و فروش اموال مازاد محقق نشد، افزود: چرا در شرایطی که
درآمدهای دولت محقق نشد، مجلس باید هزینه دیگری را برای دولت تحمیل کند.
وی اظهارداشت: در شرایط تحریم، شیوع بیماری کرونا و بسیاری مشکلات دیگر،
دولت یارانه 45 هزار و 500 تومان به بیش از 76 میلیون نفر جمعیت پرداخت
می‌کند و در کنار آن افزایش و یکسان سازی حقوق را داشتیم با این شرایط
نمی‌توان کشور را اداره کرد و باید تعداد یارانه بگیران کاهش یابد و تنها
به سه دهک پایین درآمدی پرداخت شود.
این کارشناس اقتصادی تاکید کرد: در شرایط موجود به شدت با پرداخت اعانه
مخالف هستم چرا که این موضوع به جز اینکه مخارج دولت را افزایش دهد تاثیر
زیادی بر زندگی مردم نخواهد داشت.
وی با تاکید براینکه با شعار نمی‌توان اقدام مناسبی انجام داد، گفت: به
عنوان کارشناس اقتصادی معتقدم باید مجلس دو کار را در دستور کار خود قرار
دهد، نخست اینکه زمینه را برای تعامل اقتصادی با جهان در چارچوب منافع ملی
فراهم کند، دوم اینکه اصلاح ساختار اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی را در چارچوب
منافع ملی و با تصویب قوانین درست عملیاتی کند.
پازوکی اظهارداشت: مجلس نظارت خود را تقویت کند و اینگونه نباشد که
نماینده مجلس به دنبال رفع مشکل گمرک تاجران باشد، همچنین اصلاح ساختار
مالیاتی را در برنامه‌های خود قرار دهد و با تصویب قوانین، فرارهای مالیاتی
را کنترل کند.
وی توضیح داد: با پرداخت یارانه‌های 120 هزار تومانی مشکل مردم برطرف
نمی‌شود، برای نمونه قبل از پرداخت یارانه نقدی یک بازنشسته که یک میلیون
تومان درآمد داشت، می‌توانست با 50 برابر حقوق خود آپارتمان بخرد اما هم
اکنون با سیاست‌های بی انضباط اقتصادی، افزایش نقدینگی و تورم، حقوق
بازنشستگی حداقل به 3 میلیون تومان رسیده است و با 50 برابر حقوق نمی‌تواند
مسکن تهیه کند.
این کارشناس اقتصادی گفت: نباید سعی کنیم نیازمندان را افزایش دهیم بلکه
باید به دنبال توانمندسازی افراد باشیم و زمینه را برای سرمایه‌گذاری
خارجی فراهم کنیم.
وی تصریح کرد: در حال حاضر اقتصاد ایران بسته است و هیچ بانک خارجی حاضر
به همکاری با ما نیست و این به دلیل عدم تعامل با اقتصاد جهانی است.
پازوکی افزود: باید از یک طرف اصلاحات ساختاری را در دستور کار قرار
دهیم و در چارچوب اصلاحات بودجه و ارتقای نظام مالیاتی، بهترین نیروها را
جذب دولت کنیم.
ارکان حاکمیت برای رفع مشکلات با هم هماهنگ شوند
همچنین «غلامرضا علیزاده» کارشناس اقصادی گفت: به جای بحث‌های
جناحی و تبلیغ برای انتخاب سال آینده باید به فکر حل مشکلات مردم باشیم.
وی ادامه داد: در شرایط موجود همه سرزنش‌ها به سمت دولت است و منتقدان
دولت را مقصر همه مشکلات می‌دانند در حالیکه دولت تنها بخشی از ماجراست و
باید همه ارکان حاکمیت با هم هماهنگ شوند و باری از دوش این مردم بردارند.
علیزاده گفت: مجلس شورای اسلامی طرحی برای پرداخت یارانه به مردم تصویب
می‌کند بدون اینکه منبعی برای آن در نظر بگیرد و این کار اشتباهی است.
وی افزود: ناهماهنگی بین کانون‌های قدرت مشکلاتی را به وجود می‌آورد و
دود آن به چشم مردم می‌رود و این واقعیتی است که استمرار آن جامعه را دچار
مشکل می‌کند و چنانچه امروز این مسائل را حل نکنیم فردا مسائل حادتر
می‌شود.