بزرگنمايي:

راه ترقی - مجله ایلیاد / اینکه ستاره‌ها چگونه در بقایای کهکشان‌ها تشکیل می‌شوند، پرسش بزرگی محسوب می‌شود. اکنون «رابرت فلدمن» با استفاده از داده‌های استخراج شده از آنالیز مجدد اندازه‌گیری‌های حاصل شده در رصدهای ستاره‌ها، نور جدیدی بر این موضوع تابانده است.
ستاره‌ها در سحابی‌های چگال حاوی مولکول‌های هیدروژن که فضای میان ستاره‌ای کهکشان‌ها را پُر کرده‌اند، متولد می‌شوند. هر چند فیزیک شکل‌گیری ستاره‌ها پیچیده است، ولی در سال‌های اخیر پیشرفت زیادی در زمینه‌ی درک نحوه‌ی شکل‌گیری ستاره‌ها حاصل شده است. با این حال، هنوز هم تعیین میزان ستاره‌زا بودن کهکشان‌ها به صورت ناشناخته باقی مانده است.
به طور کل، دو عامل اصلی فعالیت‌های مرتبط با شکل‌گیری ستاره‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهند؛ «میزان مولکول‌های گازی موجود در کهکشان‌ها» و «مقیاس زمانی که مقدار گازها با تبدیل شدن به ستاره کم می‌شوند.» جرم گاز موجود در کهکشان‌ها نیز با رقابت بین گازهای ورودی و خروجی و مصرف گاز در کهکشان تعیین می‌شود. مطالعات انجام شده در این زمینه نتایج متناقضی به بار آورده است، زیرا اندازه‌گیری جرم گاز موجود در کهکشان‌ها محدودیت‌های خاص خود را دارد.
در مطالعه‌ای که اخیراً انجام شده است، روش آماری جدیدی برای محاسبه‌ی میزان هیدروژن مولکولی و اتمی موجود در کهکشان‌ها استفاده شده است. این آنالیز جدید نشان داده است که در کهکشان‌های ستاره‌زا، هیدروژن مولکولی و اتمی به ترتیب در بازه‌های زمانی 1 و 10 میلیارد سال، به ستاره تبدیل می‌شوند. البته در کهکشان‌هایی که فعالیت بالایی دارند، بازه‌های زمانی می‌توانند خیلی کوتاه‌تر باشند.
این مطالعه نشان داده است که ستازه‌زایی در کهکشان‌های معمولی ارتباط مستقیم با موجودی گاز در کهکشان دارد. در کهکشان‌های فوق فعال مانند کهکشان‌های انفجار ستاره‌ای که نرخ ستاره‌زایی در آن‌ها بالا است، منشاء فیزیکی ستاره‌زایی ارتباط مستقیم با برهمکنش‌های کهکشان‌ها و ناپایداری دیسک کهکشان دارد.
داده‌هایی که در این آنالیز مورد استفاده قرار گرفته‌اند، از کهکشان‌های نزدیک به کهکشان راه‌شیری جمع‌آوری شده‌اند. این داده‌ها توسط تلسکوپ‌های آتاکاما و دیگر تلسکوپ‌های باکیفیت رصد شده است. مطالعات در زمینه‌ی روش‌های جمع‌آوری داده‌های آماری مرتبط با محاسبه‌ی دقیق محتوای کهکشان‌ها در آینده ادامه پیدا خواهد کرد تا به این ترتیب، ناشناخته‌ها در مورد شکل‌گیری ستاره‌ها در کهکشان‌ها برملا شود.
نتایج این مطالعه در مجله‌ی‌ Communications Physics منتشر شده است.