بزرگنمايي:

شاید زمانی که «نیره عاکف» به نخستین زن ایرانی لقب گرفت که مدال پاراالمپیک کسب می کند کسی تصور نمی کرد در فاصله پارالمپیک 2000 سیدنی تا پارالمپیک 2012 لندن شمار ورزشکاران و مدال های این قشر چند برابر شود. اما کسب یک مدال طلا در پارالمپیک 2012 لندن، 3 مدال طلا از ریو 2016 و 13 مدال طلا در بازی های آسیایی 2018 جاکارتا نشان داد که بستر سازی برای زنان در ایران به ویژه زنان پارالمپیکی می تواند بسیاری از توانایی های بالقوه آنان را به بالفعل تبدیل کند.
برای واکاوی این موفقیت ها پای سخنان «سیما لیموچی» نایب رییس زنان کمیته ملی پارالمپیک نشستیم.
او می گوید: آمارهای موفقیت زنان ورزشکار در 2 دهه گذشته نشانگر آن است که هر زمانی بستر برای فعالیت زنان ورزشکار پارالمپیکی مهیا بوده است آنان با وجود معلولیت می توانند کارهای بزرگی را انجام دهند. این توانایی ها در بزرگترین تورنمنت های بین المللی در 2 دهه گذشته به اثبات رسیده است.

متن کامل مصاحبه در زیر آمده است:
 سوال: اگر مدال برنز «نیره عاکف» زن تیرانداز ایرانی در پارالمپیک 2000 سیدنی را سرآغازی بر تحول ورزش زنان معلول در تورنمنت های بزرگی بدانیم، در دو دهه گذشته توسعه این قشر در بعد کمی و کیفی چگونه بوده است؟

- لیموچی: در حال حاضر نگاه جهانی به ورزش پارالمپیکی و ورزشکاران این گروه متفاوت از گذشته است. سازمان های ورزشی بین المللی و کشورها برای این ورزشکاران جنبش پارالمپیکی ارزش زیادی قائلند. در وافع آنان تفاوت آنچنانی با هم ندارند بلکه ارزش این دو رویداد هم سنگ است.
در ایران نیز توجه به ورزش زنان معلول قبل از پارالمپیک 2000 سیدنی بود و پارالمپیک سیدنی آغاز مدال آوری و تاریخ سازی زنان معلول ایران است. تحولی که روند رو به رشد آن استمرار پیدا کرد تا جایی که 12 سال بعد در المپیک لندن زهرا نعمتی در رشته تیرکمان، نخستین مدال طلای پارالمپیک زنان ایران را کسب کرد.
این دستاورد تغییرات بسیار ارزشمندی را هم در ایران و هم در سطح جهان ایجاد کرد و به همین دلیل جایزه ویژه «اسپورت اکورت» در سال 2013 به زهرا نعمتی تعلق گرفت.
همچنین در این 2 دهه تحولات فراوانی در بخش زیرساختی و توسعه کمی و کیفی ورزش پارالمپیکی زنان شکل گرفته است یکی از این دستاوردها استقلال کمیته ملی پارالمپیک است که موجب شد برنامه ریزی های متعددی برای حضور ورزشکاران معلول در دستور کار قرار گرفت.

 سوال: آیا آمارها نیز از توسعه کیفی ورزش زنان معلول حکایت دارند؟
- لیموچی: بدون شک تمام ادعاهای توسعه کمی و کیفی بر مبنای آمار است. در حالی مدال آوری زنان ایران در پارالمپیک سیدنی با یک برنز آغاز شد، 12 سال بعد در پارالمپیک 2012 لندن به هفت ورزشکار رسید که یک مدال طلا و دو برنز کسب کردند. در پارالمپیک ریو نیز شمار ورزشکاران معلول زن ایران سه برابر شد و ماحصل اعزام 23 زن ورزشکار به برزیل کسب سه مدال طلا و یک نقره بود.
اما این آمارها در بازی های آسیا فراتر از تصور هستند. در سال 2010 و در بازی های پاراآسیایی گوانژو زنان کاروان ایران توانستند 14 مدال کسب کنند که 2 مدال آن طلا بود. همچنین در بازی های پاراآسیایی اینچئون کره جنوبی، 56 زن اعزامی ایران 26 مدال کسب کردند.
اما اوج هنر زنان ورزشکار ایران در بازی های پاراآسیایی، رقابت های جاکارتا بود که نتیجه اعزام 71 ورزشکار زن به اندونزی 42 مدال بود که 13 مدال آن طلا است.

 سوال: اما آمارها بیشتر از موفقیت زنان در رشته های انفرادی حکایت دارد آیا نگاه کمیته ملی پارالمپیک به ورزش زنان یکسویه است؟
- لیموچی: نگاه به مدال آوری اصلا یکسونه نیست و تمرکز کمیته ملی پارالمپیک بر روی تمامی رشته ها است. اما در این بین رشته های انفرادی که بیشتر شانس کسب مدال در پارالمپیک و پاراآسیایی دارند در دستور کار است. در این 2 تورنمنت ارزش مدال طلای تیمی و انفرادی برابر است.
البته این به معنای چشم پوشی از رشته های تیمی نیست. رشته ای مانند گلبال در جاکارتا تا فینال مسابقات رفت و در نهایت به تیم قدرتمند چین باخت و نقره گرفت. همچنین والیبال نشسته ایران در نخستین اعزام خود به پارالمپیک 2016 ریو توانست مقام پنجم را کسب کند که بسیار ارزشمند است.

 سوال: از سال 96 ابلاغیه استقلال کمیته ملی پارالمپیک از المپیک اعلام شد. در این 2 سال چه تصمیماتی در زمینه توسعه و رشد ورزش زنان معلول در دستور کار قرار گرفته است؟
لیموچی: از 2 سال پیش یک گروه از کارشناسان مختلف در حال تدوین استراتژی های کمیته ملی پارالمپیک هستند تا زمینه را برای حضور گسترده ورزشکاران این قشر در مسابقات پارالمپیکی، جهانی و پاراآسیایی فراهم کردند. اعزام گسترده زنان ایران به بازی های پاراآسیایی 2018 جاکارتا و افزایش شمار مدال های این گروه از ورزشکاران، یکی از مهمترین پیامدهای این استقلال است.
البته کارشناسان تنها به برنامه ریزی کوتاه مدت اکتفا نکرده بلکه چشم اندازهایی را در دستور کار قرار دادند تا زنان پارالمپیکی ایران در رقابت های کسب سهمیه بازی های پارالمپیک 2020 توکیو شرکت کنند. در این زمینه زنان در تمام رشته هایی که احتمال کسب سهمیه در آنها وجود دارد شرکت خواهند کرد.

 سوال: شرایط سخت اقتصادی کشور و نوسانات نرخ ارز بر اعزام ها تاثیر دارد؟
لیموچی: مسابقات گزینشی المپیک در پیش رو است و کمیته ملی پارالمپیک با شرایط اقتصادی موجود تمام زمینه ها را برای زنان فراهم می کند تا سهمیه پارالمپیک توکیو را کسب کنند. البته این روند از یک سال گذشته آغاز شده است و تا کنون چند تن از زنان ورزشکار ایرانی از جمله ساره جوانمردی و سمیرا ارم توانستند به این سهمیه برسند.

 سوال: اگر با یک دهه گذشته همسنجی کنیم، توسعه ورزش زنان معلول چگونه است؟
لیموچی: توسعه ورزش زنان با پنج سال گذشته هم قابل مقایسه نیست. تنها در بعد کمی شمار ورزشکاران رشد نکردیم بلکه این رشد در بعد کیفی و مدال آوری در تورنمنت های بزرگی مانند پارالمپیک و بازی های پاراآسیایی نیز محسوس است. همچنین با همت فدراسیون های ورزش جانبازان و معلولین، فدراسیون ورزش نابینایان و کمیته ملی پارالمپیک، در تمام رده های سنی هم استعدادیابی و هم مسابقات مختلف داخلی برگزار می شود. حتی در رشته هایی مانند شنا که امکان حضور بین المللی وجود ندارد مسابقات داخلی در حال برگزاری است و استقبال خوبی از آنها می شود.

 سوال: زنان ورزشکار معلول ایران تا کنون مدال های فراوانی در تورنمنت های بین المللی کسب کرده اند. پیام این موفقیت ها برای جامعه چه می تواند باشد؟
- لیموپچی: آمارها از موفقیت حکایت دارند و باید به زبان این آمارها توجه شود زیرا آنها از موفقیت هایی سخن می گویند که با وجود محدودیت به دست آمده است.
موفقیت بین المللی آنان نشان داد هر زمانی بستر برای فعالیت زنان وجود داشته باشد نفرات این قشر می تواند با وجود معلولیت کارهای بزرگی را انجام دهند و این کار نیز در 20 سال گذشته در بزرگترین تورنمنت های بین المللی اثبات شده است.