بزرگنمايي:

راه ترقی- دانشمندان دانشگاه "یورک"(University of York) انگلستان در بررسی جدیدی دریافته‌اند که دو مسیر جداگانه برای بررسی حرکت سه‌بعدی در مغز انسان وجود دارد که به انسان‌ها امکان می‌دهد از عهده کارهایی مانند گرفتن توپ و یا دور شدن از اجسام در حال حرکت برآیند.

شاید نتایج این پژوهش بتواند به یافتن راه‌هایی برای کاهش اثر تنبلی چشم کمک کنند و حتی راهنمای خوبی برای ابداع نمایشگرهای سه‌بعدی و سیستم‌های واقعیت مجازی باشند.

بسیاری از اطلاعات دانشمندان در مورد حرکت سه‌بعدی، از مقایسه سیگنال‌هایی به دست می‌آید که از چشم انسان ساطع می‌شوند اما روش دقیق پردازش این سیگنال‌ها توسط مغز، در گذشته به طور کامل درک نشده بود.

دانشمندان دانشگاه یورک با همکاری پژوهشگران "دانشگاه سنت اندروز" (University of St Andrews) اسکاتلند و "دانشگاه برادفورد" (University of Bradford) انگلستان در بررسی جدیدی نشان دادند که مغز از دو مسیر جداگانه می‌تواند سیگنال‌های سه‌بعدی را بررسی کند. آنها دریافتند که سیگنال‌های حرکت سه‌بعدی، در نخستین مرحله انتقال تصویر از چشم به مغز، در این دو مسیر مغز از هم تفکیک می‌شوند.

دکتر "الکس وید" (Alex Wade)، پژوهشگر بخش روانشناسی دانشگاه یورک گفت: ما می‌دانیم که دو سیگنال، از سیستم بینایی به سوی مغز ارسال می‌شوند تا به مغز در بررسی حرکت سه‌بعدی کمک کنند. حرکت یکی از این سیگنال‌ها، سریع و دیگری آرام است.

وی افزود: نتایج این پژوهش می‌توانند به ما در بررسی‌های بسیاری از جمله بررسی ارتباط میان دست و چشم کمک کنند. نکته‌ای که ما نمی‌دانیم این بود که مغز چگونه با این سیگنال‌ها کار می‌کند تا ما را در درک محیط اطراف و واکنش نشان دادن نسب به آن یاری دهد. ما با استفاده از فناوری تصویربرداری مغزی توانستیم ببینیم که دو سیگنال سه‌بعدی، در دو مسیر جداگانه مغز از هم تفکیک می‌شوند و به سیستم بینایی اطلاع می‌دهند که در حال نزدیک شدن به یک جسم در حال حرکت است.

این گروه پژوهشی، پیش از این نشان داده بودند که شاید افراد مبتلا به تنبلی چشم به رغم داشتن بینایی سه‌بعدی ضعیف، بتوانند سیگنال‌های سریع سه‌بعدی را ببینند. با مشخص شدن نحوه عملکرد این مسیرها در این پژوهش جدید، امکان بررسی درمان‌های گوناگون برای این افراد وجود خواهد داشت.

دکتر "ملینا کاستنر"(Milena Kaestner)، از پژوهشگران دانشگاه یورک گفت: ما از دیدن ارتباط میان سیگنال‌های سه‌بعدی و نحوه دریافت اطلاعات مربوط به رنگ توسط مغز شگفت‌زده شدیم. اکنون باور داریم که شاید نقش رنگ، در این نوع از پردازش بصری، مهم‌تر از چیزی باشد که پیشتر تصور می‌کردیم. تصور ما این بود که مسیرهای بینایی مربوط به رنگ، از سیگنال‌های مربوط به حرکت و عمق جدا هستند اما این پژوهش جدید نشان می‌دهد که شاید ارتباطی میان مغز و این سه ویژگی بصری وجود داشته باشد.

دکتر "جولی هریس"(Julie Harris)، پژوهشگر دانشگاه سنت اندروز گفت: شاید درک بیشتر سیستم بینایی و نحوه ارتباط حرکت، عمق و رنگ در مغز بتواند به پژوهش‌های آینده این حوزه کمک کند.

این پژوهش، در مجله "PNAS" به چاپ رسید.