بزرگنمايي:

راه ترقی- امروزه شاید هیچ صاحبنظری منکر این واقعیت نباشد که جامعه زنان ایران طی 4 دهه بعد از انقلاب اسلامی، تحولات اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و آموزشی خطیری را سپری کرده است که یکی از مهمترین این تحولات، بسان بسیاری از کشورهای در حال توسعه، حضور و مشارکت چشمگیر زنان و دختران در سطوح و مقاطع گوناگون آموزش عالی، عرصه های ورزشی و غیره است.

بی تردید بهره گیری از توان بالفعل این قشر از جامعه صرف نظر از تفاوت های جنسیتی و نژادی راهکار توسعه و شکوفایی پایدار است و خوشبختانه در پرتو پیروزی انقلاب اسلامی، افق های تازه ای برای ایفای نقش موثرتر زنان در زمینه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی گشوده شد اما همچنان حضور در عرصه های سیاسی لاک پشت وار طی می شود.

چنانچه بر اساس گزارش مشترک اتحادیه بین پارلمانی و کمیته زنان سازمان ملل در سال 2017، ایران (با احتساب شمار 17 نماینده در مجلس) از نظر تصدی زنان در پارلمان در میان 193 کشور دنیا، در رتبه صد و هفتاد و هفتم قرار دارد. در این گزارش، از نظر حضور زنان در دستگاه اجرایی هم رتبه صد و سی نهم به کشورمان تعلق گرفته است.

حال با نزدیک شدن به سال های واپسین دولت تدبیر و امید، اصرارها بر انتخاب شدن وزیر زن بیشتر شده است تا آن جا که «اسحاق جهانگیری» معاون اول رئیس جمهوری، روز گذشته در حاشیه افتتاح ایستگاه قطار شهری شهید کاوه مشهد در جمع خبرنگاران ضمن اشاره به این که گزینه نهایی وزارت آموزش و پرورش تا دو هفته دیگر معرفی می‌شود، عنوان کرد: وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش می‌تواند زن باشد، البته بستگی به تصمیم رییس‌جمهوری دارد و ایشان کسی را برای معرفی در این رابطه دارد. وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش می‌تواند زن باشد، البته بستگی به تصمیم رییس‌جمهوری دارد و ایشان کسی را برای معرفی در این رابطه دارد.

موضوعی که «الهه کولایی» فعال سیاسی و استاد مطالعات منطقه ای دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران به آن اشاره کرد و گفت: 4 دهه است که زنان ایرانی کفایت، شایستگی، توانمندی و اهلیت خود را برای تصدی پست های عالی قدرت به نمایش گذاشته اند اما همچنان با در بسته مواجه هستند.

وی ادامه داد: همین که این سوال مطرح می شود که چرا موقعیت وزارت به زنان داده نمی شود، نشان می دهد که جامعه تقاضایی دارد که پاسخ داده نشده است.

این فعال سیاسی تصریح کرد: ما از آقای روحانی انتظار داریم که با استفاده از فرصت به وجود آمده پس از چهار دهه که زنان شایسته، مدیر و با کفایت در دسترس وی قرار دارند، به آنان نگاهی از سر لطف داشته باشند و این تقاضای طبیعی جامعه زنان ایران را پاسخ بدهند.

وی بیان این موضوع که زنان ایرانی موقعیت خود را با موقعیت زنان کشورهای پیرامونی همچون عراق، افغانستان، حوزه خلیج فارس و کشورهای اسلامی دیگر مقایسه می کنند و متاسفانه با این واقعیت روبه رو می شوند که در این زمینه با همه توانمندی های مثال زدنی، هنوز از این که یک وزیر زن از میان آنان انتخاب شود عقب مانده اند و باید به این موضوع پاسخ در خور و عملی داده شود.

کولایی دلیل تحقق نیافتن وعده رییس جمهوری در انتخاب وزیر زن را نبود اراده سیاسی عنوان کرد و اظهار داشت: سال ها است که شاهد نبود این اراده عملی سیاسی برای وزیر  شدن زنان هستیم و در طول دهه های سپری شده، مردان بابت عملکرد سوء خود هیچگاه پاسخ گو نبودند و این زنان هستند که برخلاف عملکرد مثبت خود، همیشه به دلیل یک برداشت منفی تاریخی باید پاسخگو باشند.

استاد مطالعات منطقه ای دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران درباره این مطلب که عنوان می شود زنان خود تمایلی به تصدی وزارت ندارند، گفت: باید شخص رئیس جمهوری این فضا و دعوت از زنان را به وجود آورد و دعوت صورت گیرد، آنوقت است که می توان عنوان کرد، دعوت شد و نپذیرفتند وگرنه زنان نشان داده اند برای تصدی بالاترین پست ها، توانمندی دارند.

وی در پاسخ به این پرسش که چشم انداز و پیش بینی شما از انتخاب وزیر زن در واپسین سال های عمر دولت تدبیر و امید چیست؟ تاکید کرد: هر چند امیدواریم رییس جمهوری برای ثبت در کارنامه و تاریخ کشور، تلاش جدی برای رفع این نارسایی داشته باشد و اصولا در حوزه سیاست باید مثبت نگاه کرد اما تجربه نشان داده است که آقایان گوی سبقت را از زنان می ربایند.