بزرگنمايي:

راه ترقی- پس از آنکه «حسین رضازاده» دارنده 2 مدال طلای المپیک‌های سیدنی و آتن عطای حضور در المپیک پکن 2008 به لقایش بخشید و اعلام بازنشستگی کرد، برخی به دنبال وزنه‌بردار سنگین وزنی بودند که بتواند مانند قهرمان اردبیلی،  ایران را به سکوی سنگین وزن این رشته برساند. شوک وداع رضازاده با پکن 2008 هنوز از ذهن‌ها پاک نشده بود که شایعه شد جوان دیگر از اردبیل در اردوهای تیم ملی توانسته بدون مشکل در تمرینات 215 کیلوگرم را مهار کند و این اتفاق پیش چشم حسن رضازاده بود. صحت این خبر نه تایید شد و نه کسی آن را تکذیب کرد اما واقعیتی وجود داشت آن بود که علی‌حسینی رده سنی جوانان رکورد دنیا را شکسته بود و محیای شکستن رکورد جهان در بزرگسالان شد. در آن زمان رکورد تک‌ضرب  جهان به 213 کیلوگرم در اختیار حسین رضازاده بود.

او را آن زمان «هرکول ایرانی» نامیدند و می‌گفتند این توانایی را دارد که رکورد دو ضرب 263 کیلوگرمی رضازاده را بشکند.

نام علی‌حسینی بر سر زبان‌ها افتاد و از بدو ورود به دنیای قهرمانی در رده‌های سنی نامش با سکو، مدال طلا و رکوردشکنی همراه بود 2 مدال طلا در رده سنی نوجوانان و 2 طلای رده سنی جوانان از علی‌حسینی نابغه‌ای ساخت که چشم به سکوی المپیک 2012 لندن داشت. اما رویا همیشه نمی‌تواند در واقعیت تفسیر شود بلکه در برخی از مسیرهای هموار، موانعی نامریی قرار دارد که ترمز بلندپروازی‌های فرد را خواهد کشید؛ مهم نیست این موانع خودساخته باشد یا دیگران آن را در مسیر زندگی قهرمان قرار دهند بلکه مهم این بود که تله‌ای که در مسیر جوان اردبیلی قرار گرفته بود چاله‌ای از سیاه بختی‌ها بود که مسیر قهرمانی این ورزشکار را به سمت و سوی محرومیت بلند مدت سوق داد.

مسابقات قهرمانی جهان سال 2009 در «گویانگ» کره‌جنوبی برگزار می‌شد و ایران بدون رضازاده باید در سنگین وزن به مصاف رقیبان می‌رفت. ابزار این رقابت نیز جوانی به نام علی‌حسینی بود. اما داستان تلخ زندگی این جوان از شب مسابقات دسته سنگین وزن شروع و در نهایت یک جوان اردبیلی را از دنیای رقابت با فولاد سرد محروم کرد. در آن شب شایعه شد که وزنه‌بردار دسته سنگین وزن ایران مصدوم است و این شایعه موجب تعجب خود ورزشکار شد اما چرا مصدومیت؟ این سوال سرآغاز داستانی شد که تا کنون هیچ کسی نتوانسته است برای آن پاسخ مناسبی پیدا کند. نسخه مصدومیت او پیچیده شد و او در کره‌جنوبی نتوانست وزنه بزند این در حالی بود که همگان منتظر رکوردشکنی فرزند سبلان بودند. یکبار ادعا شد که رضازاده اجازه نداده که رکورد وی شکسته شود و در جایی دیگر عنوان کردند نظر «تاماش آیان» بر قهرمانی وزنه‌بردار کره جنوبی بود. ترس از دوپینگی بودن علی‌حسینی فرضیه دیگر بود و در نهایت اعلام شد «هادی پانزوان» در شب مسابقه با آرنج علی حسینی کاری کرده است که مصدوم نشان دهد.

اما هر چه بود این ادعاها به تابلویی ورود ممنوع برای جوان آن روزهای وزنه‌برداری ایران تبدیل شد تا بر روی تخته حاضر نشود. در کوتاه مدت پس از آن نسخه مصدومیت، رکورددار جوانان جهان دوپینگی اعلام شد و فدراسیون جهانی محرومیت مادام‌العمر برای او تصویب کرد. هر چند پس از سال‌ها علی حسینی بخشیده شد و به وزنه برداری برشت اما فلسفه مسابقه ندادن وی معمایی است که هر کس از ظن خود آن را تفسیر می‌کند.

نمونه آزمایش هرکول ایرانی برای دومین بار در رقابت‌های قهرمانی سال 2009 جهان در کره جنوبی مثبت اعلام شد و با محرومیت مادام العمر مواجه شد. پس از اعتراض به دادگاه عالی ورزش محرومیت علی حسینی به 12 سال و تا سال 2021 کاهش یافت. اما بر اساس قانون جدید فدراسیون جهانی، محرومیت وزنه بردارانی که برای بار دوم دوپینگ شان محرز شده تا هشت سال کاهش یافت.

علی حسینی پس از محرومیت امیدوار ماند و بدن خود را در شرایط مسابقه قرار داد. زمانی که از دوم آبان سال 96 (24 اکتبر 2017) محرومیت او به پایان رسید در نخستین رکوردگیری تیم ملی توانست در مجموع یک کیلوگرم بالاتر از بهداد سلیمی قهرمان المپیک وزنه‌ بزند و به رقابت های جهانی سال 2017 در آناهیم آمریکا رفت. جایی که وی توانست 2 برنز و یک نقره جهانی را کسب کند و در سال 2018 در جاکارتا اندونزی به مدال نقره بازی‌های آسیایی رسید.

علی‌حسینی که از محرومیت المپیک را هدف قرار داده بود، اما این برنامه نیز برای مرد بدشانس وزنه‌برداری ایران مطابق میل پیش نرفت بلکه او با مصدومیت در اردوهای تمرینی از لیست اعزامی به مسابقات جهانی 2019 که در کشور تایلند برگزار شد کنار رفت و عملا امتیاز این مرحله از گزینشی را از دست داد. چون نام وی برای مسابقات سوییس رد نشده بود. علی حسینی مجبور به وداع با توکیو شد وداعی که تمام رویاهای وی را مانند سال 2009 کره جنوبی بر باد داد و این ورزشکار در نامه ای رسمی از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد.

خداحافظی که پایانی بر حضور فیزیکی نابغه وزنه برداری ایران است اما نمی‌تواند پایانی بر معمای محرومیت و مصدومیت او در کره‌جنوبی تلقی شود زیرا مشخص نشد که چه اتفاقی در گویانگ رخ داد که علی‌حسینی را از مسیر قهرمانی دور کرد. این یک سوال است که هزاران پاسخ می تواند برای آن مطرح شود.