بزرگنمايي:

راه ترقی - آرمان ملی / متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
اخیرا محمود صادقی در یک گفت‌وگو، جایی که درباره تضعیف مجلس سخن به میان کشیده می‌شود، به سخن دبیر شورای نگهبان اشاره می‌کند که در جایی اظهار کرده بود «برخی نمایندگان مجلس فرق شخص حقیقی و شخص حقوقی را نمی‌دانند». در سمت دیگر غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی با قید قسم حضرت عباس گفته است که وقتی روح‌ا... زم دستگیر شد، برخی نماینده‌ها از او پرسیده بودند زم کیست؟ باور کردنی نیست اما اتفاق افتاده است. حالا اگر چنین باشد، اگر برخی نماینده‌ها تفاوت شخصیت حقیقی و حقوقی را نمی‌دانند و یا برخی دیگر روح‌ا... زم را نمی‌شناسند، آیا خیلی عجیب است که نماینده‌ای چنان در جریان سیاسی خود ذوب شده باشد که فرقی بین منافع ملی و منافع جریانی را درنیابد؟ تفاوت اینها را متوجه نشود؟ اگر چنین است، آیا برعهده داشتن رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس تفاوتی پدید می‌آورد؟ نماینده‌ای که حتی یکبار آیین‌نامه داخلی مجلس را نخوانده یا آن را نیاموخته، می‌تواند بگوید: «من وظیفه دارم رئیس‌جمهور را پایین بکشم».
در لانه مور، شبنمی طوفان است!
حسن روحانی در اجتماع مردم یزد به مواردی اشاره کرد و همین اشاره‌ها موجب شد، مخالفان دولت با جزمیتی باور نکردنی، دست به تخریب دولت بزنند و تلاش کردند سخنان روحانی را که از قضا به اشاره گفته شده بود، از اثر بیندازند. مخالفان دولت در یک تقسیم کار هماهنگ به دو جانب رفتند، گروهی در خبرگزاری‌های دلواپس به کاستن از انرژی سخنان روحانی اهتمام کردند و گروهی دیگر که در عداد برخی سیاست‌ورزان قرار می‌گیرند، در حمله مستقیم به خود روحانی با هم مسابقه گذاشتند و همه اینها در حالی است که روحانی در سخنانش به هیچ نهاد، ارگان و یا شخصی اشاره مستقیم نکرده و تنها گفته بود که پرونده‌هایی وجود دارد و از قوه قضائیه درخواست کرده بود رسیدگی به این پرونده‌ها را شتاب بخشد. اما به اعتبار اینکه ضمیر مبهم در سخنان روحانی به نقطه هدف اشاره می‌کند، عده‌ای سراسیمه وارد کارزار شدند و متوجه نبودند قسمتی از حرف روحانی مربوط به زمان گذشته است، اتفاق افتاده و دو میلیارد دلار توسط آمریکا از سرمایه‌های این کشور از دست رفته است و هیچ کس نمی‌تواند بگوید چنین نبوده و یا دولت‌های نهم و دهم اهمال کاری نکرده و حتی برای آن پرونده هم تشکیل شده است. این افراد در حالی با تمام توان در برابر دولت ایستاده‌اند که در هشت سال دولت عدالت‌محور نزدیک به دلواپسان، شاهد چه موارد تلخی بودیم که گم شدن دکل‌های نفتی و حیف و میل درآمدهای کشور (که معاون اول هم به آن اشاره‌ای ضمنی داشت)، تنها بخش کوچکی از ابهامات آن دوره است. جالب اینکه این افراد در آن دوره سکوت کرده بودند و بعد از پایان دولت‌ مهرورزی خود را به نشنیدن هم زده بودند و حالا که روحانی به چند پرونده و ابهام اقتصادی اشاره می‌کند، چنین برآشفته شده‌اند. نکته جالب در این میان این است که این دلواپسان توجه ندارند که روحانی که امروز در مسند ریاست جمهوری قرار گرفته، سال‌های متمادی در جایگاه‌های حساس کشور بوده و برابر قرار دادن سخنرانی روحانی در یزد با ماجرای 14 اسفند دوران بنی‌صدر چقدر بی‌پایه و بی‌معناست. این افراد متوجه نیستند که برابر قرار دادن شرایط امروز با روزهای پرتب‌وتاب بعد از انقلاب و جنگ، منطقا ممکن نیست.
آتش‌بازی چند دلواپس
اینها به کنار، آقای مجتبی ذوالنوری گویی از فرط هیجان متوجه نبوده که گفتن اینکه من وظیفه دارم رئیس‌جمهور را پایین بکشم، چقدر بی‌ربط است. ذوالنوری به عنوان رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس قبلا هم کارهایی انجام داده که احتمالا بعد از پایان دوره مجلس دهم نمی‌تواند به آنها افتخار کند. برای مثال وقتی آمریکا از برجام بیرون رفت و توافق بین‌المللی را با دشواری روبه‌رو کرد، ذوالنوری و برخی نماینده‌ها که مثل او فکر می‌کنند، متوجه نبودند که برجام در چه سطحی از حاکمیت سیاسی قرار گرفته و بود و نبود آن به اظهار نظر هیچ کس نیست و منوط به استراتژی و مسائل راهبردی کشور است. نکته جالب اینکه از زمانی که آمریکا از برجام خارج شده، ایران و کشورهای دیگر همچنان در این توافق مانده‌اند. فهمیدن آن چندان سخت نیست که بود و نبود برجام چه تفاوتی در سیاست خارجه کشور ایجاد می‌کند. پیش کشیدن برجام و یادی از آتش‌بازی چند دلواپس در معیت ذوالنوری از آن جهت بود که یادآوری شود، نماینده‌های مجلس باید از چه ویژگی‌هایی برخوردار باشند. آنها هم باید بدانند که تفاوت شخصیت حقوقی و حقیقی در چیست، هم باید اخبار را دنبال کنند و بدانند چه اتفاقی در این کشور می‌افتد و مثلا روح‌ا...زم کیست و نباید تنها به اتاق‌های تاریک بسنده کنند و هم باید بدانند که آتش زدن چند کاغذ به عنوان برجام، آنهم برجامی که کشور هنوز رسما در ذیل آن فعالیت می‌کند چه معنایی دارد که این آخری البته کمی سخت است.
آقای ذوالنوری، دقیقا کجایی؟
نماینده باید از میانگین فرهنگ عمومی بالاتر باشد. او باید وزنی از اخلاق را داشته باشد و باید بداند که کجا منویات جریانی چشم‌های او را بسته است. در دوره‌ای که همین افراد در تلاش بودند دولت را مجبور به کناره‌گیری کنند، عالی‌ترین مقام کشور به تصریح گفت که دولت باید تا انتهای دوره کارش را انجام دهد و کسی نباید از کنار رفتن دولت سخن بگوید. سوال روشن و ساده این است که وقتی عالی‌ترین مقام کشور از ادامه کار دولت سخن می‌گوید، چرا کسی مانند ذوالنوری که خود را مطیع رهبری می‌داند، باید بگوید که پایین کشیدن روحانی را وظیفه خود می‌داند؟ یعنی ذوالنوری و کسانی مانند او نمی‌دانند ماجرا از چه قرار است یا خود به راه دیگری می‌روند؟ اهمیت این سوال از آن روست که این افراد هم خود را به هیچ جایی منتسب نکنند هم اینکه مردم دریابند که وقتی حرف از تسخیر گلوگاه‌های مهم کشور است، وقتی سخن از بازگشت به دوران گم‌شدن دکل‌های نفتی و حیف‌ومیل‌های میلیاردی است، دقیقا باید به کدام زوایا توجه کنند. در واقع سخنان و رفتار ذوالنوری نشان می‌دهد که برای رسیدن به گلوگاه‌های مهم کشور باید بین شعارها و اعمال تفاوت روشن را دید. کسی که باید بنا به قرار داشتن در کسوت روحانیان، پاسدار حرمت لباسش باشد، چنین بی‌محابا اخلاق را زیر پا می‌گذارد، نمی‌توان به آسانی دیگر حرف‌هایش را پذیرفت. ماجرا خیلی ساده است، آقای ذوالنوری و چند نماینده تند دیگر در مجلس حضور دارند اماگاهی ابتداییات کار نمایندگی را در نظر نمی‌گیرند. آنها می‌توانند در کشاکش‌های سیاسی برای رسیدن به اهداف خود تلاش کنند اما فرق است بین اینکه برای رسیدن به اهداف سیاسی تلاش کنند یا آن را وظیفه خود بدانند. همین وظیفه دانستن است که تبدیل به ضربه به دولت برآمده از رای مردم می‌شود. همین وظیفه دانستن است که فلان رسانه به خیال خود با روی آنتن بردن مسیر نفتکش ایران به دولتی ضربه می‌زند که باید تحریم‌ها را دور بزند و نفت را بفروشد. همین وظیفه دانستن است که هر سخنی درباره بابک زنجانی و پول‌های دیگر از دست رفته کشور را برمی‌آشوبد و سرانجام همین نگاه است که ذوالنوری را وامی‌دارد به سیاق دوران قبل از انقلاب شعارهایش را پرینت بگیرد و به شکل شبنامه در مجلس پخش کند.
بنی‌صدرسازی دلواپسانه!
رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس درخصوص هدفش از توزیع بیانیه علیه رئیس‌جمهور در صحن علنی گفت: باید با مردم شفاف رفتار کرد، همین آقایی که اعلام می‌کند باید حرف مردم را شنید و از نقد استقبال می‌کنیم، رفتار خودش و دولتش متناقض است. اعتمادآنلاین نوشت، حجت‌الاسلام مجتبی ذوالنوری گفت: این متن را تهیه کردم و بردم که تکثیر کنند اما گفتند اگر بخواهد تکثیر شود باید یکی از اعضای هیات‌رئیسه دستور بدهد که تکثیر شود. متن را پیش آقای یوسف‌نژاد بردم و گفتم برای تکثیر شما باید امضا کنید، ایشان هم امضا کردند و چیزی هم به من نگفتند. در اینجا من پاسخگو نیستم. وی در این مورد که برگه‌ای که شما روی این بیانیه مبنی بر اجرای ماده 606 قانون مجازات اسلام گذاشته بودید، تهدید رئیس‌جمهور محسوب می‌شود گفت: تهدید نیست اما اگر من زورم برسد یقه رئیس‌جمهور را می‌گیرم تا اینجا ایشان را برسانم و دنبال این هستیم. از آقای روحانی شکایت خواهیم کرد و از قوه قضائیه خواهیم خواست که بر اساس ماده 606 ایشان را مجازات کند. رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تاکید کرد: وظیفه من به زیر کشیدن آقای رئیس‌جمهور است. این نماینده مجلس در خصوص چرایی درخواست اعمال ماده 606 قانون مجازات اسلامی در مورد رئیس‌جمهور، گفت: آقای روحانی می‌خواست مردم یزد را به جان هم بیندازد، چون من در حادثه 14 اسفند و ماجرای بنی‌صدر حضور داشتم، جو سخنرانی روحانی و حرف‌هایش برایم تداعی‌گر بنی‌صدر و 14 اسفند بود...
این کار ادامه خط نفوذ است
یک عضو هیات رئیسه مجلس توزیع بیانیه علیه رئیس‌جمهور در مجلس را مصداق تفرقه‌افکنی عنوان کرد. بهروز نعمتی اظهار کرد: این کار خیلی بدی بود اگر کسی بیانیه می‌نویسد و می‌خواهد آن را در مجلس پخش کند قاعدتا باید نام خود را پای آن بیانیه بنویسد. هیات رئیسه مجلس هم مصوب کرده بود که بیانیه‌هایی که در مجلس توزیع می‌شود باید مشخص باشد متعلق به چه کسی است. به نوشته ایسنا؛ وی با بیان این‌که احتمالا رئیس‌جمهور پا روی دم بعضی‌ها گذاشته یادآور شد: این‌که بیانیه‌ای بدهند که یک طرف بیانات رهبری و طرف دیگر حرف‌های رئیس‌جمهور باشد و این چنین ربط بدهند که این حرف‌ها در مغایرت با یکدیگر است اقدامی تفرقه‌افکنانه است .این کار ادامه خط نفوذ است. جلال میرزایی عضو کمیسیون انرژی مجلس نیز گفت: اینکه در نحوه اداره کشور بین دو جناح اختلاف نظر باشد، یا اینکه بین مجلس و دولت از یک سو و دیگر نهادهای قانونی از سوی دیگر اختلاف نظر وجود دارد، شکی نیست. حتی در این که در ارتباط با برخی مسائل میان رئیس‌جمهور و رهبری هم اختلاف نظرهایی وجود داشته باشد، بحثی نیست. اما در عین حال نباید فراموش کرد که اختلاف‌نظر با رهبری به معنای در تقابل بودن نیست. یک عضو فراکسیون امید مجلس اظهار داشت: چرا هیأت رئیسه مجلس باید چنین بیانیه‌هایی با محتوای تقابلی بین دولت و رهبری را تکثیر و پخش کند؟پروانه سلحشوری به ایرنا پلاس گفت: دیروز روی میز همه ما بیانیه‌ای کاغذی همراه با تفسیر صحبت‌های رئیس جمهوری در یزد گذاشته شده بود که محتوایی تقابلی بین آقای روحانی و رهبری داشت. فرید مدرسی در صفحه شخصی خود در توئیتر نوشت: به آقای مجتبی ذوالنور سخت نگیرید، اگر کاسه داغ‌تر از آش نشود دوباره دیدارش با سفیر انگلیس را علم می‌کنند، نگران است لحظه آخر از لیست اصولگرایان برای انتخابات مجلس از قم حذف شود و آقای محمود نبویان جایگزین شود. آنگاه چه کند؟ دقایقی خودتان را جای ذوالنور بگذارید.