بزرگنمايي:

راه ترقی - دنیای اقتصاد /متن پیش رو در دنیای اقتصاد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
نشریه اکونومیست در مطلبی به بررسی گزینه‌‌‌های احتمالی اسرائیل علیه ایران پرداخت و نوشت: «کابینه جنگ در اسرائیل با یک تصمیم خطرناک دست و پنجه نرم می‌‌‌کند: چگونه به حمله بی‌‌‌سابقه هواپیماهای بدون سرنشین و موشکی ایران در 13 آوریل پاسخ دهد.» این نشریه با طرح این ادعا که در عملیات‌‌‌ موشکی و پهپادی ایران علیه اسرائیل شاهد همکاری دوستان و همسایگان این رژیم بودیم، ادامه داد: «آیا همانگونه که رئیس‌جمهور جو بایدن تاکید می‌‌‌کند، اسرائیل باید خود را پیروز تلقی کند و اجازه دهد اقدام ایران بدون پاسخ بماند؟ یا باید انتقام بگیرد و خطر آتش منطقه‌‌‌ای را ایجاد کند؟»
اسرائیل با دشمنان فراوان، مدت‌‌‌هاست که برای ایجاد بازدارندگی عظیم -بعضی‌‌‌ها می‌‌‌گویند نامتناسب- زمان صرف کرده است. اسرائیل در تلاش برای سرکوب حماس که حمله هفت اکتبر را انجام داد، غزه را ویران کرد. اما در این موقعیت اسرائیل باید دست نگه دارد. در اینجا می‌توان یک سابقه را بیان کرد؛ در سال 1991 صدام حسین، دیکتاتور عراقی، با ده‌‌‌ها موشک اسکاد به اسرائیل حمله کرد. هدف او نخست، تحریک اسرائیل به تلافی کردن این حملات و در ادامه خارج کردن کشورهای عربی مسلمان از ائتلاف عربی بود؛ کشورهایی که آماده کمک به آمریکا برای بیرون راندن نیروهای عراق از کویت بودند. به اصرار آمریکا، اسرائیل تلافی نکرد. به ادعای اکونومیست، امروز نیز، خویشتن‌‌‌داری اسرائیل می‌تواند باعث ایجاد ائتلاف شود؛ اما فقط آمریکا می‌تواند چنین ائتلافی را تشکیل دهد.
ایران می‌‌‌گوید که اسرائیل با حمله به کنسولگری ایران در دمشق و در نتیجه به شهادت رسیدن هفت تن از مستشاران نظامی‌‌‌اش که بین آنها دو فرمانده ارشد هم حضور داشتند، تهران را به اقدام واکنشی فراخواند. ایران طی عملیات 14 آوریل، 170 پهپاد، 120 موشک بالستیک و 30 موشک کروز شلیک کرد. این حمله به نوعی جنگ پنهان طولانی با اسرائیل را آشکار کرد و تابوی حمله آشکار به خاک یکدیگر را شکست. این عملیات همچنین یک چالش برای آمریکاست. بایدن بارها به ایران و متحدانش هشدار داده است که «نکن». اما آنها، بایدن را نادیده گرفتند.اکونومیست نوشت، در هفت اکتبر حماس عملیات علیه اسرائیل را آغاز کرد، دیگر نیروهای محور مقاومت هم به کمک آن شتافتند و اکنون ایران به آن پیوسته است.
همان‌طور که جنگ در اوکراین نشان می‌‌‌دهد، پهپادها و موشک‌‌‌ها به نفع مهاجم هستند؛ زیرا سرنگونی آنها سخت و پرهزینه است. اما با فناوری و هماهنگی می‌توان آنها را خنثی کرد. نیروهای آمریکایی، بریتانیایی و فرانسوی و به میزان کمتر اردنی‌‌‌ها و شاید سعودی‌‌‌ها کلاهک‌‌‌های جنگی ایران را رهگیری کردند. اما برخی از آنها نیز عبور کرده و خساراتی را وارد آوردند. این حمله باعث آشکار شدن برخی تهدیدها از سوی ایران علیه اسرائیل شد؛ نیروهای محور مقاومت در لبنان، یمن، عراق و سوریه نیز در برخی عملیات‌‌‌ها علیه اسرائیل مشارکت دارند. اکونومیست مدعی است که «محور مقاومت» هواپیماهای بدون سرنشین و موشک را نه تنها به سمت اسرائیل، بلکه به سمت عربستان سعودی، امارات متحده عربی و پاکستان شلیک کرده است.
همچنین این رسانه با طرح این ادعا که تسلیحات ایران در جنگ روسیه علیه اوکراین مورد استفاده قرار گرفته است، ادامه داد که خطر امروز بسیار بیشتر شده و ایران به طرز نگران کننده‌‌‌ای به داشتن سلاح‌‌‌های هسته‌‌‌ای نزدیک شده است. اکونومیست در حالی چنین ادعاهایی را مطرح می‌‌‌کند که ایران بارها هم مساله دستیابی به سلاح هسته‌‌‌ای را رد کرده است و هم بارها اعلام کرده که هیچ سلاحی برای استفاده در جنگ در اختیار روسیه قرار نداده است. با این حال، اسرائیل باید صبر کند. خویشتن داری می‌تواند به بهبود شکاف با آمریکا در مورد هدایت جنگ در غزه کمک کند. همچنین چنین رویکردی به مشارکت نوپا در دفاع هوایی اجازه می‌‌‌دهد تا به یک ائتلاف بزرگ‌تر و پایدارتر تبدیل شود. هر چه اسرائیل بتواند جبهه مشترک بیشتری با کشورهای همفکر ایجاد کند، بهتر است. به ادعای اکونومیست تحریم‌های هماهنگ، انزوای دیپلماتیک، حملات سایبری و نزدیکی اسرائیل و کشورهای عربی ممکن است در مهار ایران بهتر از حملات باشد. اگر اسرائیل عجولانه عمل کند، همسایگانش هزینه سنگینی را در جنگ منطقه‌‌‌ای گسترده‌‌‌تر متحمل خواهند شد. آمریکا و اروپا در خصومت‌‌‌ و تنش فرو می‌‌‌روند؛ قیمت نفت افزایش می‌یابدو تجارت جهانی مختل خواهد شد. به ادعای اکونومیست در این صورت ممکن است ایران از آستانه هسته‌‌‌ای عبور کند.
در حالی که آمریکا در تداوم ائتلاف در اوکراین به مشکل برخورده است، اکونومیست می‌نویسد: برای آمریکا ایجاد ائتلافی با هدف مهار ایران حیاتی خواهد بود. آمریکا و قدرت‌‌‌های اروپایی می‌توانند با هماهنگ کردن تحریم‌‌‌ها علیه ایران و اجازه دادن به «بازگشت» تحریم‌‌‌های سازمان ملل که بر اساس توافق هسته‌‌‌ای منحل‌‌‌شده از سال 2015 به حالت تعلیق درآمده است، کمپین ضدایرانی را شروع کنند. دیپلماسی با ایران، مستقیم یا غیرمستقیم، باید ادامه یابد. اگر ایران برای دستیابی به تسلیحات هسته‌‌‌ای تلاش کند، آمریکا و اسرائیل - و در حالت ایده‌‌‌آل دیگران - باید یک تهدید مدون اما معتبر ایجاد کنند.
با این حال، برای امکان‌‌‌پذیر ساختن همه اینها، اسرائیل باید جنگ غزه را با آتش‌‌‌بس موقت و تبادل اسرا و گروگان‌‌‌ها پایان دهد. هر چه حماس امید خود را برای دامن زدن به یک جنگ منطقه‌‌‌ای از دست بدهد، احتمال موافقت با چنین توافقی بیشتر می‌شود. پیشرفت به سوی تشکیل کشور فلسطین، تحت یک تشکیلات خودگردان فلسطینی اصلاح‌‌‌شده، قفل جایزه بزرگ یعنی عادی‌‌‌سازی با عربستان سعودی است.
هیچ یک از اینها آسان یا بدون خطر نخواهد بود. اما وضعیت موجود خطر تشدید تنش در یک جنگ بی‌پایان را برجسته می‌‌‌کند. همچنین نشان می‌‌‌دهد که اسرائیل به تنهایی نمی‌تواند ایران و شبکه آن را شکست دهد. برای مقابله با آن، اسرائیل به ارتباط خود با آمریکا، اروپا و دوستان عرب در حال ظهور نیاز دارد. یک ائتلاف مطمئن‌‌‌ترین راه برای پایان دادن به درگیری همیشگی با فلسطینی‌‌‌ها و مهار ایران است.