بزرگنمايي:

راه ترقی- این فعال اصولگرا در تبیین علل و انگیزه های بروز اعتراضات 98 گفت:انباشته شدن اعتراضات محصول مسائل حل نشده بخصوص در حوزه اقتصاد و گرانی، ناکارآمدی سیستم اجرایی در اولویت بندی و حل مسایل اورژانسی ،احساس ناامیدی نسبت به بهبود اوضاع در آینده  و چشم انداز منفی،احساس تبعیض بر اثر آگاهی و مقایسه وضعیت خود به تبع گسترش رسانه های اجتماعی و دستیابی سریعتر به اطلاعات و وجود شکاف های متعدد فعال میان جریانات سیاسی ،حاکمان و نهادهای مختلف حاکمیتی بعضی از زمینه های بروز اعتراضات شد.
محبیان تاکید کرد که گرانی بنزین بهانه اعتراضات بود والا ترس از گرانی فزاینده محتمل بر اثر گرانی بنزین و نیز اعتراضات متراکم شده باعث این رخداد شد ؛ وی گستره اعتراضات را 28 استان و بیش از صد شهر دانست.
این استاد دانشگاه شاخص های این اعتراضات را چنین بر شمرد: شروع حرکت از پیرامون به مرکز و از حاشیه به متن؛ گستردگی و پراکندگی؛عدم حمایت جریانات اصلاح طلب بر خلاف اعتراضات 88؛ فقدان ساختار رهبری در میان اعتراض کنندگان؛ فقدان عامل متوازن کننده میان حکومت و معترضان؛ظهور شعارها و اقدامات تخریبی و وندالیستی محصول فعالیت بعضی از دسته های سازمان یافته تبهکارو فرصت طلب که سیستم از آن تحت عنوان اراذل و اوباش یاد کرده ؛ فوران نوعی نفرت و خشم متراکم که ظهور طبقه خشمگین را هشدار می دهد؛نقش آفرینی بیشتر جوانان و زنان
محبیان اشاره کرد که در سال 96 هم بنا به اعلام وزارت کشور بیش از 90 درصد بازداشت شدگان زیر 25 سال سن داشته اند.
وی در تبیین تفاوت های اعتراضات 88 با اعتراضات 96 و 98 اظهار داشت: در سال 88 طبقات مرفه و متوسط در گیر اعتراضات بودند در حالی که در سال 96 و 98 طبقات فرو دست و طبقات متوسط هراسان از سقوط به دامن فقر فعال بودند.
محبیان اضافه کرد که:در سال 88 گرایش سیاسی در اعتراضات غلبه داشت درحالی که در سال های 96 و 98  گرایش اقتصادی غلبه دارد.
در مورد سازوکار رهبری اعتراضات هم وی اعتراضات 88 را مشخص و هدفدار دانست در حالی که اعتراضات 96 و 98 جریانات حاضر اتمیزه و توده وار و طبعا منفعل و تاثیر پذیر از هدایت های هسته های فعال ضد انقلاب بودند.
او افزود: در سال 88 عناصر واسط قابل گفتگو برای حاکمیت وجود داشت و خصلت روانشناختی نیروهای درگیر محافظه کارانه و تا حدودی ریسک گریز بود؛در حالی که در اعتراضات سال های 96 و 98 نیروهای درگیر، مهاجم و متمایل به خشونت و درگیری بودند.
این تحلیلگر سیاسی در مورد نقش حاشیه نشین ها و رانده شدگان اجتماعی در اعتراضات گفت:حاشیه نشینی پدیده ای است که محصول تحولات ساختاری و جریان سریع شهرنشینی و مهاجرت های لجام گسیخته است؛ این پدیده در تمام جهان مشاهده شده ولی در جهان سوم بیشتر است.
او با ذکر مشخصات جوامع حاشیه نشین اظهار داشت: آمار مختلفی در مورد تعداد حاشیه نشینان مظرح می شود از 16 میلیونی که آیت الله رییسی در مناظرات انتخاباتی گفت تا 18 میلیون سال 94 آقای آخوندی . بعضا آمار بالای بیست میلیون هم گفته شده است.
دکتر محبیان در ادامه به مسئولان  هشدار داد که جامعه روی بمب اجتماعی حاشیه نشینی قرار داشته و هر لحظه امکان انفجاروجود دارد؛ وی تاکید کرد:رویکرد انتظامی –امنیتی برای کنترل کارآمدی همیشگی ندارد.
وی اظهار داشت:رفع معضل حاشیه نشینی  و بحران های اقتصادی مرتبط با آن راه حل های چند بعدی می طلبد ضمن آن که تقلیل این اعتراضات به اراذل و اوباش یا عوامل بیگانه هر چند که سوء استفاده آنها محرز است؛ می تواند منجر به اشتباه تحلیلی و عملکردی شود.
این استاد دانشگاه هشدار داد که نظر سنجی ها نشان می دهد هر چه به سمت حاشیه ها،جوانان و زنان می رویم رویکردها رادیکال تر می شود و این نشان می دهد فشار اقتصادی روی این اقشار بیشتر فشار آورده است.
محبیان در پایان تحلیل خود پیشنهادهایی را نیز ارایه کرد؛ او گفت: وزارت کشور و نهادهای امنیتی و سیاسی باید تحلیل دقیق ، ریز بینانه و واقعگرایانه از اعتراضات داشته و مدل و مسیر حرکت اعتراضات را کشف کنند هر چند زیاد هم پنهان نیست ولی استفاده از انجمن های علمی متخصص در این زمینه اکیدا توصیه می شود.
محبیان با اظهار اینکه حق اعتراض ثمره انقلاب اسلامی و نه اقدامی در برابر آن است، تاکید کرد باید اعتراض از آشوب بطور ساختار مند جدا شده و ایجاد مکان های مناسب اعتراض طبق اصل 27 قانون اساسی در دستور کار فوری قرار گیرد. البته موضع نمایندگان محترم مجلس و دولت در این مورد خوب بوده ولی متاسفانه شنیده ام که دیوان عدالت با توجیهاتی آن را متوقف کرده است؛ از آنجایی که روحیه مصلحانه آیت الله رییسی در این مدت روشن شده حتما این اقدام با دیدگاه وی همخوانی ندارد واکنون توپ در زمین آیت الله رییسی است و به گمانم ایشان مسئله را سریعا حل خواهند کرد.زیرا باید منطق آشوب را با گسترش امکان اعتراض قانونی از میان برد.
این فعال سیاسی پیشنهاد داد دولت حتی می تواند وبجای بعضی از وزارت خانه های نه چندان موثر ؛ وزارتخانه استان های کم برخوردار را یجاد کند و بصورت ویژه به سیستان و بلوچستان؛خوزستان و کردستان و بعضی از نقاط دیگرکه عمدتا مرزی هستند؛ رسیدگی کند.
محبیان در ادامه از تشکیل هسته های اورژانسی مدیریتی برای مسائل فوری و حل قطعی مشکلات مذکور؛و نیز انتشار کامل اعتراضات قانونی در کانالی در صدا و سیما را از راه حل های ممکن دانست که می تواند به افزایش اعتماد عمومی و نیز اعتمادبیشتر به رسانه ملی کمک کند.
محبیان در پایان در مورد تاثیر این اعتراضات بر انتخابات گفت: نظر سنجی ها دال بر آنست که از میان کسانی که تصمیم قطعی برای شرکت داشته و یا تردید  به شرکت در انتخابات مجلس دارند با توجه به نوع نگرش و شعارهای عدالت گرایانه بدون قضاوت در مورد محتوا و سوی شعارها وضع لیستی که مورد حمایت احمدی نژاد باشد در مقایسه با لیست اصولگرایان و اصلاح طلبان که هر کدام اندکی بیش از ده درصد هستند؛فهرست مورد پشتیبانی احمدی نژاد 16 درصد  است والبته این درصد با محدود سازی مخاطبانی که قصد قطعی برای رای دادن دارند وضع لیست مورد پشتیبانی احمدی نژاد و نیز اصولگرایان بهتر می شود؛ این امر نشان دهنده آنست که دغدغه اقتصادی و رفع تبعیض دغدغه غالب است و احتمالا همه لیست ها به این سو خواهند رفت.