بزرگنمايي:
راه ترقی- کشتی آلیش رشته‌ای سنتی، محلی و منطبق بر
فنون پهلوانی است که به آن کشتی با شال هم گفته می‌شود. قدمت آن به سال‌های
بسیار دور در کشورهای آسیای میانه چون قزاقستان، ازبکستان، لیتوانی و
قرقیزستان بازمی‌گردد.
رشته‌ای که فعالیت آن در ایران نیز از 25
سال گذشته رواج یافت و پس از چند سال زیرمجموعه فدراسیون ورزش‌های روستایی
بازی‌های بومی و محلی قرار گرفت تا سال 93 که به فدراسیون کشتی پیوست.
تا سال 1394 تنها مردان آلیش‌کار راهی
رقابت‌های بین‌المللی می‌شدند اما از آن تاریخ به بعد، با تصمیم «رسول
خادم» رییس فدراسوین کشتی زنان نیز در آن سال پای بر تشک‌های کشتی آلیش
گذاشتند. نخستین تیم مل کشتی آلیش زنان در آن زمان تشکیل و اولین قدم برای
کسب تجربه دختران آلیش‌کار با حضور در تورنمنت بین‌المللی آلیش در «مینسک»
بلاروس برداشته شد.
هیچ گاه تصور نمی‌کردیم که با وجود آنکه
دختران ایرانی برای نخستین‌بار در مسابقات برون مرزی شرکت می‌کنند، برسکوی
قهرمانی بنشینند.
عنوانی که مسیر طلایی دختران آلیش‌کار را هموار ساخت و از آن پس شاهد حضور آنان در رقابت‌های مختلف بین المللی هستیم.
اما تکرار این قهرمانی مدت‌ها طول کشید.
زیرا دختران ایران در سال 95 در مسابقات جهانی آلیش در قرقیزستان به عنوان
نایب قهرمانی نایل آمدند و از آن پس دیگر از آن هیجان قهرمانی و رسیدن به
طلا خبری نبود. آنان در بازی‌های داخل سالن آسیا در ترکمنستان در سال 96
تنها به 2 مدال برنز بسنده کردند و نیز در همان سال در رقابت‌های جایزه
بزرگ آلیش قرقیزستان یک مدال نقره و یک برنز بدست آوردند.
با رفتن خادم و اداره شدن فدراسیون به وسیله
سرپرستانی چون «حمید بنی تمیم» و «بهروز نعمتی» آلیش‌کاران در هیچ
مسابقه‌ای شرکت نکردند تا زمانی که «علیرضا دبیر» در 23 تیر 98 به عنوان
ریاست فدراسیون کشتی انتخاب شد.
انتخاب دبیر از همان ابتدا با شایبه‌های
بسیاری روبرو شد از آن جهت که در تمامی رسانه‌ها اخباری انعکاس یافت مبنی
بر اینکه دبیر تصمیم به تعطیلی کشتی زنان دارد. اما با پیگیری‌های خبرنگار
ایرنا و گفت و گو با «فاطمه درخشانی» نایب رییس زنان فدراسیون کشتی، به این
نتیجه رسیدیم که وی خواستار ارزیابی عملکرد آلیش‌کاران و بررسی وضعیت آنان
است تا تصمیم قطعی را در این زمینه اتخاذ کند.
در این مدت آلیش‌کاران که باید در سه
تورنمنت بین‌المللی شرکت می‌کردند اما از طرف کره‌جنوبی برای حضور در
بازی‌های ورزش‌های رزمی جهان دعوت نشدند و پیکارهای قهرمانی آسیا در چین و
قهرمانی جهان در استانبول ترکیه نیز برگزار نشد.
تا آنکه با پیگیری‌های فدراسیون کشتی و
تصمیم دبیر دختران آلیشژکار پس از یکسال راهی مسابقات جهانی کشتی آلیش
قزاقستان شدند و کسی تصور نمی‌کرد که قهرمانی جهان را پس از چهار سال تکرار
کنند.
تنها طلای این مسابقات از آن «هانیه عاشوری»
دختری شد که در سال گذشته در فدراسیون ورزش روستایی و بازی‌های بوی و محلی
فعالیت می‌کرد و با اعزام به سومین بازی‌های عشایری جهان در قرقزیستان در
وزن 90 کیلوگرم موفق به کسب مدال برنز شد.
این دختر آلیش‌کار اینک در وزن به اضافه 75
کیلوگرم تجربه طلایی و جهانی خود را پس از یکسال در کشتی آلیش زنان کسب و
تاریخ‌سازی کرد.
«زهرا یزدانی» نیز دومین مدال خود را برای
تیم ملی کشتی آلیش زنان به ارمغان آورد. او یک نقره و برنز را در کارنامه
خویش دارد و «فاطمه فتاحی» در وزن 60 کیلوگرم با کسب مدال نقره، نخستین
مدال را کسب کرد.
دومین قهرمانی دختران آلیش کار در مسابقات
جهانی قزاقستان نشان داد که استعداد زنان ایران زمین در این عرصه بی‌شمار
است و هنوز می‌توانند در مسیر افتخارآفرینی‌های بیشتر آن هم با درایت و
تدبیر درست فدراسیون کشتی قرار بگیرند.