بزرگنمايي:

راه ترقی- نمایشگاه انفرادی عکس و چیدمان مریم فیروزی با عنوان پیش از اتمام مهلت نگریستن تا چهارشنبه 25 دی در گالری ابریشم میزبان مخاطبان هنرهای تجسمی است. 

در بیانیه این نمایشگاه آمده است: حریم خصوصی محصول اندیشه‌ی انسانی است که از یک سو نیازمند سکوت، تنهایی و استقلال فردی است، و از دیگر سو به حضور در جامعه و تعامل با دیگران نیازمند است. این نگاه دوسویه، منجر به ایجاد تناقضی در آدمی شده که در طول زمان و با توجه به فرهنگ‌ها و عرف‌های هر جامعه‌، معانی و رویکرد متفاوتی از این مفهوم ساخته است. شاید بتوان حریم خصوصی را با نگاه به معماری خانه‌ها، آرایش شهرها، نحوه‌ی پوشش مردم، نوع گفتمان شهری در هر جامعه مطالعه کرد.
 امروزه با حضور تکنولوژی، تعدد وسایل ارتباط جمعی، و حضور دوربین‌های بسیار در اطرافمان "حریم خصوصی" بیش از همیشه جز مفاهیم مناقشه‌برانگیری شده است که معنای آن نه‌تنها شفاف‌تر نشده، که گویی مفهومی انتزاعی یافته است. این در حالی ‌است که هرچه آدمی بیشتر احساس تنهایی می‌کند، کمتر فرصتی برای تنها بودن دارد، و در عین حال هر چقدر در خانه‌اش محبوس می‌شود، با وجود بیشمار ابزار ارتباط جمعی، بیشتر احساس حضور میان جمع را در خود پرورش می‌دهد.
"حریم خصوصی"  فاصله‌ی میان همین "تنهایی" و همین "جمع" است.

این نمایشگاه به چهار بخش پوشانندگی، زنان مرئی، تنهایی ربوده شده و چیدمان تعاملی تقسیم شده و همه این مجموعه ها در خدمت انتقال یک مضمون مشترک به نام حریم خصوصی هستند.

هرکدام از این بخش‌ها به نوعی بازگو کننده مفاهیمی است که عکاس دغدغه بیان آن را دارد. فیروزی در این مجموعه چون کارگردانی عمل می‌کند تا بخش های مختلف بیش از یک تقاطع فرمی در ذهن مخاطب، پیوند معنایی برای او ایجاد کند.

بخش اول با عنوان پوشانندگی مجموعه‌ای از 10 عکس با تمرکز هنرمند بر موضوع پوشش و طبیعت است. عکاس با قرار دادن پرتره های خود در میان عناصر طبیعت همچون صدف، گل و سنگ های تزیینی تلاش کرده است ضمن بهره بردن از زیبایی های موجود در طبیعت که همیشه مورد توجه بازی های فرمی عکاسان بوده به پوشش هایی در مفهوم حجاب هم اشاره ای کرده و بتواند بازتاکیدی بر ریشه های شرقی خود داشته باشد.

بخش دوم یک عکس صحنه‌آرایی با نام زنان مرئی است که به گفته هنرمند ایده این عکس از تقابل تاثیر ویدئویی حامل خشونت یک زن بر علیه خود با اثری از عکاس کانادایی جف وال به ذهنش رسیده است.

بخش تنهایی ربوده شده چیدمانی از 700 قاب موبایل است که اشاره ای به اشتراک گذاری حریم خصوصی افراد در شبکه های اجتماعی دارد. این استوری های اینستاگرام موبایل به نمایش درآمده با فراخوان برای حضور در نمایشگاه جمع آوری شده است و به عبارتی زندگی واقعی و روزمره ای است که در زیر نور نمایشگاه استیج شده است و همین امر می تواند عینتی با خوانش های تاویل پذیر را را فارغ از ذهنیت هنرمند خلق کند. 

چیدمان تعاملی تصاویری از 6 نفر را نشان می دهد که هر کدام به نوعی در فضای مجازی دچار آسیب شدند و تاثیرات آن حتی پس از گذشت سال‌ها در زندگی آنها باقی مانده است. بر روی یک در چوبی یک دستگیره و یک سوراخ کلید وجود دارد که مخاطب می‌تواند از سوراخ به درون نگاه کند و هر بار که دستگیره را تکان می‌دهد عکس پروفایل آدم‌ها به شکل دفرمه شده در آن دیده می‌شود. در واقع مخاطب در نقش متجاوز قرار می‌گیرد و هر بار که دستگیر را تکان می‌دهد به فضای خصوصی دیگران تجاوز می‌کند و عکس جدیدی می‌بیند.

در این نمایشگاه با آثاری روبرو هستیم که نشان دهنده حساسیت مریم فیروزی در مواجهه با امر خصوصی و رسانه در جامعه است که در دهه های اخیر در حوزه علوم انسانی به یکی از دغدغه های منتقدان پست مدرنیسم تبدیل شده است ولی این نمایشگاه از طرح مسئله فراتر نمی رود و اندیشهای از پژوهش های هنرمند زاییده نمی شود هرچند امکان های فرمی هنر می تواند در دریافت گفتمان های انتقادی موثر باشد. 

مریم فیروزی متولد 1365 در شیراز و فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد سینما از دانشگاه هنر است. این نمایشگاه دومین تلاش عکاس پس از مجموعه کتابخوانی در تهران است که سعی در بازنمایی مفاهیمی چون هویت، زنان، فرهنگ و جامعه مصرفی داشت.

نمایشگاه انفرادی عکس و چیدمان مریم فیروزی با عنوان پیش از اتمام مهلت نگریستن جمعه 6 دی آغاز به کار کرد و تا چهارشنبه 25 دی در گالری ابریشم به نشانی تهران، بلوار کشاورز، بین وصال شیرازی و قدس، ساختمان تکنو آجر، پلاک 210 میزبان مخاطبان هنرهای تجسمی است.