چاپ

راه ترقی - صبح نو / متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
یکی از مهم‌ترین رویدادهای سیاسی سال 99 برگزاری انتخابات مجلس یازدهم بود. این انتخابات در شرایطی برگزار شد که کشور از ابتدای سال جاری با چالش‌ها و بحران‌های جدی در داخل و خارج کشور مواجه بود. برای انتخابات مجلس، گروه‌ها و جریان‌های سیاسی مختلفی به جنب و جوش افتادند.
اصول‌گرایان که از مدت‌ها پیش در قالب شورای ائتلاف نیروهای انقلاب، مشغول تمشیت امورات انتخاباتی خود بودند، در نهایت با یک لیست وارد شدند اما از آن طرف اصلاح‌طلبان با وجود اینکه از مدت‌ها پیش بر طبل تحریم یا مشارکت مشروط کوبیدند و حتی نظارت شورای نگهبان را مانع حضور حداکثری‌شان قلمداد کردند، در هفته پایانی منتهی به دوم اسفند، با تمام قدرت در سراسر کشور و به‌خصوص در تهران، با دو لیست اصلی یکی برای حزب کارگزاران سازندگی و دیگری مربوط به ائتلاف هشت حزب اصلاح‌طلب و نیز چندین و چند لیست منشعب و فرعی، وارد میدان شدند. با این حال البته اصلاح‌طلبان در تعیین نسبت‌شان با انتخابات دچار دودستگی شدند؛ طیفی از اصلاح‌طلبان مانند حزب اتحاد ملت خواستار تحریم انتخابات شدند اما طیفی دیگر که کارگزاران سازندگی مهم‌ترین نماینده آن بود، حضور حداکثری را طلب کردند. در نهایت هم در این سایش، شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان به‌عنوان مهم‌ترین نهاد انتخاباتی این جبهه، به عدم ارائه لیست در تهران رأی داد. مهم‌ترین شعار اصلاح‌طلبان در آستانه انتخابات، کمافی‌السابق تلاش برای جلوگیری از رادیکال‌شدن عرصه مدیریتی کشور و بارزترین شعار اصول‌گرایان، تلاش برای بازگرداندن پارلمان به شأن قبلی خود با هدف واداشتن دولت به کار بیشتر بود.
بالاخره ماراتن سیاسی مجلس روز جمعه، دوم اسفندماه برگزار و ساعت 24 همان روز به پایان رسید. نتایج انتخابات حکایت از آن داشت که اکثریت کرسی‌های پارلمان در اختیار اصول‌گرایان است و اصلاح‌طلبان و مستقلین با سهمی اندک در پارلمان بعدی حضور خواهند داشت. براساس اعلام عبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور، 48 درصد بانوان و 52 درصد آقایان در انتخابات مشارکت داشتند. جزئیات آماری که روز 11 اسفند از سوی وزارت کشور درباره میزان مشارکت هر استان در انتخابات منتشر شد، حکایت از آن داشت که استان کهگیلویه و بویراحمد بیشترین میزان مشارکت را با 70.66 درصد به ثبت رسانده و استان تهران هم با 26.24 درصد، کمترین میزان مشارکت را داشته است. تحلیلگران زیادی به چرایی مشارکت پایین در انتخابات مجلس پرداختند. ناکامی دولت و مجلس در عمل به وعده‌های خود و نیز برخی حوادث مهم سیاسی و اجتماعی در سال 98، از جمله مهم‌ترین این دلایل برشمرده شد. اصلاح‌طلبان که نمایندگان آن‌ها در مجلس دهم، نتوانستند انتظارها را از خود طی چهار سال گذشته برآورده کنند، در متقاعدکردن مخاطبان اجتماعی خود برای حضور پای صندوق‌های رأی ناکام ماندند. تزلزل‌شان و مرتبت اجتماعی اصلاح‌طلبان به حدی بود که محمد خاتمی، رییس دولت اصلاحات نیز در نهایت حاضر نشد مثل سابق، از یکی از لیست‌های انتخاباتی اصلاح‌طلبان حمایت علنی کند؛ هرچند برخی اخبار از حمایت ضمنی و پشت‌پرده او و حسن روحانی، رییس‌جمهوری به‌طور مشترک از لیست حزب کارگزاران سازندگی حکایت داشت. در مقابل اصول‌گرایان اما به دلیل نزدیکی شعارهایشان به تشویش‌های ذهنی جامعه، موفق شدند اکثریت آرای رأی‌دهندگان را مال خود کنند.