چاپ

راه ترقی - مجله ایلیاد / تیمی بین‌المللی از دانشمندان توانسته‌اند توالی ژنوم‌های دو نئاندرتال که حدود 120،000 سال پیش در اروپا زندگی می‌کرده‌اند را پیدا کنند. آن‌ها دریافته‌اند که این انسان‌ها با نئاندرتال‌هایی که بعداً در اروپا زندگی کرده‌اند، به نسبت آن‌هایی که همان زمان در سیبری زندگی کرده‌اند، بیشتر شباهت داشته‌اند. این یافته‌ها نشان دهنده‌ی 80،000 سال پایداری بین نئاندرتال‌های باستانی در اروپا است و نشان می‌دهد که شاید این گروه از انسان‌ها به شرق مهاجرت کرده و جایگزین جمعیت نئاندرتال سیبریایی شده‌اند.
مطالعات اخیر نشان داده است که آخرین نئاندرتال‌ها همگی متعلق به یک گروه واحد بوده‌اند و از نسل یک نئاندرتال بوده‌اند که 97،000 سال پیش زندگی می‌کرده است.
به هر حال، یک نئاندرتال 90،000 ساله در غار دنیسووا در سیبری پیدا شده که نسبت به نئاندرتال آلتای یافت‌شده در همان غار، ولی متعلق به 120،000 سال پیش، ارتباط بیشتری با نئاندرتال‌های متاخر دارد. این یافته نشان می‌دهد که مهاجرت نئاندرتال‌ها به سیبری در ابتدا رخ داده و پس از آن نئاندرتال‌های اروپایی جایگزین آن‌ها شده‌اند. برای روشن شدن چگونگی این اتفاق، دکتر «استفان پیرجن» از موسسه‌ی ماکس پلانک و همکارانش نمونه‌های دی‌ان‌ای هسته‌ای از نئاندرتال‌های اروپایی که یکی از این نئاندرتال‌ها از آلمان و دیگری از بلژیک بوده‌اند، برداشته‌اند.
محققین با استفاده از روش‌های پیشرفته در مورد آلودگی‌های میکروبی دی‌ان‌ای، دریافتند که نئاندرتال آلمانی متعلق به گروهی در غرب اروپا بوده که نسل نئاندرتال‌های بعدی به‌جز نئاندرتال آلتای نیز از آن‌ها بوده است. این نشان می‌دهد، در گذشته دو جمعیت نئاندرتال وجود داشته است؛ یکی همین جمعیت در غرب اروپا و دیگری نئاندرتال‌های آلتای در سیبری.
دکتر «کای پروفر» می‌گوید: «نتایج این مطالعه خارق‌العاده است و با تاریخچه‌ی آشفته‌ی مهاجرت‌ها در مورد انقراض‌های بزرگ مشاهده شده در تاریخچه‌ی انسان‌ها، مغایرت دارد.»
محققین درون دی‌ان‌ای نئاندرتال‌های آلمانی، موارد کاملاً متناقضی یافته‌اند که بررسی‌های بیشتر آن‌ها را ضروری می‌کند. دانشمندان می‌گویند: «شاید نئاندرتال‌های اروپایی اولیه، دی‌ان‌ای خود را از جمعیتی که هنوز شناخته نشده‌اند به ارث برده باشند. شاید این جمعیت ناشناخته از جمعیت بزرگتری در آفریقا که با انسان‌های مدرن رابطه‌ی نزدیکی داشته‌اند، منشعب شده باشند.»
نتایج یافته‌های این دانشمندان در مجله‌ی Science Advances چاپ شده است.