چاپ

راه ترقی - دیجیاتو / باستان‌شناسان در عربستان موفق به کشف چندین ردپای انسان شده‌اند که مربوط به 120 هزار سال پیش می‌شود و احتمالا قدیمی‌ترین شواهد برای حضور انسان خردمند در این منطقه باشد.
پیش از آخرین عصر یخبندان که در فاصله 112 تا 122 هزار سال پیش رخ داده، دو یا سه انسان در امتداد جنوب ساحل یک دریاچه باستانی در صحرای «نفود» در عربستان سعودی قدم زده‌اند. این افراد که برای جمع آوری آب ارزشمند به سمت آن خم شده بودند، در این دریاچه تنها نبوده‌اند و حیوانات تشنه مانند اسب‌ها، فیل‌ها و شترها نیز در این منطقه حضور داشته‌اند.
این افراد پس از نوشیدن آب از این منطقه عبور کرده‌اند، با این حال ردپای آن‌ها در گل باقی مانده که البته چنین موضوعی برای حیوانات نیز صادق است. پس از مدتی این ردپاها خشک و سفت شده و سپس توسط ماسه پوشانده شده و برای بیش از 100 هزار سال از آن‌ها محافظت کرده است.
پژوهشی جدید که در ژورنال «Science Advances» به چاپ رسیده، حداقل 7 فسیل کشف شده را مربوط به انسان‌ها به ویژه «انسان خردمند» می‌داند. یکی از نویسندگان اصلی این مقاله، «متیو استوارت» از موسسه «ماکس پلانک» اعلام کرده:
«این ردپاها احتمالا اولین شواهد برای تایید حضور گونه‌های ما در شبیه جزیره عربستان محسوب می‌شوند.»

راه ترقی

ردپای انسان
وجود ردپای انسان در شبه جزیره عربستان که دروازه‌ای میان آفریقا و اوراسیا محسوب می‌شود، می‌تواند نشان‌دهنده مسیر مهاجرت انسان‌های اولیه به هنگام خروج از قاره مبدا خود باشند. در این مقاله جدید به اهمیت این منطقه به عنوان مجرای حرکت انسان‌های اولیه برای افزایش جمعیت خود در سایر بخش‌های جهان اشاره می‌کند.

راه ترقی

ترک آفریقا توسط گونه‌های انسان چندان تعجب برانگیز نیست چرا که شواهد باستان‌شناسی قبلی از حضور انسان‌ خردمند در جنوب یونان نزدیک به 210 هزار سال پیش و «شام» نزدیک به 180 هزار سال پیش خبر داده‌اند. با وجود چنین مواردی، قدیمی‌ترین شواهد برای حضور انسان در شبه جزیره عربستان مربوط به یک انگشت بود که طبق پژوهشی در سال 2018، مربوط به 88 سال پیش می‌شود.
اگرچه باستان‌شناسان به مدارک کمی دست پیدا کرده‌اند، با این حال اطلاعات زیادی درباره مسیر مهاجرت انسان‌ها دارند. مسیر مهاجرت از میان شبه جزیره عربستان از نظر جغرافیایی و همچنین عملی بودن منطقی به نظر می‌رسد. در حالی که عربستان هم اکنون آب و هوایی خشک و بیابان وسیعی دارد، از ابتدا اینگونه نبوده، مخصوصا در طی آخرین دوره «میان‌پخچالی» که رطوبت بیشتری داشته است.