راه ترقی -
فیلم نیوز / در دوره سی و چهارم با توجه به هیأت داوران کاملا سینمایی انتظارات برای داوری دقیق بسیار بالا بود. اولین بازی خوبی که در این دوره دیده نشد، بازی پدرام شریفی در نقش سرگرد امیر فخرای «سیانور» بود. مأموری که میان وظیفه و عشق گیر کرده است و در نهایت جانب عشقش را می‌گیرد. بازی استاندارد و کم نقص شریفی می‌توانست دیده شود. بازیگری که چندین سال متوالی زحمت کشیده بود و هر بار دیده نمی‌شد.
سحر دولتشاهی در «وارونگی» نقش زنی به نام نیلوفر را بازی می‌کند که شرایط زندگی او را درگیر کرده و ناگهان ورود عشق سابقش او را با بحران هویت روبرو می‌کند. تردید و شک به گذشته کلید این شخصیت است. این سرگردانی به خوبی در بازی دولتشاهی نمود پیدا کرد. میل فروخورده و بازی در سکوت و چشمهایی که این بار سنگین را بر دوش می‌کشند ، این بازی را به یک اجرای ریزبافت تبدیل کرده بود. اما اجراهای استاندارد و تمیز کمتر مورد توجه جشنواره‌ی فجر قرار می‌گیرند.
حامد بهداد «نیمه شب اتفاق افتاد» هم مشمول قاعده فوق شد. صمیمیت بازیگر بزرگ سینمای ایران در ایفای نقش مردی عاشق پیشه که می‌خواهد با زنی بزرگتر از خودش ازدواج کند، در یاد مردم ماند. بازیگران بزرگ نقشها را از فیلتر درون خود می‌گذرانند و طعم روحشان را در نقش می‌ریزند. بهداد در نقش حسین نیمه شب اتفاق افتاد همه‌ی این ویژگی‌ها را داشت و برای دومین سال متوالی دیده نشد.
از طرف دیگر امیر جدیدی جوان در نقشی کاملا سینماتیک با استایل و پوششی جذاب در فیلم به یادماندنی «اژدها وارد می‌شود» بسیار به قاعده و درست بود. اجرای این نقش در جهان سورریٔال فیلم باید باورپذیر می‌شد تا تماشاگر آن را بپذیرد. جدیدی به خوبی از پس این مهم برآمد. بازی او مانند فیلم کنار گذاشته شد. فیلمی که از مهمترین فیلمهای دهه 90 سینمای ایران است، هیچ جایزه‌ای از جشنواره سی و چهارم دریافت نکرد!
و بالاخره محسن کیایی «بارکد» هم که بازی بسیار بامزه‌ای داشت، دیده نشد. دو نفره‌های او و بهرام رادان از عوامل موفقیت فیلم بودند. بیشتر لحظات بازی او در این فیلم بسیار خنده‌دار و جذاب بود و نشان داد که او چه بازیگر خلاقی برای ایجاد لحظه و مود است. اما جشنواره در ندیدن بازیگران جوان سابقه زیادی داشت و این بار هم یک بازی خوب را ندید.
http://www.RaheNou.ir/fa/News/219048/بازی‌سازان-نادیده-گرفته-شده-در-جشنواره-فیلم-فجر