چاپ

راه ترقی- حجت‌السلام حمیدرضا ویژه در راستای برپایی جشن‌های مذهبی به خصوص دهه کرامت اظهار کرد: نکته‌ای که اول باید مطرح شود این است که هر انسانی به طور قطع احتیاج به شادی، شور و نشاط دارد و قطعاً یکی از بخش‌های مهم زندگی افراد همین امر است که در آن شکی نیست و هر کجا که نتوانستیم تعادلی ایجاد کنیم حتماً ضربه خورده‌ایم.

وی افزود: این‌که باور کنیم شور و نشاط در زندگی وجود دارد امری بسیار ضروری است. البته در کنار مسائل شادی و نشاط مباحث حزن و اندوه که در برخی از مسائل معنوی وجود دارد در جای خود حائز اهمیت است، هر چند که ما معتقدیم اگر این حزن و اندوه معنوی به شکل درست در جامعه تزریق شود نتیجه‌ای مطلوب به همراه خواهد داشت.

این قرآن‌پژوه ادامه داد: اما این‌که برخی فکر می‌کنند منظور از شور و نشاط درست کردن کیک‌های چند متری یا دست زدن در مجالس است شرط نیست، این مسائل باید به صورت حداقلی وجود داشته باشد، اما نگاه حداکثری این است که بتوانیم سبک زندگی اهل‌بیت (ع) را در شرایطی عالی به جامعه تزریق کنیم که قطعاً شور و نشاط اتفاق خواهد افتاد و نتیجه زندگی خوب حتماً شادی خواهد بود.

حجت‌الاسلام حمیدرضا ویژه خاطرنشان کرد: این نگاه حداکثری در قرآن هم وجود دارد مانند بحث رضایت‌مندی که مطرح شده و نشان دهنده آن است که اگر بتوانیم سبک زندگی اهل‌بیت (ع) را در جامعه عملی کنیم باعث رضایت‌مندی می‌شود که همان شور و نشاط است که به دنبال آن هستیم و شوری ماندگار است که حس آرامش را برای همیشه به دنبال دارد و ما باید برای تمام این موارد برنامه‌ریزی داشته باشیم تا به آن ایده‌آلی که مدنظرمان است نزدیک شویم.

این استاد حوزه علمیه عنوان کرد: ما باید به این سمت برویم به این معنی که وقتی من حرفی می‌زنم مردم باید عملی شدن حرف من را ببینند و این مسئله از مباحث کلان گرفته تا مباحث ریز در جامعه باید وجود داشته باشد.

حجت‌الاسلام حمیدرضا ویژه بیان کرد: زمانی که به حرف‌های زده شده عمل نمی‌شود و همه چیز در حد یک حرف باقی می‌ماند حالت شور و نشاط در مردم اتفاق نمی‌افتد اما زمانی که فردی به حرفی که زده پایبند است و به آن عمل می‌کند و عملیاتی شدن اتفاق می‌افتد حتماً شرایط تغییر پیدا خواهد کرد.

وی افزود: یک قسمت این مسئله به نکته‌های تربیتی و قسمتی دیگر از آن به تربیت محیط که به آن فرهنگ می‌گوئیم باز می‌گردد، به این شکل که امروزه متأسفانه یکی از شاخص‌های تغییرات فرهنگی ما خشونت کلامی است، حال این خشونت کلامی باید چگونه تصحیح شود. صرفاً فقط با حرف نمی‌توان این مسئله را درست کرد اما اگر بتوان خشونت کلامی را کم کرد و آرام آرام تربیت محیطی صورت گیرد و به شکل فرهنگ درآید خشونت کلامی، غم‌ها و درگیری‌ها کم خواهد شد و جامعه به سمت شور و نشاط حرکت خواهد کرد.