راه ترقی- قطعا این مقررات و قوانین برای نظم بخشیدن به امور و راحتی و اطمینان ما
وضع شده اند. بطور مثال اگر شما بخواهید پشت فرمان ماشین بنشینید و
رانندگی کنید باید به سن قانونی رسیده باشید و پس از طی دوره آموزشی مربوطه
در آزمون تئوری و عملی رانندگی شرکت کنید و نمره قبولی را اخذ کنید تا
بتوانید گواهینامه و مجوز رانندگی را کسب کنید. همچنین اگر شما بخواهید در
شرکت یا اداره ای استخدام شوید یا کسب و کار یا مغازه ای را راه اندازی
کنید باید از صنف مربوطه جواز کسب دریافت کنید و برای این منظور بایستی یک
سری تاییدیه ها از جمله گواهی عدم سوءپیشینه و تست اعتیاد را ارائه کنید.
در مورد ازدواج هم شما بایستی قبل از ازدواج یک سری تاییدیه ها و
آزمایشات را به دفترخانه ثبت ازدواج ارائه دهید از جمله آزمایش تست اعتیاد و
تست ایدز و چه بسا خانواده همسر آینده از شما گواهی عدم سوءپیشینه نیز طلب
کنند.
همه اینها در حالی است که در مورد بچه دار شدن که اقدامی به مراتب
پراهمیت تر از تمام موارد بالاست، هیچ گواهی یا آزمایشی از افراد اخذ نمی
شود و حتی هرچند در مورد ازدواج پیش از مراجعه به محضر بایستی حتما دوره
آموزشی پیش از ازدواج را بگذرانید، در اینجا چنین الزام حداقلی نیز وجود
ندارد!
براستی چگونه است که برای اقدامی که آینده جامعه به آن وابسته
است، هیچ احراز صلاحیتی از داوطلبین انجام نمی پذیرد و آینده کودکانی معصوم
و بی گناه بعضا به دست افراد فاقد صلاحیت و گاها بیمار سپرده می شود؟
افرادی که درگیر اعتیاد به مواد مخدر یا بیماری های حاد روانی اند و به
راحتی و بی هیچ مسئولیتی بچه دار می شوند و چه بسا این کودکان معصوم را
قربانی مطامع کثیف و شیطانی خود می کنند که نمونه های آن را در همه جای
دنیا قالب فروش نوزاد یا فروش و قاچاق اعضای بدن یا سوءاستفاده از آنها
برای کار خیابانی و کار در کارگاه های غیرمجاز و غیره مشاهده می کنیم.
براستی آیا وقت آن نرسیده که فرزندآوری نیز همچون سایر امور مهم و
تاثیرگذار بر جامعه، نیازمند اخذ تاییدیه های اخلاقی مربوطه و گذراندن دوره
های آموزشی لازم گردد؟ و آیا با این روش سلامت جسمی و روانی نسل آینده
جامعه بهتر تضمین نمی شود؟