بزرگنمايي:

راه ترقی -

سیمین رسولی دهیار روستای اسطلک لشت نشا می گوید: نگاه من به هم محلی ها و مردم عزیز روستا مانند مادری است که همواره نگران مصائب فرزندان خویش است هدف من هر روز بهتر شدن و رسیدن به جایگاهی است که بعنوان یک زن هر وقت به پشت سرم و مسیری که طی کردم نگاه کنم درآن رد پای تلاش ، پشتکار والبته رضایت مردمی باشد.
نوشین میربلوک: در بحبوحه روزمرگی و فراز و نشیب های زندگی و زمانی که ناامیدی و بی‌انگیزگی بر انسان مستولی می شود، دیدن پشتکار و تلاش خستگی ناپذیر افرادی که به رغم همه سختی ها و مشکلات سد های بزرگ جلوی روی خود را کنار زده اند و بر قله موفقیت ایستاده اند، حالتان را خوب می کند! حالا اگر این فرد موفق یک زن باشد که سختی های دوچندان را تحمل کرده تا بهترین خودش باشد موضوع کمی متفاوت تر است.
زنان موفق در جامعه ما کم نیستند که با وجود نگاه های بعضاً خوشایند راه خود را در پیش گرفته اند و حالا پرآوازه شده اند. در ندای گیلان قصد داریم هر هفته سراغ یکی از این زنان موفق برویم و به گفتگو با آنان بپردازیم.
میهمان این هفته ندای گیلان در “شنبه ها با زنان موفق گیلانی، بانویی است که به مدت 10 سال دهیار یک روستا در شهرستان رشت بوده و می گوید مانند مادر به مصائب و مشکلات مردم روستایش نگاه می کند.
1. لطفا خودتان معرفی نمایید و مختصری از فعالیت هایتان بفرمایید.
سیمین رسولی کارشناس مدیریت جهانگردی، دهیار روستای اسطلک لشت نشا که 13 سال بعنوان عضو شورای اسلامی محل و 10 سال هم به عنوان دهیار روستای اسطلک در این روستا و بعنوان رییس هیات مدیره دهیاران بخش لشت نشا و مشاور امور بانوان لشت نشا مشغول خدمت هستم.
2.از کودکی چه هدفی را دنبال می‌کردید و آیا اکنون در جایگاهی که هستید، همان جایگاه مورد نظر کودکی شماست؟
از کودکی همیشه به کمک کردن و فعالیت های اجتماعی علاقه داشتم. در دوران مدرسه و بعد از آن در مراحل مختلف از کمک به مردم و حل مشکلات آنها لذت می‌بردم.
هنوز هم دوست دارم در این جایگاه همیشه خدمتگذار روستاییان عزیز و زحمتکشی باشم که با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می‌کنند.
شغل و جایگاه امروزم را دوست دارم چون کنار انسان های خالص و پرتلاشی زندگی می‌کنم که می‌توانم ذره کوچکی از مشکلاتشان را مرتفع کنم.
3.بعنوان یک زن با چه مشکلاتی در این راه روبرو بودید؟
یک زن وقتی که در اجتماع و جایگاهی به غیر از خانه و خانواده مسئولیتی رامی پذیرد ، باید چند برابر تلاش کند تا هم مدیر خوبی در منزل و هم در محل کارش باشد.
مسلما باتوجه به نقش یک زن بعنوان مادر و همسر ، تمرکز بروی همه این موارد درکنار کار های بیرون از منزل سخت تر و نیاز به تمرکز و پشتکار و برنامه ریزی بهتر و جامع تری دارد و من برای اینکه بتوانم درهمه این حوزه ها نقش مفید و بسزایی داشته باشم ، سختی ها و مشکلات زیادی را تحمل کردم بطوریکه گاهی درشبانه روز 3یا 4ساعت توانستم بخوابم و مجبور بودم ساعت های زیادی را به بالانس کردن زمان برای عقب نماندن ازامور منزل و کارها به کارکردن بپردازم.
4.درطول مدت پاندمی کرونا با چه چالش هایی مواجه بودید؟
در دوران پاندمی کرونا بعنوان یک دهیار وظیفه حفظ سلامت روستاییان و رعایت پروتکل های بهداشتی برعهده ما بوده واین امر خطیر و مهم نیاز به پتانسیل بالای نیروی انسانی و همچنین امکانات خاص خود را داشت.
که با تلاش و پیگیری های دهیاری و به همراه شورای روستا توانسیم با ضدعفونی روستا، مدارس و مساجد و حتی معابر روستا تا حدی از شیوع این ویروس در روستا جلوگیری کنیم‌.ولی خب مانند همه دنیا روستای ماهم مستثنی از ضررهای اقتصادی این پاندمی منحوس نبود.
5.هدف و شعار شما درزندگی چیست؟
هدف من هر روز بهتر شدن و رسیدن به جایگاهی است که بعنوان یک زن هر وقت به پشت سرم و مسیری که طی کردم نگاه کنم درآن رد پای تلاش ، پشتکار والبته رضایت مردمی باشد که سالها برای آرامش و حل مشکلات خاص روستاییان عزیز تلاش کردم.
نگاه من به هم محلی ها و مردم عزیز روستا مانند مادری است که همواره نگران مصائب فرزندان خویش است .
وحرف اخر؛
بنظرم خواستن ، توانستن است و هیچ گاه بدون تلاش و برنامه ریزی دقیق نمی‌توان به آرزوها و خواسته ای بزرگ رسید.
هرگز ناامید نشدم و توکل به خدا و تلاش شبانه روزی والبته حمایت های بی دریغ همسرم توانستم 3دوره بعنوان دهیار برتر معرفی بشوم و از خدمت به مردم و جامعه خوشحالم و ازآن بسیار لذت میبرم.