بزرگنمايي:

راه ترقی - آزمایش آنتی‌بادی مردم منطقه‌ای در ایتالیا که اوایل دنیاگیری به کانون شیوع کووید 19 تبدیل شده بود، نشان‌دهنده‌ی ایمنی نسبتا طولانی در برابر ویروس کرونا است.

اولین مورد تأییدشده‌ی انتقال محلی ویروس SARS-CoV-2 در خارج از آسیا، در ایتالیا گزارش شد؛ بنابراین مقامات بهداشتی آن آماده بودند تا به محض شیوع ویروس وارد عمل شوند. در اوایل سال 2020، شهر کوچکی در ایتالیا به نام وُ (Vo) درگیر مبارزه با بحران کووید 19 بود. شهردار (که دکتر داروساز شهر هم بود) دستور خانه‌نشینی سختی صادر کرد و فرماندار خواستار آزمایش همگانی برای تمام این شهرک 3270 نفری شد. جاده‌ها بسته شد و سربازان برای جلوگیری از خروج مردم از شهر اعزام شدند. به‌ نظر می‌رسد تقریبا همه‌چیز تغییر کرده است. حال می‌دانیم ویروس کرونای عامل کووید می‌تواند از طریق هوا در فضاهایی که تهویه‌ی خوبی ندارد، در هوا به گردش درآید و به دیگران منتقل شود (نه‌فقط از طریق دست دادن یا دکمه‌های آسانسور). اکنون چندین واکسن مؤثر داریم و در همین حین، سویه‌های جدیدی از ویروس ظاهر شده‌اند که حتی واگیردارتر هستند؛ اما شهر کوچک وُ همچنان به دانشمندان در درک ویروس و نحوه‌ی واکنش بدن در برابر آن کمک می‌کند. به گزارش ساینس الرت ، همراه با کارزارهای آزمایش همگانی در فوریه و مارس 2020، دانشمندان بیشتر جمعیت شهرک مذکور را برای آنتی‌بادی‌های SARS-CoV-2 در می 2020 آزمایش کردند. آن‌ها دریافتند که تقریبا 3٫5 درصد از جمعیت (تقریبا 100 نفر) در مقطعی از زمان به ویروس آلوده شده‌اند. پژوهشگران در نوامبر 2020 دوباره جمعیت را مورد پیگیری قرار دادند و از همه کسانی که ازنظر آزمایش آنتی‌بادی یا آزمایش ویروس مثبت شده بودند، خواستند آزمایش آنتی‌بادی دیگری انجام بدهند تا مشخص شود چه کسی هنوز دارای آنتی‌بادی‌ است. پژوهشگران دریافتند 98٫8 درصد از افرادی که در می 2020 آزمایششان مثبت بود، در ماه نوامبر حداقل در برابر یکی از آنتی‌ژن‌ها همچنان واکنش نشان می‌دهند؛ یعنی آنتی‌بادی‌ها حداقل 6 ماه در بدن می‌مانند (به احتمال بیشتر، نزدیک 9 ماه از زمانی که اولین‌ بار عفونی شدند). ایلاریا دوریگاتی ، نویسنده مقاله از کالج سلطنتی لندن، می‌گوید: هیچ مدرکی پیدا نکردیم که نشان بدهد سطح آنتی‌بادی بین عفونت‌های دارای علامت و عفونت‌های بدون علامت تفاوت قابل‌ توجهی دارد که نشان می‌دهد شدت پاسخ ایمنی به علائم و شدت عفونت بستگی ندارد؛ البته مطالعه‌ی ما نشان می‌دهد سطح آنتی‌‌بادی گاهی‌ اوقات به‌طور قابل‌ توجهی بسته به آزمایشی که استفاده می‌شود، متغیر است.‌ بر این‌ اساس، هنگام مقایسه تخمین سطح عفونت یک جمعیت که در مناطق مختلف جهان با آزمایش‌های متفاوت و در زمان‌های مختلف به دست آمده است، باید احتیاط کرد. مقاله‌های مرتبط:
ایمنی دربرابر ویروس کرونا ممکن است سال‌ها دوام داشته باشد کشف نشانه‌هایی از ایمنی ماندگار دربرابر کووید 19 آیا مصونیت طبیعی حاصل از ابتلا به کووید بهتر از واکسن است؟
همان‌طور که می‌دانیم، تنها بخش کوچکی از عفونت‌های کووید علامت‌دار هستند؛ بنابراین بسیاری از مردم این شهر تا زمانی که مورد آزمایش قرار نگرفتند، نمی‌دانستند به ویروس آلوده‌ شده‌اند. پژوهشگران همچنین اعضای خانواده‌ی افراد عفونی را آزمایش کردند؛ بنابراین توانستند بررسی کنند هر فرد عفونی چند نفر دیگر را آلوده کرده است. مدل‌سازی آن‌ها نشان داد که 79 درصد انتقال در این منطقه، توسط 20 درصد از عفونت‌ها ایجاد شده بود. بر این‌ اساس، اگر در اوایل دنیاگیری فردی در این منطقه و به ویروس کرونا آلوده می‌شد، احتمال انتقال عفونت به یکی از اعضای خانواده‌ی او فقط 25 درصد بود که به‌طور قابل‌ توجهی کمتر از نرخ سرایت 3 است که دانشمندان تخمین زدند اگر اقدامی برای مهار شیوع ویروس انجام نگیرد، رخ خواهد داد؛ بنابراین نتیجه‌ای غیر منتظره بود. مورد شرح داده‌شده شرایط واقعی اوایل دنیاگیری است و آنچه درون این جمعیت کوچک تقریبا 3 هزار نفری رخ داده، بعید است با شیوع‌های ناشی از گونه‌های مختلف در جمعیت‌های متفاوت، به‌طور کامل مطابقت داشته باشد. پژوهشگران در مقاله خود نتیجه‌گیری کردند: رویکردی که برای تخمین احتمال انتقال درون خانوادگی SARS-CoV-2 استفاده شد، چارچوب مفیدی برای درک این مسئله فراهم می‌کند که عوامل جمعیتی و همه‌گیرشناسی چگونه انتقال درون خانوارها را تحت‌ تأثیر قرار می‌دهد. شناسایی اخیر گونه‌های مسری‌تر و شدیدتر SARS-CoV-2 در بریتانیا و مناطق دیگر بر ضرورت بهبود اقدامات کنترل ازجمله آزمایش گسترده و ردیابی دیجیتال تماس‌ها تأکید می‌کند تا بتوان شیوع SARS-CoV-2 را در سطح پایینی حفظ کرد. البته جدا از مشکلات آینده، دیدن اینکه مردم وُ هنوز پس از گذشت چندین ماه دارای آنتی‌بادی‌های ویروس هستند، دلگرم‌کننده است. این پژوهش در مجله‌ی Nature Communications منتشر شده است.