بزرگنمايي:
راه ترقی - همشهری / حتی آن‌ها که چندان اهل فیلم، مخصوصا فیلم‌های اکشن نیستند، جکی چان را می‌شناسند. از آن سال‌ها که تلویزیون 2 شبکه بیشتر نداشت تا حالا که تنوع فیلم‌های سینمایی در دنیا بی‌اندازه است، جکی چان به‌عنوان چهره آشنایی که فیلم‌های به‌اصطلاح معمول «بزن بزن» بازی می‌کند، شناخته شده است. ماجرای زندگی و شخصیت این چهره ورزشکار و بازیگر شنیدنی است.
کودکی پرماجرا
جکی چان، کودکی پرماجرا و عجیب و غریبی داشته است. او در سال 1954 در هنگ‌کنگ به‌دنیا آمد. پدر و مادرش در سفارت فرانسه در هنگ‌کنگ کار می‌کردند. وضعیت مالی خانواده چان آن‌قدر نامناسب بود که آنان می‌خواستند جکی 5 ساله را در برابر 1500 دلار به یک دکتر انگلیسی بفروشند، اما از کارشان منصرف شدند و تصمیم گرفتند برای یافتن کار بهتر به استرالیا مهاجرت کنند. در آن دوران کودکان بی‌سرپرست در چین کم نبودند، زیرا با روی کارآمدن کمونیست افراد زیادی کشته و یا مجبور به فرار از کشور می‌شدند.
نام جکی چان هم از زمانی روی او گذاشته شد که در استرالیا کار می‌کرد و مردم و صاحب‌کار او را جکی صدا می‌زدند. جکی را در 7 سالگی به یک پانسیون در هنگ‌کنگ فرستادند و او به‌مدت 10 سال، نزد استادی به‌نام «یوشان یوان» عملیات آکروبات، کونگ‌فو، اپرای چینی، پانتومیم و آواز را آموخت. 8 ساله بود که در فیلم «هفت شانس کوچولو» نقش کوتاهی را بازی کرد. سپس به‌عنوان بازیگر خردسال در فیلم‌های موزیکال هنگ‌کنگی فعالیت داشت.
تجربه در هنر‌های متنوع
ترکیب هنر‌های رزمی، بازیگری و کمدی به‌خودی خود تجربه متفاوتی است، اما جکی چان در سال‌های فعالیتش تلاش کرده در حوزه‌های متنوعی شانس خود را امتحان کند. برخلاف دیگر بازیگرها، جکی در یک مدرسه اپرا آموزش دیده است. هنگامی که او کم سن و سال بود، در کنار کونگ‌فو به یادگیری موسیقی نیز می‌پرداخت.
او تاکنون 11 آلبوم مستقل و 9 آلبوم گردآوری شده (آلبومی با آهنگ‌هایی از یک یا چند هنرمند) منتشر کرده و توانسته عنوان بهترین خواننده خارجی کشور ژاپن را از آن خود کند. جکی در مراسم اختتامیه المپیک چین نیز به خوانندگی پرداخت.
نشاندن خنده بر لب مردم
جکی چان، جزو هنرمندانی است که محبوبیتش برای سال‌ها بین نسل‌های مختلف ادامه پیدا کرده؛ چرا که تلاش کرده لحظات شادی را جلوی دوربین ببرد و خنده بر لب مردم بنشاند. او در سال 1986 سومین فیلم پرفروش دهه 80 هنگ‌کنگ را با نام «شمشیر خدایان» بازی کرد و در همین فیلم بود که موقع بدلکاری در زمان فیلمبرداری سقوط کرد، استخوان جمجمه‌اش خرد شد و تحت عمل جراحی مغز قرار گرفت.
در سال‌های بعدی فعالیت هم بار‌ها دچار مصدومیت شد، اما در گفت‌وگوهایش گفته که برایش مهم نیست و تنها شاد‌کردن مردم برایش اهمیت دارد. جکی چان از سوی سازمان ملل متحد به‌عنوان سفیر حسن نیت صندوق حمایت از کودکان بی‌سرپرست (یونیسف) و انجمن کمک به کودکان مبتلا به بیماری ایدز این سازمان انتخاب شده است.
اسکار دیرهنگام
جکی چان کارنامه بلندبالایی از فیلم‌ها و سریال‌های پرمخاطب دارد و توانسته با ترکیب هنر‌های رزمی با سبک کمدی، ژانری جدید در سینما به‌وجود آورد. اما با وجود داشتن افتخارات زیاد و جوایز متعدد، سال‌ها طول کشید که به اسکار برسد. 5 سال پیش جکی چان به‌خاطر حضور در 200 فیلم و دستاورد‌های هنری بسیار، اسکار افتخاری دریافت کرد. بازیگر 67 ساله از 8 سالگی جلوی دوربین ظاهر شده و هنر‌های رزمی را به نمایش گذاشته است.
او در رابطه با جایزه‌اش در مراسم اسکار گفت: «بعد از 56 سال حضور در عرصه فیلمسازی، سرانجام موفق شدم به این افتخار دست یابم. من به‌خاطر مردم همچنان به بازیگری ادامه می‌دهم، از پنجره بیرون می‌پرم و مصدوم می‌شوم.»
کله‌شقی و آسیب‌های شهرت
جکی چان در کتابی با نام «هرگز بزرگ نشده» درباره ویژگی‌های منفی شخصیت خود و اشتباهاتش صحبت کرده است. او اعتراف کرده که چگونه حس ناامنی و ناپختگی روحی باعث شده او ثروت هنگفتی را صرف کارهای غلط کند، انگار که طبیعت پرخطر کارش در سینما به‌عنوان یک بدلکار به او روحیه یک کله‌شق داده بود و او را به‌سوی خرج‌کردن پول در قمارخانه، خرید هدایای گران‌قیمت برای رفقا و بی‌بند و باری اخلاقی سوق داده بود.
چان در کتابش می‌گوید: «زمانی که پول به‌سویم سرازیر شد علاوه بر اینکه به‌سوی الکل و قمار کشیده شدم، فرصتی هم برای تسویه حساب با آدم‌هایی پیدا کردم که پیش از این نگاهی از بالا به پایین به من داشتند. همیشه با خودم مقدار زیادی پول حمل می‌کردم. وقتی شما در فقر زندگی کرده باشید همراه بودن این پول‌ها به شما حس امنیت می‌دهد. همیشه دوست داشتم در وعده‌های غذایی تعداد زیادی آدم همچون یک دار و دسته به دورم باشند».
کمال‌گرای افراطی
جکی چان با 2900 برداشت برای یک صحنه 10 دقیقه‌ای رکورد تمامی کارگردانان را در سختگیری شکسته است و به همین دلیل بسیاری معتقدند او به کمال‌گرایی افراطی مبتلاست. جکی در سال 1982، کارگردانی فیلم «خدای اژدها» را علاوه بر بازی در آن نیز بر عهده داشت. نخستین صحنه فیلم، جکی چان و تعدادی دیگر از بدلکاران فیلم را نشان می‌دهد که مشغول یک بازی به نام «جیانزی» هستند.
قرار بود این صحنه اوج داستان فیلم باشد، اما جکی اصرار داشت که فیلم با یک صحنه هیجان‌انگیز آغاز شود. در این صحنه بدلکاری‌ها و حرکات آکروباتیک زیادی انجام می‌گیرد، اما جکی تنها یک ضربه به وسیله بازی می‌زند و برای اینکه این تنها ضربه از نظر زاویه و زمانبندی بهترین باشد صد‌ها بار تکرار شد. بدین‌ترتیب جکی رکورد گینس بیشترین برداشت از یک صحنه را به‌خود اختصاص داده است. در سال 2010، او رکورد گینس بیشترین عنوان در یک فیلم را به‌دست آورد؛ در واقع جکی چان در فیلم «زودیاک چینی» 15 نقش کلیدی ازجمله نویسندگی، کارگردانی، بازیگری، تهیه‌کنندگی، فیلمبرداری، کارگردان هنری، هماهنگ‌کننده بدلکاری، آهنگساز، خواننده و حتی هماهنگ‌کننده تدارکات را نیز بر عهده داشت. علاوه بر این، او رکورد گینس بیشترین بدلکاری انجام شده توسط یک شخص زنده را از آن خود کرده است.