راه ترقی - برترین ها /16 سال پیش اولین قسمت «شب‌های برره» پخش شد، این سریال با اقبال عمومی مردم در آن سال روبه‌رو شد. «شب‌های برره» به کارگردانی مهران مدیری و نویسندگی پیمان قاسم‎‌‎خانی از دوم مهر 1384 تا 18 بهمن 1384 هر شب حدود ساعت 20 از شبکه سه پخش می‌شد، این سریال با اقبال عمومی مردم در آن سال روبه‌رو شد.
همکاری زوج مدیری و قاسم‎‌‎خانی با مجموعه «پاورچین» شروع شد و با «شب‌‎‌‎های برره» به خود اوج رسید. برخی از منتقدان، ریشه همه این موفقیت‌ها را در توانایی پیمان قاسم‌خانی و نویسندگانش می‌دانند. حضور نویسنده‌های خلاقی مثل خشایار الوند، سروش صحت و امیرمهدی ژوله در کنار هم بر روی سطح کیفی سریال اثری مثبت گذاشت. مهم‌ترین کار آن‌ها خلق شخصیت‌های جدیدی بود که هرکدام توانستند، به سریال درخشش کمدی کم‌سابقه‌ای در تمام صحنه‌ها بدهند. جهان داستانی این سریال در کنار شخصیت‌های پرشمارش بسیار شیرین و به یاد ماندنی بود. مدیری برای ساخت «شب‌های برره» زحمت کشید و همین سبب شد تا سریال در دل مردم جای خود را باز کند.

قصه این سریال در یک روستای خیالی به نام «برره» می‌گذشت که قبلا در «پاورچین» و «نقطه‌چین» نام آن را شنیده بودیم. زمان رویدادهای این مجموعه پنجاه سال پیش بود و ماجرا با ورود یک روزنامه نگار متواری به برره اتفاق می‌افتاد. سناریوی گیر افتادن یک فرد عاقل و باسواد با بازی سیامک انصاری در میان عده‌ای از افراد ساده‌لوح و نادان از «شب‌های برره» شروع شد و بعد‌ها به شکل‌های مختلف، در آثار بعدی مهران مدیری دیده شد.

جمع بازیگران محبوبی مانند مهران مدیری، سیامک انصاری، رضا شفیعی‌جم و شقایق دهقان که بعضی از آن‌ها در آثار قبلی مهران مدیری دیده شده بودند، در این سریال نیز حضور داشتند. تاثیرگذاری این مجموعه به حدی بود که برخی واژه های آنها در میان مردم به صورت تکیه کلام در آمد و حتی از رفتار و آداب و رسوم آنها به شیوه ای طنز آمیز تقلید می شد. این تاثیرگذاری باعث شد تا «شب‌‎‌‎های برره» به یکی از بحث برانگیزترین موضوعات آن روزها تبدیل شود.آنچه هنوز «شب‌های برره» را در میان مردم جاودانه کرده، نقد‌ها و شوخی‌های اجتماعی سریال بود.
«شب‌های برره» در عین اینکه مخاطبش را می‌خنداند، به برخی رسم و رسومات و فرهنگ‌های غلط جامعه هم طعنه می‌زد. همین پرداختن به نقد‌های اجتماعی سبب شد تا پخش سریال با مشکل مواجه شد و به نوعی شب‌های برره نیمه تمام پایان یابد.

محمدمسعود احدی درباره این سریال نوشت: ساده‎‌‎ترین فرمول برای موفقیت در فیلمسازی، ساختن دنباله برای یک اثر موفق است. سابقه ذهنی مخاطب از شخصیت‎‌‎ها و حال‎‌‎وهوای یک اثر موفق، باعث می‎‌‎شود تا ساده‎‌‎تر جذب دنباله آن شود‎‌‎. «مزد ترس» و «بازی با مرگ» به کارگردانی حمید تمجیدی و «زیر آسمان شهر 1، 2 و 3» به کارگردانی مهران غفوریان ازجمله سریال‎‌‎های دهه‎‌‎های 70 و 80 بودند که طبق این فرمول ساخته شدند. اما «شب‌های برره» نخستین مجموعه‎‌‎ای بود که به جای دنباله، پیش‎‌‎درآمد سریالی دیگر بود و به روایت وقایع قبل از مجموعه «پاورچین» می‎‌‎پرداخت. مهران مدیری، کارگردان و تیم نویسندگی این مجموعه به سرپرستی پیمان قاسمخانی که بخشی از سنت‎‌‎های عجیب و بعضا ناپسند مردم برره را در مجموعه پاورچین به نمایش گذاشته بودند، این بار با شب‎‌‎های برره، به واکاوی این آداب و رسوم و خاستگاه و علل آن پرداختند. روستای فرضی برره با شخصیت‎‌‎های خیالی‎‌‎اش، نمایی از جامعه‎‌‎ای منحط با اخلاقیاتی مذبوح است که شخصیتی محوری به نام «کیانوش» (با بازی سیامک انصاری) به نقد آن می‎‌‎پردازد. اعتقاد مردم برره به خرافات بی‎‌‎اساس از دیگر مواردی است که دستمایه سریال قرار می‎‌‎گیرد. شب‎‌‎های برره هم مانند پاورچین، عباراتی را وارد ادبیات گفتاری مردم کرد که «خرزو‌خان» یکی از آنهاست. یکی از شخصیت‎‌‎های مجموعه به نام «دوبرره» که به استعمال «گَرد نخود» اعتیاد داشت، در عالم توهم شخصیتی را به نام خرزو‌خان می‎‌‎دید و با او حرف می‎‌‎زد. از این‌رو خرزو‌خان در ادبیات عامه به فردی اطلاق می‎‌‎شود که نادیدنی و خیالی است و وجود خارجی ندارد. به‌گفته حسن شکوهی، بازیگر و تهیه‎‌‎کننده، قرار بود شب‎‌‎های برره در 135 قسمت ساخته شود که به‌دلیل حواشی آن، تنها در 92 قسمت ساخته شد و به دستور مدیران شبکه از ادامه ساخت سریال جلوگیری به عمل آمد.