چاپ

راه ترقی -

برای دیدن این کلیپ لطفا امکان استفاده از جاوا اسکریپت را در مرورگر خود فعال نمایید،و از مرورگر خود را بروزرسانی نمایید

آخرین خبر / دیروز زادروز کارمک مک‌کارتی‌ بود.
مک‌کارتی سبک خاص خود را در نوشتن دنبال می‌کند. نثری منحصربه‌فرد با تکیه بر جملاتِ با‌صلابت و کوبنده و خساست فراوان در استفاده از علایم سجاوندی و دارا بودن نوعی سجع با به‌کارگیری واژه‌های هم‌آوا؛ واژه‌هایی که با سماجت از زبان اسپانیایی در محاورات مردم جنوب امریکا رخنه کرده‌اند و گه‌گاه نثر داستان را به طرزی غریب و مهجور، شاعرانه و به زبانی منسوخ‌شده درمی‌آورند. افزون بر وسواسِ به‌‎غایت هنرمندانه در توصیف طبیعت و فضای قصه ــ از پوشش گیاهی و نوع سنگ‌ها و چین‌خوردگی‌ها و پستی و بلندی‌ها گرفته تا شکل و حالت و نگاه حیوانات که نویسنده به چشم خود دیده و در ذهن سپرده ــ ، می‌توان اصرار او بر نوشتن دیالوگ‌های مردم حاشیه‌ی مرز به زبان اسپانیایی را هم حربه‌ی دیگرش برای همراهی بیش‌تر و بهترِ خواننده با جریان سیال داستان‌ها دانست.
نصف‌النهار خون در 1985 به بازار کتاب آمد و سبب شد شهرت و اعتبار ادبیِ مک‌کارتی از دایره‌ی منتقدان ادبیات فراتر رفت و مقبولیتی عام یافت. در طول دهه‌ی 1990 سه‌گانه‌ی همه‌ی اسب‌های زیبا و گذرگاه و شهرهای دشت، که به سه‌گانه‌ی مرزی مشهورند، به قلم او به پیشخان کتاب‌فروشی‌ها رسید و بنا به گفته‌ی منتقد بزرگ ادبی، هارولد بلوم، که مک‌کارتی را جزء چهار رمان‌نویس برتر دنیای معاصر می‌داند، حد اعلای وسترن را با تکیه بر ادبیاتی شاعرانه و توصیف‌گراییِ جزءبه‌جزء و دقیق از طبیعت خشن غرب به کتاب‌خوان‌ها هدیه کرد.
برگرفته از اینستاگرام cheshmehpublication