راه ترقی - کوین حریم خصوصی یا پرایوسی کوین نوعی رمزارز است که با مخفی‌‌کردن هویت کاربران و تراکنشها، بر حفظ حریم خصوصی افراد تمرکز دارد.
بعد از اینکه بیت کوین به‌عنوان جایگزین ارزهای ملی تحت کنترل دولت معرفی شد، بسیاری از حامیان ارزهای دیجیتال آن را فاقد ویژگی‌های لازم برای حفظ حریم خصوصی و محافظت دارایی کاربران دانستند. این نگرانی در کشورهای مستبدی که استفاده از ارزهای دیجیتال را ممنوع یا سرکوب کرده‌اند، بیشتر وجود دارد. حفاظت کامل از حریم خصوصی کاربران در حوزه ارزهای دیجیتال به این معنی است که جزئیات حساب‌ها و تاریخچه تراکنش‌های کاربران به‌هیچ‌وجه قابل‌ردیابی نباشد. تفکر عمومی بر این باور است که همه ارزهای دیجیتال غیرقابل‌ردیابی هستند؛ اما واقعیت این است که بیشتر شبکه‌های بلاک چینی ازجمله بیت کوین و اتریوم شفافیت کامل دارند و اطلاعات کامل و تاریخچه تمام تراکنشها در آن ثبت می‌شود. با اینکه در بلاک چین بیت کوین نام و هویت واقعی مالک درج نمی‌شود، با داشتن منابع کافی برای تجزیه و تحلیل زنجیره‌ای، می‌توان هویت واقعی افراد را به‌دست آورد. عناوینی که در این مقاله خواهید خواند:
کوینهای حریم خصوصی چه هستند؟ دلایل برتری کوینهای حریم خصوصی آیا کوینهای حریم خصوصی قانونی هستند؟ دلیل حذف کوینهای حریم خصوصی از فهرست صرافی‌ها دش (Dash) مونرو (Monero) زی کش (Zcash) بیم (Beam) گرین (Grin) کاربردهای کوینهای حریم خصوصی جمع‌بندی کوینهای حریم خصوصی چه هستند؟
مقالهی مرتبط:
آشنایی با دسته‌بندی‌های مختلف رمزارزها؛ راهنمای جامع
از نظر شفافیت، هر فردی در شبکه بیت کوین و سایر بلاک چین‌هایی که تمرکزی بر حفظ حریم خصوصی افراد ندارند، می‌تواند آدرس‌ها و تراکنش‌های عمومی را مشاهده و سپرده‌ها و برداشت‌های افراد را ردیابی کند. تراکنشها در یک شبکه‌ی حریم خصوصی دو ویژگی متفاوت دارند: ناشناس بودن : هویت کاربر ازطریق تراکنشها و آدرس والت او قابل‌شناسایی نیست. غیرقابل‌ردیابی بودن : تراکنش‌های مربوط به کاربر‌ها با بررسی اطلاعات بلاک چین قابل‌ردیابی نباشد. دو نمونه از کوینهای حریم خصوصی (Privacy Coins) معروفی که با ارائه این قابلیت به کاربران این روز‌ها اهمیت پیدا کرده‌اند، مونرو و دش هستند و بسیاری از سکه‌های خصوصی دیگر با الهام از این دو رمزارز به وجود آمده‌اند. مقالهی مرتبط:
بلاک چین و تحول در قوانین ضد تقلب و ضد پولشویی
با‌توجه‌‌به دو ویژگی گفته‌شده درباره کوینهای حریم خصوصی، این ارزهای دیجیتال در پولشویی و تأمین مالی تروریسم استفاده می‌شوند؛ به‌همین‌دلیل، در کانون توجه و نظارت جهانی مبارزه با پولشویی قرار دارند و صرافی‌های زیادی نیز آن‌ها را از فهرست ارزهای دیجیتالی که پشتیبانی می‌کنند، خارج کرده‌اند. بنابراین، توصیه می‌شود هنگام انتخاب کوینهای حریم خصوصی با احتیاط عمل کنید و به قوانین وضع‌شده درباره آن‌ها پایبند باشید. دلایل برتری کوینهای حریم خصوصی
برای غیرقابل‌ردیابی بودن تراکنشها و ناشناس ماندن هویت افراد، شبکه کوینهای حریم خصوصی با استفاده از تکنیک‌های مختلف و ترکیب آن‌ها، مبدأ و مقصد تراکنشها را پنهان می‌کند. شناخته‌شده‌ترین تکنیک‌های به‌کار‌رفته در کوینهای حریم خصوصی عبارت‌اند از: آدرس‌های مخفی، امضاهای حلقوی، کوین جوین و زی کی اسنارکس. آدرس‌های مخفی (Stealth Addresses)
در تکنیک زی کِی اسنارکس (دانش صفر؛ برهان دانش غیر تعاملی مختصر و مفید Zero Knowledge; Succinct Non Interactive Argument of Knowledge) کاربر می‌تواند بدون فاش کردن اطلاعات خاصی، ثابت کند از آن اطلاعات آگاه است. مقالهی مرتبط:
عدم مقیاس پذیری، بزرگ‌ترین مشکل بلاک چین
درواقع در این روش، تأیید تراکنشها بدون نیاز به اشتراک گذاشتن جزئیات آن‌ها (فرستنده، گیرنده و مبلغ تراکنش) امکان‌پذیر است. زی کی اسنارکس علاوه‌بر حفاظت از حریم خصوصی، به افزایش مقیاس‌پذیری (Scalability) بلاک چین نیز کمک می‌کند. آیا کوینهای حریم خصوصی قانونی هستند؟
قانونی بودن یا نبودن کوینهای حریم خصوصی به نحوه‌ی قانون‌گذاری هر کشور بستگی دارد. به‌عنوان مثال، دولت کره‌جنوبی به‌منظور جلوگیری از پولشویی، خریدوفروش این دست از رمزارزها را در صرافی‌های این کشور ممنوع اعلام کرده است. در برخی کشور‌ها، قوانین خاصی برای معامله کوینهای حریم خصوصی در نظر گرفته نشده است. برخی دولت‌ها نیز قانون‌گذاری متفاوتی در رابطه با این رمزارزها دارند؛ مثلا دولت آمریکا در رویکردی متفاوت به‌دنبال توسعه ابزارهایی است که در شبکه‌های خصوصی، امکان ردیابی تراکنشها را فراهم کنند. بسیاری از دولت‌ها خریدوفروش کوینهای حریم خصوصی را غیرقانونی اعلام نکرده‌اند؛ اما این به این معنا نیست که تراکنش‌های آن‌ها را تأیید می‌کنند
تراکنش‌های خصوصی لزوما برای فعالیت‌های مخربی مانند پولشویی و تأمین مالی تروریسم استفاده نمی‌شوند و برخی کاربران تنها برای وسواس بیشتر در حفظ حریم خصوصی مالی خود، از کوینهای حریم خصوصی استفاده می‌کنند. بااینحال، روز‌به‌روز تعداد سازمان‌های دولتی بیشتری انجام معامله ارزهای دیجیتال غیرقابل‌ردیابی را ممنوع اعلام می‌کنند. دراین‌میان، افراد مشهور زیادی مانند ایلان ماسک ، ادوارد اسنودن و ناوال راویکانت همچنان از برنامه‌های متمرکز بر حریم خصوصی حمایت می‌کنند. دلیل حذف کوینهای حریم خصوصی از فهرست صرافی‌ها
حذف کوینهای حریم خصوصی از فهرست صرافی‌ها در هر کشور به دیدگاه دولت و نحوه قانون‌گذاری در آن کشور بستگی دارد. در تراکنش‌های ارزهای دیجیتال متمرکز بر حریم خصوصی، امکان دورزدن قانون‌گذاران وجود دارد؛ درحالی‌که نهادهای نظارتی فقط بر صرافی‌های متمرکز تسلط دارند. هنگامی که قانون‌گذاری تراکنش‌های مربوط به ارز دیجیتال مشخصی را در داخل کشور ممنوع اعلام می‌کند، صرافی‌های آن کشور باید در اسرع وقت آن رمزارز را از فهرست رمزارزهای خود حذف کنند و اگر به فعالیت‌های خود در رابطه با رمزارز مشخص‌شده ادامه دهند، درمعرض خطر تعطیلی قرار خواهند گرفت. در چنین شرایطی، برخی صرافی‌ها تراکنش‌های مربوط به آن رمزارز را به کل تعطیل می‌کنند و برخی دیگر آن را کاملا از پلتفرم خود خارج می‌کنند. با اینکه تراکنشها در شبکه بیت کوین قابل‌ردیابی هستند، مجرمان همچنان آن را به ارزهای دیجیتال دیگر ترجیح می‌دهند
کوینهای حریم خصوصی طی چند ماه گذشته با نظارت فزاینده‌‌ی نهادهای نظارتی رو‌به‌رو شده‌اند و برخی از صرافی‌ها نیز به‌اجبار و برای احتیاط بیشتر آن‌ها را از فهرست خود حذف کرده‌اند. مقالهی مرتبط:
بیت کوین هنوز رمزارز محبوب مجرمان سایبری است
در نتیجه این اتفاقات، کوینهای حریم خصوصی برجسته‌ای مانند مونرو، دش و زی کش از فهرست چندین صرافی برجسته ازجمله بیت‌ترکس (Bittrex)، کوین‌چک (CoinCheck)، کوین‌بیس (Coinbase) و شیپ‌شیفت (Shapeshift) خارج شده‌اند. بااینحال صرافی Gemini کوین حریم خصوصی زی کش را در سپتامبر 2020 (شهریور 1399) به فهرست خود اضافه کرد. امروزه، کوینهای متمرکز بر حریم خصوصی بسیاری در بازار ارزهای دیجیتال وجود دارند و همین امر می‌تواند کاربران را در انتخاب رمزارزی متناسب با نیازشان دچار گمراهی کند. درادامه، شناخته‌شده‌ترین کوینهای خصوصی و نکات منحصر‌به‌فرد هرکدام را بررسی خواهیم کرد. دش (Dash)
5 پول رمزنگاری شده که همپای بیت کوین رشد می‌کنند
با‌توجه‌‌به اینکه دش فورکی از بیت کوین است، تراکنشها در آن ذاتا ناشناس انجام نمی‌شوند؛ اما طبق گفته تیم توسعه‌دهنده این ارز دیجیتال، تمرکز این تیم بر حفاظت از حریم خصوصی کاربران است. مقدار دارایی رمزارز دش در والت‌های کاربران یا آدرس آن‌ها مانند بیت کوین برای عموم دردسترس است؛ مگر اینکه کاربران از گزینه PrivateSend مخصوص دش استفاده کنند. سرعت انجام تراکنشها در شبکه دش زیاد و هزینه‌های انجام آن‌ها کم است. مقایسه دش با بیت کوین
تفاوت اصلی دش و بیت کوین در الگوریتم‌های اجماع به‌کار‌رفته در آن‌ها است. هر دو رمزارز از الگوریتم گواه بر کار استفاده می‌کنند؛ اما دش لایه اضافی دیگری نیز دارد: لایه اول، ماینرهایی هستند که شبکه را ایمن نگه می‌دارند و تراکنشها را در شبکه بلاک چین می‌نویسند؛ لایه دوم، شامل مستر نودهایی (Masternode) است که با استفاده از الگوریتم گواه بر سهام ارسال تراکنش‌های فوری و خصوصی و حاکمیت غیرمتمرکز را کنترل می‌کنند. دش از ویژگی دیگری به نام InstantSend برای انجام آنی تراکنشها نیز استفاده می‌کند. با‌توجه‌‌به اینکه کاربران در شبکه دش امکان انتخاب بین دردسترس بودن یا نبودن تراکنش‌های خود را دارند، می‌توان گفت که این رمزارز در‌مقایسه‌با بیت کوین از نظر حفظ حریم خصوصی برتری دارد. مقایسه دش با مونرو
دش و مونرو هر دو ارزهای دیجیتالی هستند که از حریم خصوصی کاربران حفاظت می‌کنند؛ اما نحوه انجام این کار در این دو کوین خصوصی متفاوت است. دش از سیستم دولایه‌ای ترکیب الگوریتم گواه بر کار و الگوریتم گواه بر سهام استفاده می‌کند و با داشتن قابلیت PrivateSend نیز برای کاربران انتخاب ناشناس ماندن هویتشان را امکان‌پذیر می‌کند؛ اما تراکنشها در شبکه مونرو ذاتا ناشناس انجام می‌شوند. دش از استراتژی کوین‌جوین استفاده می‌کند؛ اما مونرو استراتژی‌های دیگری مانند امضاهای حلقوی را به‌کار می‌گیرد؛ به‌همین‌دلیل، ردیابی تراکنش‌های آن از دش دشوارتر است. مونرو در زمینه حفظ حریم خصوصی حرف اول را می‌زند؛ اما تراکنشها در شبکه دش بسیار سریع‌تر و ارزان‌تر انجام می‌شوند. مقایسه دش با زی کش
دش از الگوریتم هش X11 استفاده می‌کند. در این الگوریتم 11 تابع مختلف هش برای استخراج استفاده می‌شوند و کوین حریم خصوصی دش با استفاده از سیستم استخراجی ترکیبی، الگوریتم‌های گواه بر کار (X11) و گواه بر سهام مستر نودها را به‌هم پیوند می‌دهد. مکانیسم به‌کار‌رفته در زی کش نیز ترکیبی از زی کی اسنارکس و الگوریتم Equihash است. دش و زی کش هر دو فورکی از بیت کوین هستند و محدودیت اندازه بلاک دو مگابایتی و زمان تأیید بلاک 2/5 دقیقه‌ای در هردو یکسان است. می‌توان گفت که زی کش در حفظ حریم خصوصی کاربران بهتر از دش عمل می‌کند؛ چرا‌که مشاهده تراکنش‌های دش درصورت دسترسی به مسترنودها امکان‌پذیر است. مونرو (Monero)
الگوریتم اجماع به‌کار‌رفته در شبکه مونرو و بیت کوین یکسان و الگوریتم گواه بر کار است؛ اما این دو ارز دیجیتال تفاوت‌های زیادی با یکدیگر دارند. استخراج بیت کوین با دستگاه ای‌سیک (ASIC) انجام می‌شود؛ درحالی‌که ماینرها برای استخراج مونرو، تنها به یک پردازنده (CPU) نیاز دارند. علاوه‌بر سخت‌افزار موردنیاز برای استخراج، اندازه بلاک‌ها در شبکه بیت کوین ثابت است؛ اما اندازه بلاک‌ها در شبکه مونرو می‌تواند تغییر کند و امکان افزایش گاه‌به‌گاه حجم تراکنشها وجود دارد. بااین‌همه، مجرمان همچنان استفاده از بیت کوین را ترجیح می‌دهند؛ چرا‌که مبادله و تبدیل آن به پول نقد راحت‌تر انجام می‌شود. زی کش (Zcash)
اولین تفاوت زی کش و مونرو همان استراتژی به‌کار‌رفته در آن‌ها برای حفظ حریم خصوصی کاربران است: زی کش از زی کی اسنارکس و مونرو از آدرس‌های مخفی و امضاهای حلقوی استفاده می‌کند. در شبکه زی کش کاربران می‌توانند انتخاب کنند که تراکنشها به‌صورت ناشناس انجام شوند یا نه؛ حتی می‌توانند انتخاب کنند که کدام تراکنشها ناشناس انجام شوند. باوجوداین در شبکه مونرو، تراکنشها به‌صورت خودکار ناشناس انجام می‌شوند و این ویژگی قابل‌تغییر یا انتخابی نیست. مقایسه زی کش و بیت کوین
زی کش درواقع همان بیت کوینی است که ویژگی‌های بیشتری به آن اضافه شده است. یکی از این ویژگی‌ها، امکان انتخاب حفظ حریم خصوصی و یکی دیگر از تفاوت‌های زی کش و بیت کوین نحوه توزیع پاداش استخراج است. در شبکه بیت کوین پاداش استخراج تمام و کمال به ماینر تعلق می‌گیرد؛ اما تا قبل از هاوینگ شبکه زی کش در نوامبر 2020 (آبان 1399)، 10 درصد از پاداش به تیم توسعه‌دهنده‌ی زی کش و سهام‌داران آن به هدف توسعه بیشتر شبکه تعلق می‌گرفت؛ اما بعد از آن، این 10 درصد پاداش بنیان‌گذاران حذف شد و در‌حال‌حاضر، ماینرها 80 درصد از پاداش استخراج را دریافت می‌کنند و 20 درصد باقی‌مانده به صندوق‌های کمک‌های مالی و بنیاد زی کش تعلق می‌گیرد. بیم (Beam)
همیشه کوینهای حریم خصوصی برای مقاصدی مانند پولشویی استفاده نمی‌شوند و استفاده از این رمزارزها کاربردهای دیگری نیز دارد. برای مثال، ممکن است دو طرف در یک معامله تمایلی نداشته باشند که طرف مقابل از موجودی رمزارز دیگری اطلاعی داشته باشد؛ زیرا در آن صورت، ممکن است هر طرف از دیگری رمزارز بیشتری طلب کند یا اینکه در کشوری که دولت مالیات‌های ناعادلانه‌ای طلب می‌کند، ممکن است مردم آن کشور تمایلی نداشته باشند که دارایی ارزهای دیجیتالشان را دردسترس عموم قرار دهند. جمع‌بندی
مقالهی مرتبط:
باورهای غلط درباره بیت کوین و ارزهای دیجیتال
ارزهای دیجیتال از همان زمان پیدایش با هدف فراهم کردن شرایطی برای برقراری ارتباطی ایمن به‌وجود آمدند؛ بنابراین، اگر کاربردهای غیرقانونی و خراب‌کارانه از کوینهای حریم خصوصی را نادیده بگیریم، این رمزارزها بخش مهمی از اکوسیستم ارزهای دیجیتال را تشکیل می‌دهند. با اینکه طبق بررسی‌ها استفاده از رمزارزها برای پولشویی و سایر فعالیت‌های غیرقانونی درصد کمی از کل این فعالیت‌ها را تشکیل می‌دهند، هنوز بسیاری از دولت‌ها به ارزهای دیجیتال و کاربردشان بدبین هستند. هرچند پروژه‌های زیادی با ادعای تأمین حریم خصوصی واقعی به‌وجود آمده‌اند، به‌نظر می‌رسد سه پروژه مونرو، دش و زی کش همچنان به‌عنوان محبوب‌ترین بلاک چین‌ها در این زمینه شناخته شده باشند. بیم و گرین نیز برای کاربرانی مناسب است که به مقیاس‌پذیری به‌اندازه حفظ حریم خصوصی اهمیت می‌دهند. شما کاربران زومیت بین کوینهای حریم خصوصی معرفی‌شده، کدام را ترجیح می‌دهید؟