چاپ

راه ترقی - دانشمندان بر اساس داده ‌ های ژنتیکی، به بازسازی سه ‌ بعدی چهره ‌ ی سه مومیایی مصری پرداختند .

چهره ‌ ی سه مرد مصری که در حدود بیش از 2000 سال پیش در مصر باستان زندگی می ‌ کردند بازسازی شد. بازسازی ‌ های دیجیتال، مردانی با سن تقریبی 25 سال را نشان می ‌ دهند. این بازسازی ‌ ها بر اساس داده ‌ های DNA استخراج ‌ شده از بقایای مومیایی این مردان ساخته شدند . مومیایی ‌ ها متعلق به ابوصیر الملق، شهری باستانی در دشت سیلابی جنوب قاهره هستند و بین سال ‌ های 1380 پیش از میلاد و 425 میلادی دفن شدند. دانشمندان مؤسسه ‌‌ ی تاریخ انسان ماکس پلانک در توبینگن آلمان، در سال 2017 به توالی ‌ سازی DNA مومیایی ‌ ها پرداخته بودند و برای اولین بار توانستند ژنوم مومیایی مصری را با موفقیت بازسازی کنند . پژوهشگران Parabon NanoLabs ، شرکت فناوری DNA در رستون ویرجینیا، در فرآیندی به نام فنوتایپ DNA ، از داده ‌ های ژنتیکی برای ساخت مدل ‌ های سه ‌ بعدی چهره ‌ ی مومیایی ‌ ها استفاده کردند. آن ‌ ها از تحلیل ژنتیکی برای پیش ‌ بینی شکل مشخصات چهره و دیگر ابعاد ظاهر فیزیکی افراد استفاده کردند. به گفته ‌ ی نمایندگان پارابون : برای اولین بار فنوتایپینگ جامع DNA روی DNA انسانی به این سن انجام شد . پارابون در تاریخ 15 سپتامبر در سمپوزیوم بین ‌ المللی تشخیص هویت انسان در اورلاندوی فلوریدا از چهره ‌ ی مومیایی ‌ ها رونمایی کرد. دانشمندان از روش فنوتایپی به نام SnapShot برای پیش ‌ بینی تبار، رنگ پوست و مشخصات چهره ‌ ی مردها استفاده کردند. نمونه ‌ ها دارای پوستی به رنگ قهوه ‌ ای روشن با چشم ‌ ها و موهایی تیره بودند؛ به‌طور کلی ترکیب ‌ ژنتیکی آن ‌ ها به انسان ‌ های مدرن مدیترانه یا خاورمیانه نزدیک ‌ تر است تا انسان ‌ های مدرن مصری . در مرحله‌ی بعدی پژوهش‌گرها شبکه‌‌ی توری سه‌بعدی را برای نمایش ترکیب چهره‌ی مومیایی‌ها ایجاد کردند. سپس برای تأکید بر تفاوت بین این سه نفر و دستیابی به جزئیات هر چهره، به محاسبه‌ی نقشه‌های گرمایی پرداختند. این نتایج با پیش‌بینی‌های Snapshot درباره‌ی پوست، چشم و رنگ مو ترکیب شدند.

راه ترقی

چرا مصریان باستان تحت‌تأثیر گربه‌ها بودند؟ کشف شهر طلایی گم‌شده 3000 ساله در مصر
اما گاهی DNA کهن، SNP کافی برای شناسایی یک خصلت مشخص ندارد. به گفته ‌ ی ژانت کاردی، دانشمند بیوانفورماتیک پارابن، در این شرایط دانشمندان می ‌ توانند داده ‌ های ژنتیکی غایب را با مقادیر جایگزین ‌ شده از SNP- های نزدیک جایگزین کنند. آمار محاسبه ‌ شده از هزاران ژنوم نشان می ‌ دهد که هر SNP چه رابطه ‌ ی نزدیکی با همسایه ‌ ی غایب خود دارد. از این طریق پژوهشگرها می ‌ توانند به پیش ‌ بینی آماری SNP مفقود بپردازند . فرایند به‌کاررفته روی مومیایی‌ها می‌تواند به دانشمندان در جهت بازسازی چهره و شناسایی انسان‌های امروزی هم کمک کنند. پژوهشگران پارابون با استفاده از شجره‌نامه‌ی ژنتیکی به حل 175 نمونه کمک کردند. 9 عدد از نمونه‌ها با استفاده از تکنیک‌های این پژوهش تحلیل شدند.