بزرگنمايي:

راه ترقی - همشهری آنلاین / رسانه رژیم صهیونیستی نوشت: نتانیاهو با زیاده‌گویی‌هایش درباره تهدید ایران مرتکب اشتباه مکرر و همیشگی خود شد، اما وقتی لحظه حقیقت فرا رسید، چیزی برای گفتن یا عمل کردن نداشت.
هاآرتص اسرائیل در گزارشی مفصل حمله اسرائیل به ایران را اقدامی ضعیف ارزیابی کرد که توسط ایران مهار شد.
در این گزارش آمده است:
حمله ضعیف اسرائیل به اصفهان حداکثر یک اقدام موقتی (از طرف دولت نتانیاهو) به حساب می‌آید؛ و این به دستور نتانیاهو بود، که با زیاده‌گویی‌هایش درباره تهدید ایران مرتکب اشتباه مکرر و همیشگی خود شد، اما وقتی لحظه حقیقت فرا رسید، چیزی برای گفتن یا عمل کردن نداشت.
سکوت صبح جمعه دولت اسرائیل پس از حمله به پایگاه هوایی ایران در نزدیکی اصفهان که مقامات آمریکایی می گویند توسط اسرائیل انجام شد، شرم‌آور بود؛ انگار کسی در اورشلیم امیدوار باشد که می‌شد وقایع 19 روز گذشته به عقب برگردد - گویی این واقعیت که ایران و اسرائیل درگیر درگیری مستقیم بوده‌اند را می‌توان به راحتی فراموش کرد و همه ما می‌توانیم به جنگ نیابتی در سایه بازگردیم.
به نظر می‌رسد پنج روز بحث در کابینه جنگ، افشاگری‌های اطلاعاتی، جلسات متقابل و حتی جلسات توجیهی خاخام‌ها منجر به حمله‌ای محدود و مدون شده است که اسرائیل مسئولیت آن را بر عهده نمی‌گیرد و ایرانی‌ها نیز مشتاقند آن را کم‌اهمیت جلوه دهند.
پاسخ خاموش واشنگتن همچنین نشان می دهد که دولت بایدن در جریان بوده است. در چند روز آینده گزارش‌های ناقص و تایید نشده‌ای در مورد آنچه واقعاً در اصفهان رخ داد، مانند آنچه هفته گذشته در مورد حمله ایرانی‌ها وجود داشت.
روز پنجشنبه فاش شد که رهبران احزاب افراطی ارتدوکس در ائتلاف دولتی نتانیاهو به هشدارهایی از خاخام‌های خود پاسخ داده‌اند که خواسته بودند اسرائیل را با حمله به ایران بدون حمایت موهبت‌آمیز آمریکا به خطر نیندازند. این یک مداخله عجیب و غریب بود که به نظر می‌رسید طراحی شده بود تا برای نتانیاهو یک پوشش سیاسی برای انتقام‌جویی کمتر از قهرآمیز و قدرتمند ایجاد کند. اما این تمام نشده است.
کابینه جنگ و ستاد کل شامل افرادی است که خواستار واکنش رادیکال‌تر هستند. آنها منتظر خواهند بود تا بگویند حق با آنها بود. ایتامار بن گویر، که علیرغم عنوان بزرگ خود به عنوان «وزیر امنیت ملی» یکی از اعضای کابینه جنگ نیست و بخشی از فرآیند تصمیم گیری نبود، قبلاً دستورات نتانیاهو مبنی بر اشاره نکردن به حمله به ایران را زیر پا گذاشته است. او در توییتی تحقیرآمیز نوشت: ضربه ضعیفی که دروازه بان به راحتی آن را مهار کرد. (این حساب کاربری ممکن است شوائل، پسر بن‌گویر، یک فوتبالیست آماتور باشد که حساب‌های رسانه‌های اجتماعی پدرش را اداره می‌کند.)
راست افراطی در حال آماده‌سازی روایتی از سوی ستاد کل خیانتکار است که در 7 اکتبر شکست خورد و می‌خواهد نتانیاهو را به‌عنوان یک رهبر ضعیف معرفی کند که جو بایدن متخاصم او را تحت فشار قرار داد. گشایش دیرهنگام غزه برای کاروان‌های کمک رسانی، کاهش جنگ در آنجا و تاخیر در عملیات رفح، همه بخشی از این روایت است. اکنون راست‌گرایان افراطی می‌توانند حمله ضعیف به ایران را به این فهرست اضافه کنند.
برای آنها (راست افراطی اسرائیل) این یک استراتژی برد-برد است؛ یا آن‌ها نتانیاهو را تحریک می‌کنند تا در غزه وارد عمل شود، که با خواسته‌های آنها برای جنگی بی‌پایان در غزه که در نهایت به آنها اجازه می‌دهد شهرک‌سازی کنند، همخوانی دارد، یا کمپین انتخاباتی خود را برای لحظه سقوط دولت آماده کرده اند. اگر فقط نتانیاهو به آنها گوش می داد، اسرائیل پیروز می‌شد.
نتانیاهو ممکن است در این هفته با مهار وزرا و ژنرال‌هایی که خواهان یک ضدحمله کوبنده به ایران بودند، توانسته باشد به موفقیت‌هایی برسد. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که او ذره ذره حرکت می‌کند. بررسی‌ها نشان می‌داد که اکثریت اسرائیلی‌ها مخالف حمله‌ای به ایران بودند که منجر به یک جنگ همه‌جانبه می‌شد، اما چنین دستاوردهایی تقریبا به‌طور قطع کوتاه‌مدت خواهد بود. اگر این سطح از اقدامات واقعا مورد توجه اسرائیلی‌ها باشد، آنها به‌زودی به باتلاق غزه باز می‌گردند، گروگان‌ها همچنان در آنجا می‌میرند و بن‌بست در شمال با حزب‌الله که مانع از بازگشت ده‌ها هزار نفر به خانه‌هایشان در نزدیکی مرزهاست ادامه پیدا می‌کند.
سکوت تقریباً کامل نخست وزیر در این هفته منعکس کننده دردسرهای استراتژیک و سیاسی‌ای است که حمله ایران برای او ایجاد کرد. مردی که با زیاد حرف زدن درباره تهدید تهران اشتباه تکراری خود را مرتکب شد و در واقعیت هیچ چیزی برای گفتن در قبال حمله واقعی ایران به اسرائیل نداشت.
این فقط شخصیت مردد بدنام نتانیاهو نیست که او را از صحبت کرده باز داشته است. سرانجام پس از دهه ها سخنان توخالی، لحظه حقیقت فرا رسید و او چیزی برای نشان دادن نداشت. رژیم ایران سیاست خود را تغییر داد و به جای کار از طریق نیروهای نیابتی خود، حمله مستقیم را انتخاب کرد و نتانیاهو و جامعه اطلاعاتی اسرائیل را غافلگیر کرد. استراتژی او که 40 سال در حال ساخت بود، برای این کار آماده نبود.
درست مانند مقاومت نتانیاهو در ارائه طرحی برای یک روز بعد غزه، او هیچ برنامه‌ای در قبال تغییر راهبردهای ایران نداشته است. حمله صورت گرفته به اصفهان حداکثر یک اقدام موقت محسوب می‌شود. در پاسخ به حمله ایران باید کاری انجام می‌شد و این تنها «چیزکی» بود.
یک بار دیگر این استراتژیست بزرگ ژئوپلیتیک منطقه (نتانیاهو)، یک طبل توخالی و آدم حرافی از کار درآمده است که چیزی جز صدای تقلبی شبیه چرچیل برای اسرائیل ندارد.