بزرگنمايي:

راه ترقی - فارس / همراه با رشد صنعت مد و پیوند آن با عمل‌های زیبایی، حالا تبلیغ جراحی‌های زیبایی به تغییر رنگ چشم در فضای مجازی رسیده است، عملی که طبق گفته برخی متخصصان بین 200 تا 300 میلیون هزینه دارد.
تب جراحی‌های زیبایی به تغییر رنگ چشم رسیده است، تبی که ره‌آوردش نابینایی در چند سال بعد است.
«بعد از سه بار عمل تغییر رنگ چشم با لیزر به رنگ دلخواهم نرسیدم، تازه مشکل تاری‌دید هم پیدا کردم» این‌هابخشی از کامنت‌های فردی است که عمل تغییر رنگ چشم انجام داده است.
همراه با رشد صنعت مد و پیوند آن با عمل‌های زیبایی، حالا تبلیغ جراحی‌های زیبایی به تغییر رنگ چشم در فضای مجازی رسیده است، عملی که طبق گفته برخی متخصصان بین 200 تا 300 میلیون هزینه دارد.
رئیس انجمن جراحان پلاستیک و زیبایی ایران بابک نیکومرام با اشاره به تبعات جراحی‌ غیرضرور زیبایی می‌گوید چهره اصیل ایرانی از طریق جراحی‌های گسترده در حال تحریف است و «استانداردهای زیبایی نامتجانس بر ایرانیان تحمیل شده است».
با این وجود پژوهش‌ها نشان می‌دهد 10 درصد از افرادی که جراحی زیبایی انجام می‌دهند دچار اختلال خود زشت‌انگاری هستند.
عمل تغییر رنگ چشم برای اولین بار در سال 1956 برای ترمیم نقایص عنبیه انجام شد بعد اسپانیا تحقیقات بیش‌تری روی آن انجام داد. امروز هزینه عمل تغییر رنگ هر چشم در اروپا حدود 2500 تا 3000 یورو است.
طبق برخی آمار منتشر شده ایران در رتبه بیستم جراحی‌های زیبایی قرار دارد، منتها عمل تغییر رنگ چشم درصد بسیار کمی از آمار مرتبط با جراحی زیبایی را شامل می‌شود.
عمل دائمی تغییر رنگ چشم یک عمل نوین است که در بیش‌تر کشورها مورد تأیید نیست و مجوز انجام ایردوپلاستی زیبایی صادر نمی‌شود. همچنین از عوارض بسیار جدی عمل تغییر رنگ چشم می‌توان به عفونت چشم، آب مروارید، آسیب قرنیه چشم، افزایش فشار چشم، تاری‌دید و حتی احتمال نابینایی در سال‌های بعد اشاره کرد.
افزایش تقاضای جراحی‌های زیبایی از جمله تغییر رنگ چشم حاکی از آن است که امروزه دیگر این جراحی‌ها چندان جنبه درمانی ندارند و برخی در سنین مختلف تحت تاثیر فضاسازی و تبلیغات، به دنبال زیبایی بیشتر هستند.
در حالی میل به تغییر رنگ چشم در برخی ایرانی‌ها نمود یافته که عوارض جانبی این عمل همان لحظه بروز نمی‌کند و چند سال بعد و با پا گذاشتن فرد به میانسالی خود را نشان می‌دهد.
در این میان یک جامعه‌شناس اباذر اشتری معتقد است توجه به بدن در کل یک امر مثبت است و علت این امر را این می‌داند که امید به زندگی و سلامت عمومی به این وسیله ارتقا پیدا می‌کند. البته این وظیفه جامعه است که از بار منفی موضوع کم کند.
از سویی دیگر یک جامعه‌شناس رضا بافتی می‌گوید تمایل به عمل‌های زیبایی به عزت نفس و اعتماد به نفس افراد بر می‌گردد که یک احساس درونی است. اما «اگر این احساس درونی وجود نداشته باشد افراد در بیرون خود به دنبال آن می‌گردند».
جامعه‌شناسان معتقدند افرادی که قصد انجام جراحی زیبایی دارند، ابتدا به مراکز مشاوره و روانشناسی هدایت شوند تا شاید با استفاده از کلاس‌های مهارت در ارتباطات اجتماعی و درونی کردن این مسائل در روابطشان با سایر افراد، نیازی به جراحی زیبایی حس نکنند.